رامین فرجنژاد روز سهشنبه در گفتوگو با خبرنگار ورزشی ایرنا، با اشاره به کسب قهرمانی ایران و همچنین مستریونیورس، اظهار داشت: اتفاقات بدی برایم رخ داد که نیازمند چنین پیروزیهایی بودم تا بار دیگر خودم را ثابت کنم. مسابقات مستریونیورس سنگینترین دوره رقابتهای کشوری بود. ۱۰ نفر برتر کشور در مسابقات حضور داشتند و سطح آیتمها در حد مسابقات قهرمانی جهان بود. مسئولین جهانی از سطح و کیفیت بسیار بالای مسابقات از نظر تعداد و سختی آیتمها تعجب کردند و حتی پیشنهاد سبکتر شدن آیتمها را دادند. این که پنج آیتم را در یک روز انجام دادیم بسیار به سنگینی کار اضافه کرده بود و از مربیانم که من را مثل پسرشان همراهی کردند، تشکر میکنم که توانستم در چهار آیتم رکورد ثبت کنم.
قهرمان مسابقات قویترین مردان جهان عنوان کرد: ۷ بار در رقابتهای جهانی شرکت کردم و تنها ورزشکار ایرانی هستم که در آمریکا مسابقه دادم اما نکته قابل توجه این است که نه تنها همه هزینهها را خودم پرداخت کردم، برای همه مقامها و قهرمانیها هیچ تقدیری از من نشد. در مسابقات اخیر مستر یونیورس جوایزی دادند و جالب بود که جایزه ۴۰۰۰ دلاری را هم با دلار دولتی برای ما حساب کردند و هم مالیاتش را کم کردند. سوالم اینجاست که اگر یک ورزشکار خارجی در این مسابقات مقام میآورد، چطور میخواستند با این شرایط به او جایزه بدهند؟
وی در خصوص هزینههای سنگین ورزش حرفهای و مسابقات آن گفت: من برای ۲ مسابقه آخر حدود ۵۰۰ میلیون تومان هزینه کردم. هر ۱۵ روز یک پروتئین تمام میشود، هر هفته باید فقط ۳ میلیون پول گوشت بدهم. پدر و برادرم وضع مالی خوبی دارند و میتوانند از نظر مالی حمایتم کنند، ولی اگر حمایت آنان نبود با هزینههای سرسامآور باید این رشته کنار میگذاشتم. خودم یک باشگاه دارم و کمی از مخارجم را تامین میکنم اما نزدیک به مسابقات، باید در قرنطینه باشم. در این شرایط دیگر نمیشود باشگاهداری و مربیگری کرد و درآمدم از بین میرود اما بعضی از بچههای ما هم تمرین میکنند و هم با کامیون کار میکنند. با تمام این هزینهها در پایان مسابقات قهرمان کشوری فقط ۲۰ میلیون جایزه به من دادند.
قویترین مرد جهان از وضعیت موجود بین مدیران این رشته گلایه کرد و اظهار داشت: مدالم را تقدیم امام رضا (ع) و جایزهام را خرج کمک به جهیزیه یک خانواده کم بضاعت کردم. نیازی به این جوایز ندارم و از عبدالمهدی نصیرزاده رئیس فدراسیون بدنسازی و قراچورلو رئیس کمیته قویترین مردان که جان خوبی به رشته ما دادند تشکر میکنم اما با این وضعیت هزینهها واقعا باید فکر جدی برای موضوع جوایز کنند، زیرا ادامه دادن با این مخارج، کار را برای ورزشکاران کم درآمد غیر ممکن میکند. جوایز مسابقات ما با رشتههایی مثل فوتبال و کشتی قابل مقایسه نیست با اینکه خیلی سنگینتر از این رشتهها است و انگیزه ورزشکاران نیز با جایزه خوب، بالاتر میرود.
وی افزود: شخص رئیس کمیته قویترین مردان، اسپانسر مسابقات بود و تبلیغ شرکت خودش را هم کرد و این مسئله باعث میشود ما انتظار بیشتری از او داشته باشیم که هوای ما را داشته باشد. قراجورلو برای این مسابقات زحمت کشید و ما هم از او ممنون هستیم ولی با این کارهایی که آخر کار با جوایز کردند، همه چیز خراب شد. رشته ما پهلوانی است و نمیخواهم خیلی گلایه کنم ولی خیلی زشت است که موقع پرداخت جایزه، از آن مالیات کم بشود و آن هم جایزه ناچیزی که هیچ کجای مخارج دیده نمیشود.
فرجنژاد در خصوص ورزشکاران جوانی که تصمیم دارند به رشته قویترین مردان پا بگذارند، گفت: به نظرم اگر مشکل مالی دارند، به سمت این ورزش نیایند زیرا باید از نون زن و بچههایشان بزنند و جوایز هم پاسخگوی مخارج حرفهای و قهرمانی نیست. ما به سختی این رشته را زنده نگاه داشتیم حالا به جایی رسیدیم که از ۳۰ ورزشکار که برای مسابقه میآمدند، به ۱۰۰ ورزشکار رسیدیم. ورزشکاران این رشته به جایی رسیدهاند که اگر قویترین مردان جهان هم به مسابقات ایران بیایند، نمیتوانند به سکو برسند.
وی با اشاره به پحش نشدن مسابقات قویترین مردان در صدا و سیما، گفت: با پیگیریهایی که کردیم به ما گفتند که نباید پخش شود و هیچ دلیلی نیاوردند. برای مسابقات مستریونیورس هم حدود ۱۰ تا فیلمبردار آورده بودند و میخواستند مسابقات را در شبکههای اجتماعی پخش کنند. جوانی که تمام سختی و فشار این رشته را به جان میخرد، بزرگترین جایزهاش دیده شدن است و امیدوارم با تلاش مدیران مسابقات قویترین مردان به تلویزیون بازگردد.