گنبدکاووس - ایرنا - رییس پارک ملی گلستان گفت: کاهش بارندگی و تبخیر ناشی از گرمای هوا موجب خشک‌شدن جریان آب ۱۵ چشمه این ذخیره‌گاه زیست‌کره شد و آب سایر چشمه‌ها و رودخانه‌ها را به کمتر از نصف کاهش داد.

مهدی تیموری روز پنجشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهارکرد: حدود ۱۳۰ چشمه دائمی، در کنار آبشارها و رودخانه‌های شاخصی مانند دوغ در پارک ملی گلستان جریان دارد که نبود بارندگی مناسب در سال گذشته و امسال باعث کاهش چشمگیر میزان آب آنها شده است.

وی با اشاره به تاثیر منفی خشکسالی گفت: سطح منابع آب‌های جاری از جمله رودخانه دوغ به عنوان اصلی‌ترین منبع آبی پارک ملی مورد استفاده زیستمندان این ذخیره‌گاه و کشاورزان منطقه امسال به قدری کاهش یافته که مسافت زیادی از آن در داخل پارک خشک شده و امیدواریم باران‌های بهاری این کم آبی را جبران کند.

رییس پارک ملی گلستان ادامه داد: آبشارهای آق‌سو و گلستان به عنوان چشم اندازهایی همیشه جذاب برای گردشگران و مسافران هم امسال به دلیل کاهش دبی جذابیت گذشته را نخواهد داشت.

تیموری بیان کرد: امیدوار بودیم در بهمن و اسفند بارندگی‌های مناسبی داشته باشیم تا بخشی از کاهش حجم منابع آبی پارک ملی گلستان جبران شود اما بر خلاف پیش بینی‌ها شاهد تداوم خشکسالی و به دنبال آن شعله کشیدن آتش از نوع کف سوز ناشی از وجود برگ‌های خشک هستیم.

وی گفت: اواسط هفته جاری حدود چهار هکتار از عرصه‌های این ذخیره‌گاه زیست کره درگیر آتش سوزی شد در صورتی که ماه‌ها بهمن و اسفند با توجه به افزایش رطوبت‌ ناشی از بارندگی‌ها هیچ زمانی آتش‌سوزی در این سطح را نداشتیم.

رییس پارک ملی گلستان با تاکید بر اینکه فعلا نیازی به آبرسانی سیار به حیات وحش این زیستگاه احساس نشده افزود: حدود ۲۰ منبع آب در مناطق میرزابایلو تا سولگرد، لهندور، آلمه و دشت با تراکم جمعیت جانوران بهسازی و مجهز به آبشخور شده است.

به گزارش ایرنا، پارک ملی گلستان در سال ۱۳۳۶ شمشی با نام «آلمه و ایشکی» مورد حفاظت قرار گرفت نخستین پارک ایران است که سال ۱۳۵۴ در فهرست میراث جهانی یونسکو به عنوان یکی از ۵۰ ذخیره‌گاه محیط زیستی کره زمین به ثبت رسید.

این ذخیره‌گاه زیست کره به دلیل موقعیت جغرافیایی، توپوگرافی و البته رویشگاهی شامل طیف وسیعی از زیستگاه‌ها و اکوسیستم‌هاست و رویشگاه‌های تپه ماهوری با عناصر شاخص ایرانی تورانی مانند درخت تاغ، گونه آهوی ایرانی و قوچ و میش، رویشگاه‌های هیرکانی با عناصری مانند درخت راش، گونه جانوری مرال و زیستگاه‌های کوهستانی با عناصری مانند درخت ارس و گونه‌های پلنگ ایرانی و کل و بز است.

گونه‌های جانوری این پارک شامل آهو، پلنگ، تشی، خرس قهوه ایی، خرگوش، حشره خورها، راسو، روباه، روباه ترکمنی، رودک، سمور جنگلی، سیه گوش، شوکا، شنگ، قوچ و میش، کل و بز، گراز، گربه پالاس، گرگ، مرال، سمندر، قورباغه جنگلی، وزغ سبز، لاک پشت چهار چنگالی، مارمولک بی پا، مار آبی، مار قیطانی، گرزه مار و افعی قفقازی است.

پارک ملی گلستان بزرگ ترین و قدیمی ترین پارک ملی کشور با مساحت ۹۱ هزار و ۸۹۵ هکتار در شهرستان گالیکش در شرق استان گلستان و غرب استان خراسان شمالی واقع است و بخش ناچیزی از پارک ملی گلستان در سرزمین استان سمنان قرار دارد.

این پارک دارای سه نوع آب و هوای متفاوت خشک، نیمه خشک و نیمه مرطوب است که همین ویژگی باعث شده این پارک دارای پوشش گیاهی متنوع از استپ خشک تا جنگل انبوه باشد.