تهران- ایرنا- مدرس کنفدراسیون فوتبال آسیا با تاکید بر اینکه تیم ملی در حال حاضر اهمیتی برای مسوولان فدراسیون ندارد گفت: در شرایطی که تیم‌های مدعی درگیر آماده‌سازی خود برای حضور در جام‌ملت‌های آسیا هستند ما هنوز درگیر انتخاب مربی داخلی یا خارجی بوده و زمان را از دست می‌دهیم.

مسعود اقبالی در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا و در واکنش به این سئوال که وضعیت و شرایط فوتبال ایران در این روزها چگونه است، تاکید کرد: شرایط اصلا خوب نیست و به عنوان یک فوتبالی از آنچه در این روزها رخ می‌دهد ناراحت و نگران هستم. متاسفانه در شرایطی که همه تیم‌های مدعی قاره پهناور آسیا درگیر مراحل آماده‌سازی خود برای حضور در جام‌ملت‌های آسیا هستند مسوولان فدراسیون ما دست روی دست گذاشته و با آرامشی مثال‌زدنی منتظر هستند تا سرمربی تیم ملی را مشخص کنند.

وی ادامه داد: با این شرایط نباید انتظار خلق شگفتی و معجزه داشت چرا که زمان را به راحتی آب خوردن از دست داده و با این روند در روزهای آتی هم خبری نخواهد شد. بازیکنان لیگ برتر و چند لژیونر دور هم جمع شده و تیم ملی را تشکیل می‌دهند، می‌روند و در نهایت با باخت به کشور بازخواهند گشت و دوباره وعده سال‌های بعد و اتفاقات خوب آینده را به هواداران می‌دهیم.

این کارشناس فوتبال کشورمان یادآور شد: تیمی که می‌خواهد در جام‌ملت‌های آسیا موفق باشد باید حداقل ۱۰ دیدار دوستانه و تدارکاتی خوب را در طی یک سال برگزار کند اما ما همچنان در خواب هستیم. فوتبال در این روزها برای فدراسیون‌نشین‌ها مهم نبوده و نمی‌دانم چرا کسی هم در این خصوص پاسخگوی جامعه و فوتبال‌دوستان نیست.

اقبالی گفت: وضعیت لیگ برتر فوتبال ایران را هم می‌بینیم، بازی‌های بی‌هدف، بدون الگوی مشخص، با تنش و برخوردهای شدید که انسان را به یاد میدان جنگ می‌اندازد. اتفاقات ناگوار مانند درگذشت بازیکنان جوانی که در زمین فوتبال درگذشت و مسایلی از این دست نشان می‌دهد فوتبال ما از ابعاد فنی، روانشناختی و حوزه‌های دیگر به شدت رنج می‌برد و اگر می‌خواهیم کاری کنیم باید قبول کرد همین امروز هم دیر است.

این کارشناس فوتبال کشورمان در خصوص انتخاب سرمربی تیم ملی فوتبال ایران تاکید کرد: با توجه به شرایط فرهنگی و فنی فوتبال ما باید فردی سکان هدایت را در دست بگیرد که از سویی شخصیت این صندلی را داشته باشد و از سویی دیگر بازیکنان نیز او را قبول کنند. در روزهای گذشته شاهد اعلام اسامی‌هایی بودیم که جای تامل داشت، آنها افراد خوبی هستند اما آیا بازیکنان تیم ملی چنین فردی را به عنوان سرمربی تیم ملی قبول دارند؟ چرا مربیان ایرانی را اینگونه هزینه می‌کنیم اما برای مربیان خارجی در همه ابعاد دست و دلباز هستیم؟‌