به گزارش بامداد پنجشنبه ایرنا از هیل، کارشناسان می‌گویند سیاست‌ها و مقررات دولت آمریکا برای مقابله با وقایع طبیعی، در واقع خود فاجعه هستند.
دولت آمریکا هنوز هم در حاشیه رودخانه‌ها و مسیل‌ها اقدام به احداث محلات مسکونی می‌کند. بیش از ۴۰ میلیون آمریکایی در ۴۸ ایالت در مناطق سیل خیز زندگی می‌کنند این در حالی است که همه ساله و به علت تغییرات اقلیمی، تعداد وقوع سیل‌های گسترده و ویرانگر بیشتر و بیشتر می‌شود.
بنابر اعلام سازمان ملی اقیانوس‌ها و علوم جوی آمریکا، طول رودخانه‌های اصلی و شاخه‌های فرعی آنها در ایالت‌های مختلف این کشور بیش از ۵ میلیون کیلومتر است و بیشتر مردم این کشور در فاصله کمتر از یک و نیم کیلومتری رودخانه‌ها زندگی می کنند و ۱۲۷ میلیون نفر از مردم آمریکا ساکن شهرهای ساحلی این کشور هستند؛ یعنی مناطقی که همگی در معرض خطر انواع طوفان‌های سهمگین، باران‌های سیل آسا و احتمال بالا آمدن سطح آب رودخانه‌ها و دریاها قرار دارند.
کارشناسان پیش بینی می‌کنند که تا نیمه قرن حاضر، ۴ میلیون و ۳۰۰ هزار هکتار از اراضی ساحلی این کشور به زیر آب خواهد رفت و ۳۵ میلیارد دلار به ساکنان این مناطق خسارت وارد خواهد شد.
هیل در ادامه مقاله خود نوشت: بین سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۹ میلادی، ۹۹ درصد شهرهای آمریکا تجربه سیل داشته‌اند و فقط ۴ درصد از ساکنان اطراف رودخانه‌ها و شهرهای ساحلی منازل خود را در برابر خسارات ناشی از سیل بیمه کرده بودند.
از سوی دیگر و در حالی که سدها و آب بندها به منظور جلوگیری از سیلابی شدن رودخانه‌ها احداث می شوند، بیشتر ۹۰ هزار سد و ۴۰ هزار آب بند موجود در آمریکا چنین کارکردی ندارند و فقط برای ذخیره سازی آب، تولید برق، تامین آب مزارع غلات و یا به منظور مقاصد گردشگری و تفریحی احداث شده‌اند.
نکته دیگر در مورد این آب بندها، عمر مفید آنهاست. عمر مفید سدها و آب بندها حدود ۵۰ سال است ولی از احداث بیشتر آب بندهای آمریکا بیش از ۵۰ سال می‌گذرد و میانگین عمر سدهای این کشور هم نزدیک به ۶۰ سال است.
خبرگزاری آسوشیتدپرس چهار سال پیش در گزارشی نوشت که دست کم یک هزار و ۶۸۰ سد آمریکا در معرض خطر قرار دارند.
انجمن مهندسان ساختمان آمریکا نیز دو سال پیش در گزارشی برآورد کرد هزینه تعمیر و نگهداری آسیب دیده ترین سدها و آب بندهای این کشور بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار است.