حسین یاری روز پنجشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: نبود این پروژه‌ها و سازه‌های آبخیزداری مانند بندهای سنگی ملاتی، بندهای خاکی، سیل بند و پخش سیلاب سبب بروز سیل مخرب و آسیب به منازل مسکونی، محیط زیست، زمین‌های کشاورزی و راه‌ها می شود لذا باید بیش از گذشته به اهمیت آنها پی ببریم.
وی با بیان اینکه تغذیه سفره‌های آب زیرزمینی و قنوات دیگر نتیجه مفید پروژه ها و سازه های آبخیزداریست، تصریح کرد: بویژه در استان اصفهان که با افت محسوس این منابع آبی از یک سو و خشکسالی از سوی دیگر مواجهیم، بهره گیری از این طرح‌ها از اهمیت بالایی برخوردار است.
معاون آبخیزداری اداره کل منابع طبیعی و آخیزداری اصفهان خاطرنشان کرد: کنترل فرسایش خاک و جلوگیری از رسوب گذاری در مخازن سدها از دیگر نتایج مثبت طرح‌های مورد اشاره است، فرسایش خاک اگرچه کمتر مورد توجه قرار گرفته است اما پدیده ای مخرب به شمار می‌رود که باید از روند افزایشی آن جلوگیری شود.
یاری ادامه داد: پروژه‌های مکانیکی، بیومکانیکی و بیولوژیک آبخیزداری تاکنون در حدود ۲.۲ میلیون هکتار از عرصه‌های طبیعی استان انجام شده است که برای افزایش آن در استان بیش از هر چیز به اعتبارات کافی نیاز داریم.
وی اظهارداشت: از طرف دیگر مطالعات آبخیزداری و شناسایی نقاط سیل‌خیز در سال‌های گذشته تاکنون در مساحتی بالغ بر ۲.۵ میلیون هکتار از اراضی استان اصفهان انجام شده است تا بر اساس آن طرح‌ها تعریف و اجرا شود.
به گزارش ایرنا، آبخیزداری (Watershed Management) علم و هنر برنامه‌ریزی مستمر و اجرای اقدامات لازم برای مدیریت منابع عرصه‌های آبخیز اعم از طبیعی، کشاورزی، اقتصادی و انسانی بدون ایجاد اثرات منفی در منابع آب‌وخاک است که می‌تواند به‌صورت مکانیکی یا بیولوژیکی باشد.
استان اصفهان با ۲۸ شهرستان، مساحتی معادل ۱۰.۷ میلیون هکتار دارد که بیش از ۹۰ درصد از آن معادل حدود ۹.۸ میلیون هکتار را عرصه‌های منابع طبیعی و ملی و از این میزان حدود ۴۰۳ هزار هکتار را جنگل (معادل چهار درصد)، ۶ میلیون هکتار مرتع (معادل ۶۴ درصد) و سه میلیون هکتار بیابان (معادل ۳۲ درصد) در برگرفته است.