تهران- ایرنا- دعوت ۲ بازیکن مطرح والیبال ایران به تیم ملی با اما و اگرهای زیادی همراه شد و به نظر می‌رسد یکبار دیگر حواشی زیادی پیرامون این موضوع ایجاد شود.

به گزارش ایرنا، بهروز عطایی ۳۱ بازیکن را به اردوی تیم ملی والیبال دعوت کرد؛ لیستی که در آن نام چهره‌هایی همچون سید محمد موسوی و امیر غفور هم به چشم می‌خورد. عطایی در خصوص لیست جدید تیم ملی عنوان کرد: سعی کردیم از تمام ظرفیت‌های والیبال به درستی استفاده کنیم، چرا که سال بسیار سختی پیش رو داریم و مهم است که بتوانیم با بهترین شرایط در بهترین وضعیت قرار بگیریم و بهترین عملکرد را در مسابقات پیش رو داشته باشیم تا با نتیجه قابل قبول این رقابت ها و سال سخت را به پایان برسانیم.

اینکه سرمربی تیم ملی والیبال تلاش کرده از همه بازیکنانی که می‌توانند به تیم ملی کمک کنند دعوت شود اقدام درستی است اما هنوز کناره‌گیری موسوی از تیم ملی آن هم در فاصله چند روزه تا مسابقات جهانی در خاطره‌ها مانده و فراموش نشده است. او در آن زمان صحبت‌ها و انتقادات زیادی در خصوص وضعیت امکانات و حمایت‌های فدراسیون از ملی‌پوشان کرد؛ هر چند برخی اعتقاد داشتند دلیل کناره‌گیری موسوی، عدم آمادگی بدنی او بود. موضوعی که این بازیکن هم به طور تلویحی به آن اشاره کرده بود؛ اما سوال اینجاست که از آن زمان تاکنون چه اتفاق جدیدی در خصوص تیم ملی والیبال افتاده که موسوی بار دیگر به تیم ملی دعوت شده است؟ البته عطایی در شرایطی که امیرحسین توخته به دلیل مثبت شدن تست دوپینگش یک سال از حضور در میادین محروم شد نیاز به یک سرعتی‌زن باتجربه داشت؛ اما ای کاش بازیکنی به تیم ملی دعوت می‌شد که با همه وجودش بتواند به این تیم کمک کند.

پیراهن تیم ملی آنقدر ارزشمند است که اگر بازیکنی به هر دلیل تمایلی به پوشیدن آن نداشته باشد دلیلی برای دعوت او به تیم ملی وجود ندارد و بازیکنان دیگری هستند که آرزویشان پوشیدن این پیراهن است. نمی‌توان از چندین سال حضور موسوی و سایر بازیکنان نسل پیشین والیبال ایران در تیم ملی به نیکی یاد نکرد؛ اما در حال حاضر باید مهمترین مسئله حفظ شان این تیم باشد.

دعوت امیر غفور به تیم ملی هم دارای شائبه‌های زیادی است. تیم ملی در پست پشت خط زن ستاره‌ای به نام امین اسماعیل‌نژاد را در اختیار دارد و در کنار او بردیا سعادت هم که این روزها در لیگ ترکیه بازی‌های درخشانی انجام می‌دهد شایستگی حضور در لیست نهایی تیم ملی را دارد. اینکه غفور به تیم ملی دعوت شد می‌تواند به خاطر درخشش او در لیگ برتر ایران باشد؛ اما قطعا سطح فنی این لیگ قابل مقایسه با مسابقاتی همچون لیگ ملت‌ها یا انتخابی المپیک نیست.

غفور بازیکن شایسته‌ای است و او هم یکی از بازیکنان تاریخ‌ساز والیبال ایران محسوب می‌شود. در چنین شرایطی اینکه او حاضر شود روی نیمکت تیم ملی بنشیند یا خیر سوالی است که با آغاز اردوهای تیم ملی می‌توان به آن پاسخ داد. شاید هم دعوت او به تیم ملی به خاطر فشار افکار عمومی بوده باشد؛ اما هر چه هست تیم ملی در پست پشت‌خظ‌زن با ترافیک بازیکن روبروست و به نظر نمی‌رسد غفور شانسی برای حضور ثابت در ترکیب تیم ملی نخواهد داشت.

لیست ۳۱ نفره تیم ملی می‌تواند تبعات و حواشی دیگری نیز در پی داشته باشد و ای کاش عطایی با در نظر گرفتن این حواشی، اقدام به دعوت بازیکنان می‌کرد. اگر یکبار دیگر شاهد قهر و کناره‌گیری برخی بازیکنان از تیم ملی باشیم باید در خصوص دعوت آنها به کادرفنی تیم ملی خرده گرفت؛ چرا که این مسائل در نهایت باعث خواهد شد تیم ملی همچون مسابقات جهانی نتواند با تمام قوا به مصاف حریفانش برود.