نیلوفر محمودی در گفت وگو با خبرنگار سینمایی ایرنا اظهار داشت: دوران طلایی سینمای ایران در اواخر دهه ۶۰ و اوایل ۷۰ بود. در آن موقع نامداران سینما از جمله مسعود کیمیایی و داریوش مهرجویی کارهای مطرح و خوب می‌ساختند. اما در دهه‌های اخیر دوستانی که آرمان من بود در یکی از کارهایشان حضور داشته باشم با فیلم‌های اخیر خود به کسانی تبدیل شدند که دیگر برای ایفای نقش در کارهایشان تمایلی به حضور و حتی دیدن فیلم‌هایشان ندارم.
وی افزود: در مقابل، نسل جوان خیلی قَدر و پرقدرتی جلو آمدند و بواقع فیلم‌های خیلی خوبی از جمله ایستاده در غبار را ساختند که من این اثر را خیلی دوست داشتم.
در سینما غرق می شوید
محمودی با بیان این که سینمای ایران از سینمای ملی خیلی فاصله گرفته است، گفت: از اسلامیت این سینما دیگر چیزی باقی نمانده و تنها اندکی ایرانی است.
وی به نسل جوان علاقمند به بازیگری این پیشنهاد را داد که به این سمت اصلا نیایند. چرا که به زعم او مانند باتلاقی است.
محمودی گفت: در سینما غرق می‌شوید و باید بنشینید و شاهد این باشید که افرادی که یک دهم توانایی‌های شما را هم ندارند از شما عبور می‌کنند و می‌روند.