به گزارش خبرنگار میراث‌فرهنگی، علی دارابی امروز، جمعه 19 اسفند در یادداشتی به مناسبت درگذشت عبدالله انوار نوشت: استاد عبدالله انوار از مفاخر و مشاهیر بزرگ و برجسته ایران زمین و از پیشکسوتان وسرآمدان نسخ خطی بود. مرحوم انوار موسیقیدان، ریاضیدان، ادیب، تهران پژوه، فلسفه دان، فهرست‌نویس وبه معنای واقعی کلمه دانشمند تمام عیاربود.
وی افزود: تسلط او به زبان های عربی، انگلیسی و فرانسه توانایی ایشان را برای مطالعه و ترجمه متون اصلی فراهم ساخته بود. مرحوم انوار در عمر٩٨ساله خود منشاء خدمات بزرگ وکم نظیری به میراث فرهنگی کشوربود. از خدای بزرگ رحمت و رضوان واسعه الهی را برای ایشان خواهانم. ازملک ادب حکم گزاران همه رفتند شو بار سفر بند که یاران همه رفتند آن گرد شتابنده که در دامن صحرا است گوید چه نشینی که سواران همه رفتند.
به گزارش ایرنا، استاد سیدعبدالله انوار نسخه‌شناس، تهران‌پژوه، مورخ، ادیب و منطق‌دان پس از یک دوره بیماری و درمان در بیمارستان به منزل خود بازگشته بود که پنجشنبه، ۱۸ اسفند در ۹۸ سالگی درگذشت. مراسم تشییع پیکر سیدعبدالله انوار، شنبه - ۲۰ اسفند ١۴٠١- از ساعت ۱۰ صبح از ساختمان کتابخانه ملی جمهوری اسلامی برگزار می‌شود. پیکر سیدعبدالله انوار، پس از تشییع برای خاکسپاری به آرامگاه ابن بابویه منتقل خواهد شد تا در جوار پدر آرام گیرد.
نسب خانواده انوار به فقیه نامدار عصر صفوی سید نعمت‌الله جزایری می‌رسید و نام خانوادگی انوار نیز از کتاب وی یعنی انوار نعمانیه گرفته شده است. مادرش دختر عموی میرزا علی خان امین‌الدوله بود. انوار در سال ۱۳۰۳ در خانواده‌ای مذهبی سیاسی در تهران پا به عرصه حیات گذاشت. پدر او سیدیعقوب انوار شیرازی از آزادی‌خواهان عصر مشروطه و از نوادگان سیدنعمت‌الله جزایری، فقیه معروف عصر صفوی بود. سیدعبدالله انوار پس از گذراندن دوره تحصیلات ابتدایی در مدرسه امیر معزی و سیروس در سال های ۱۳۱۰ تا ۱۳۱۶شمسی، برای تحصیل در دوره متوسطه به دبیرستان البرز رفت و پس از دریافت گواهی‌نامه ششم ادبی در سال ۱۳۲۱شمسی و شرکت در کنکور، وارد دانشکده حقوق دانشگاه تهران شد و هم‌زمان زبان فرانسه را در انجمن ایران و فرانسه فرا گرفت.
در سال ۱۳۲۴پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه تهران و شرکت در کنکور استخدامی بانک ملی ایران، به استخدام این بانک درآمد. انوار حکیم ریاضیات عالی، شامل آنالیز عالی تا مکانیک استدلالی و یک دوره هندسه پروژکتیو را نزد مرحوم استاد مهندس محمد بهجت آموخت و در همین سال یعنی ۱۳۲۶ پس از شرکت در کنکور هنر سرای عالی که یک دانشکده مهندسی بود، به عنوان مدرس رشته متمم جبر و آنالیز و هندسه ترسیمی مشغول به کار شد و از کار حسابداری بانک ملی استعفا داد. پس از دو سال خدمت در این دانشکده، مشمول خدمت نظام وظیفه شد و پس از پایان دوران خدمت نظام، پنج سال در وزارت فرهنگ برای معلمی زبان انگلیسی در مدرسه مدرس و ابوریحان بیرونی مشغول به کار شد.
استاد انوار از پیشکسوتان معاصر نسخه‌شناسی در ایران بود. وی همچنین ریاضیدان، منطق دان، موسیقیدان، تاریخ‌دان، فلسفه‌پژوه، تهران‌شناس، حقوقدان، نسخه‌پژوه، نسخه‌شناس، ادیب، فهرست‌نویس، متخصص متون کهن و در یک کلام جامع معقول و منقول بود. زنده‌یاد انوار بیش از ۲۰ سال ریاست بخش نسخ خطی کتابخانه ملی ایران را برعهده داشت و در طول دوران کاری خود حدود ۱۰ جلد فهرست نسخه‌های خطی به فارسی و عربی را تدوین کرد. وی یکی از حروف (مجلدات) لغت‌نامه دهخدا را نیز تدوین کرد و مسلط به سه زبان عربی، انگلیسی و فرانسه بود. آن مرحوم دارای تصحیحات بسیاری است که از مهمترین و مشهورترین آنها جهانگشای نادری است.