به گزارش ایرنا، تا پیش از قدرت‌نمایی هرکول خندان ورزش جهان، سیامند تنها نام یک افسانه و نام کوه بود، اما قهرمان امروز داستان ما نه افسانه است و نه زائیده تخیل گذشتگان، بلکه واقعیتی است که جهانیان از نزدیک شاهد هنرنمایی او در آوردگاه‌های بزرگ جهانی و پارالمپیک بودیم. سیامند همان کودک اشنویه‌ای است که سه دهه پیش با معلولیت گام به جهان هستی گذاشت اما او متفاوت از تمام همسالان خود عمل کرد. سیامندی که در سال‌های نخستین زندگی شاید زیر نگاه ترحم‌آمیز دیگران زندگی می‌کرد اما در کمترین زمان ممکن به قهرمانی تبدیل شد که هم رکوردشکنی و هم مرگ وی جهان ورزش را تکان داد.
سیامند در مسیر زندگی خود سه چراغ قرمز را پیش‌روی محدودیت‌های ناشی معلولیت روشن کرد و با ویلچر از مسیر پر پیچ و خم زندگی قهرمانی عبور کرد تا به قله افتخار رسید؛ قله‌ای که شاید کمترین کسی بتواند تا سال‌ها آن را فتح کند. پهلوان و هرکول خندان ورزش ایران کوهی از اراده بود که توانست بر بسیاری از رکوردهای جهانی غلبه کند. رکوردهایی که اکنون در کتاب کینس ثبت و امضای یکی از بزرگترین پارالمپین‌های جهان پای آنها نقش بسته است.
رفیق و رقیب نه تنها به قدرت و اراده او احترام می‌گذارند بلکه زبان به تمجید این نابغه گشودند. بائه چون رقیب کره‌ای سیامند در پارالمپیک ۲۰۱۶ ریو پیش از مسابقه باخت خود را اعلام کرد و با تمجید از هرکول ایرانی گفت: نمی‌توانم مقابل او کاری انجام بدهم. به همین دلیل هدفم در ریو کسب مدال نقره است. «جمیل الشبلی» بعد از کسب مدال طلای دسته فوق سنگین پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا با بیان اینکه سیامند رحمان اسطوره در این رشته بود، اظهار داشت: رکورددار پاراوزنه‌برداری در دسته به‌اضافه ۱۰۷ کیلوگرم یکی از نام‌های بزرگ تاریخ پارالمپیک است. او بی‌نظیر بود با وجود سیامند کسی برای کسب مدال طلا تلاش نمی‌کرد.
سیامند در ریو موفق به مهار ۳۱۰ کیلوگرم شد. او اراده کرد و بر فولاد سرد پیروز شد؛ توفیقی که با تحسین مسوولان کشور برزیل همراه بود و حتی بالاترین مقام نظامی حاضر در سالن مسابقات به احترام وی ایستاد و به این توانایی بی‌نظیر سلام نظامی داد.
رضا استارکی مربی سیامند در ریو، جمله بسیار زیبا درباره او دارد. وی گفت: سیامند مرام پهلوانی داشت و خود را بالاتر از کسی قلمداد نمی‌کرد. توانایی او به گونه‌ای بود که می‌توانست بدون نیاز به مربی کار کند اما هیچگاه خود را از راهنمایی و تصمیمات مربیان بی‌نیاز ندانست. در اردو نیز همیشه روحیه خندان داشت و در کنار دیگران به تمرین ادامه می‌داد.
سیامند همیشه لبخند بر لب داشت و در سخت‌ترین شرایط نیز بر خود مسلط بود. دیلون ریچاردسون مدیر اجرایی و توسعه فدراسیون جهانی پاراوزنه‌برداری با تمجید از رفتار وی گفت: هرگز لبخندها و رکوردزنی‌های او را در پارالمپیک و مسابقات جهانی فراموش نخواهیم کرد.
همچنین اندرو پارسونز رییس کمیته بین‌المللی پارالمپیک در پیام تسلیت خود به مناسب درگذشت سیامند رحمان نوشت: سیامند فردی دوست داشتنی، خونگرم و از شخصیت والایی برخوردار بود و از اینکه افتخار آشنایی با وی را داشتم به خود می‌بالم.
سیامند از اشنویه به ورزش جهان معرفی شد؛ شهری که اکنون نامش فراتر از مرز جغرافیایی رفته و آدرس این شهر هم سیامند است. بله سیامند کُرد متعصب ایرانی بود که به عشق پرچم کشور، بالاترین رکوردها را به نام خود ثبت کرد.
هر چند که عارضه قلبی و مرگ ناگهانی، سیامند را در ۳۱ سالگی از قطار موفقیت پیاده کرد اما نام وی بیش از سایر اعضای کاوران ایران به ایستگاه توکیو رسید جایی که سالن‌های وزنه‌برداری آن شهر مملو از فیلم و لحظات رکوردشکنی هرکول ایرانی بود.
افتخارات سیامند رحمان:
۲ مدال طلای پارالمپیک ۲۰۱۲ لندن و ۲۰۱۶ ریو
۳ مدال طلای قهرمانی جهان (۲۰۱۴، ۲۰۱۷ و ۲۰۱۹)
مدال نقره قهرمانی ۲۰۱۰ جهان
سه مدال طلای بازی‌های پاراآسیایی (گوانژو ۲۰۱۰، اینچئون ۲۰۱۴ و جاکارتا ۲۰۱۸)