سام واژیر در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی ایرنا درخصوص روند تمریناتش اظهار داشت: از روز اولی که مسابقات لیگ شیرجه در ایران شروع شد، خیلی پیشرفت داشتم. هر روز به صورت مداوم حدود ۸ ساعت تمرین دارم تا بتوانم آمادگی لازم را کسب کنم. در لیگ ایران ۲ مدال طلا و یک برنز بدست آوردم و حالا دوست دارم برای آمادگی بیشتر در مسابقات خارجی هم مسابقه بدهم تا روزی به المپیک برسم.
ملی‌پوش شیرجه ایران با اشاره به مشکلات فدراسیون برای حمایت از ورزشکاران عنوان کرد: برای ما هزینه‌ی خاصی انجام نمی‌دهند در حالی که شاید یک شیرجه‌رو در سال یک میلیارد هزینه داشته باشد تا بتواند نتیجه خوب کسب کند و این هزینه در حال حاضر عدد بالایی نیست و فکر نمی‌کنم برای فدراسیون هم تامین آن سخت باشد. با چنین هزینه‌ای می‌توان پنج یا ۶ اردو برای شیرجه‌روها برگزار کرد تا سطح متفاوتی برای تیم ملی ایجاد شود. ما به عنوان ملی‌پوشان شیرجه کشور در سال هیچ اردو یا مسابقات خارجی نرفتیم و احساس می‌کنم هیچ اهمیتی به ما نمی‌دهند.
وی ادامه داد: وقتی مدال های مختلف کسب می کنیم هیچکس به ما پاداش نمی دهد اما با وجود همه این مسایل سعی می کنیم روحیه خود را حفظ کنیم و در بهترین شرایط راهی مسابقات شویم. یک شیرجه‌رو باید مسابقات مختلف ببیند تا با فضای مسابقه هماهنگ شود.
واژیر افزود: وقتی فدراسیون جهانی ما را برای تمرین تابستان به مالزی فرستاد، امکانات بسیار بالایی را دیدم؛ مثلا استخر مجهز با حدود ۱۰ دایو. ما در استخر ۹ دی که برای قهرمانی تمرین می‌کنیم و مسابقات هم در آن برگزار می‌شود، کلا سه عدد دایو داریم که یکی از آن‌ها نیز خراب است اما آن‌جا در یک سالن تمرینی هم سه برابر ما دایو داشتند.
پدیده ۱۴ ساله شیرجه ایران با اشاره پیشرفت چشم‌گیر در رشته شیرجه گفت: همیشه برای پیشرفت به من کمک شده و کسی مانع رشدم نشده است. در این رشته شاید بابت تغییر نسل ملی‌پوشان، شیرجه‌روهای قدیمی‌تر ناراحت شوند اما از آن‌جایی که خوب مسابقه می‌دهم، تا به حال سرکوفت نخوردم. حس خوبی است که بین ورزشکاران سن بالاتر از خودم و بین تمام شهرهای ایران، توانستم ملی‌پوش این رشته باشم.
ملی‌پوش شیرجه ایران خانواده این رشته را کوچک‌تر از پیش خواند و خاطر نشان کرد: رشته شیرجه طرفدار زیادی در ایران ندارد با اینکه در خارج از کشور اینطور نیست. در ایران بیشتر به فوتبال اهمیت می‌دهند نه به رشته‌هایی مثل ما. خانواده شیرجه در کل کوچک است و به نظر کوچک‌تر از قبل‌هم شده است. اگر من بتوانم به تنهایی مقام و جایگاه خوبی را کسب کنم هم به رشته شیرجه کمکی نمی‌شود. من شیرجه‌روهای جلوتر از خودم را هم دیدم که چطور مسابقه دادند و پیشرفت کردند اما تاثیری در جایگاه رشته ما نداشته است.