به گزارش روز یکشنبه ایرنا از خبرگزاری رویترز، جنبش «زندگی منصفانه» که این تظاهرات را سازماندهی کرده و توسط اقشار کم‌درآمدتر لیسبون ایجاد شده است، می‌گوید: کسانی که قبل از افزایش نرخ تورم جزو آسیب‌پذیرترین گروه‌ها بودند، اکنون بیشترین آسیب را از بحران هزینه‌های زندگی حاضر متحمل شده‌اند.
بر این اساس، معترضان خواهان دستمزدهای بالاتر، تعیین سقف برای بهای کالاهای اساسی و اقدام دولت پرتغال درباره معضل مسکن در این کشور هستند.
پرتغال یکی از فقیرترین کشور اروپای غربی است و داده‌های دولتی آن نشان می‌دهد که بیش از نیمی از افراد شاغل در این کشور سال گذشته حقوق ماهیانه کمتر از یک‌هزار یورو دریافت کردند. این درحالی است که میزان حداقل دستمزد ماهانه در پرتغال، ۷۶۰ یورو تعیین شده است.
قیمت مسکن در پرتغال در ۲۰۲۲، ۱۸.۷ درصد افزایش پیدا کرد که مقدار رشد نرخ مسکن در سه دهه اخیر در این کشور بی‌سابقه بوده است. بهای اجاره مسکن نیز به تبع افزایش قیمت مسکن به طور قابل توجهی رشد داشته است.
علاوه بر پایین بودن درآمدٰ و بهای بالای اجاره مسکن، تورم ۸.۳ درصدی نیز بر دشواری‌های زندگی مردم در پرتغال افزوده است و بر اساس نتیجه یک مطالعه لیسبون اکنون به یکی شهرهای نامطلوب برای سکونت بدل شده است.
داده‌های رسمی نشان می‌دهد که نزدیک به ۲۰ درصد از اتباع پرتغال، در کشورهای دیگر زندگی می‌کنند.
پیش از این و در ماه گذشته،خیابان‌های لیسبون صحنه اعتراضات اقشار مختلف در این کشور از جمله معلمان بود. پس از چندین دور از اعتراضات، حدود یکصد هزار معلم در اواسط بهمن‌ماه در لیسبون به خیابان‌ها آمده بودند تا از هزینه‌های بالای زندگی در این کشور و درآمد کم شکایت کنند.
همچنین درتاریخ ۱۸ نوامبر (۲۷ آبان) هزاران پزشک، پرستار، معلم و کارمند دولتی پرتغال، با دست کشیدن از کار، خواستار افزایش دستمزدها در بحبوحه تورم افسارگسیخته شده بودند. کارگران کارخانه خودروسازی «فولکس واگن» پرتغال نیز در روزهای ۱۷ و ۱۸ نوامبر در دو ساعت اول، هر یک از چهار شیفت کاری دست به اعتصاب زده بودند تا مطالبه خود مبنی بر افزایش فوق‌العاده دستمزدها به دلیل تورم شدید را مطرح کنند.