جمهوری اسلامی ایران برخلاف برخی تصورات ذهنی برآمده از فضای غیرواقعی، از سال‌ها قبل با رهنمودهای رهبر معظم انقلاب، چنان چشم‌اندازی تعریف کرده بود که امروز دنیا مات و مبهوت درایت یک رهبر انقلابی در جغرافیایی به نام ایران است.
همان ایرانِ منزوی و بی‌اختیار دوران پهلوی‌ها، امروز یک کشور مستقل و مقتدر است که معادلات منطقه را راهبری می‌کند، کدام مشکل در غرب آسیا بدون حضور ایران قابل حل است؟ و چه خوابند آن‌هایی که هنوز هم همچون گداهای قدرت، در این کشور و آن کشور نشست و دورهمی‌های فانتزی برگزار و به مستکبران دنیا التماس می‌کنند تا به ملت ایران فشار بیاورند که جمهوری اسلامی کشور را به یک مشت عقب‌مانده ذهنی تحویل دهد! این شیفتگان غرب گویا اصلا الفبای سیاست غرب را هم نفهمیده‌اند!
فردا روزی که آقایی دلار شکسته شود و ناتوی دومی در جهان شکل بگیرد، همین اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها برای برقراری ارتباط با ایران و حفظ حداقلی منافعشان، همه افرادی را که به ایران خیانت کرده اند، دیپورت می‌کنند تا شاید در معادلات جمهوری اسلامی دیده شوند! این یک واقعیت است؛ لیبرال بر سر منافع خود با احدی تعارف ندارد و تجربه، این را ثابت کرده است.
اما هنوز هم در داخل کشور کسانی هستند که با انگیزه ایجاد ناامیدی، به مردم می‌گویند این دولت انقلابی‌تان هم کاری نکرد! اتفاقا دولت انقلابی کارهایی انجام داده که در مخیله غرب‌پرستان نمی‌گنجد! ما از میان همه استان‌ها، فقط در مورد هرمزگان روشنگری می‌کنیم و می‌ببینیم که فقط در ۲ سال گذشته در این پهنه کشورمان چه اتفاقاتی رقم خورده است.
بی‌دلیل نیست که این روزها از هرمزگان به دروازه پیشرفت ایران یاد می‌کنند...
همان‌طور که همه می‌دانیم؛ یکی از اولویت‌های دولت سیزدهم احیای کارخانه‌های صنعتی و واحدهای تولیدی راکد بود که در استان هرمزگان به طور جدی مورد پیگیری قرار گرفت به گونه‌ای که در مدت زمان ۲ سال، فرصت‌های شغلی زیادی احیا و قریب به ۱۰ هزار نفر به سر کار خود برگشتند.
به گزارش ایرنا، اینکه در سال‌های گذشته چه اتفاقاتی موجب بیکاری ده‌ها هزار نفر از کارگران واحدهای تولیدی استان هرمزگان شده بود را جز در اهمال‌کاری و نبود توجه عمدی یا سهوی متولیان به اهمیت تولید داخلی نمی‌توان یافت و خوب می‌دانیم کسانی که نرخ بیکاری در کشورمان را به قهقرا بردند، همان‌هایی هستند که اوج پیشرفت کشور را در جان‌نثاری غرب می‌دیدند و متاسفانه هنوز هم می‌بینند.
مسلما همان‌هایی که روزی خود را سفره دار انقلاب می‌دیدند، امروز نگران هستند، نگران اینکه مردم متوجه شده‌اند همه حرف‌ها و وعده‌هایشان تخیلاتی بیش نبود و نگران هستند برای اینکه دولت سیزدهم توانسته بسیاری از سستی‌ها و هیچ‌کاری‌های گذشته را جبران کند!
واقعا برایشان سخت است که دولت آیت‌الله رئیسی طی ۲ سال توانسته سه هزار واحد تولیدی راکد را احیا و به چرخه تولید کشور برگرداند، اصلا طوری از این اتفاق غافلگیر شده‌اند که برخی‌شان دست به دامان دوستان خود در شبکه‌های خارجیِ گوشه رینگ شده تا شاید با منحرف کردن ذهن مردم از اتفاقات بزرگی که در حال رقم خوردن است، بتوانند از سوراخ بی‌حیثیتی خود بیرون آمده و با طرح یک داستان و سناریوی جدید مانع پیشرفت دولت و ملت شوند.
طبیعی است که هرچقدر دولت مردمی برای کشور و مردم کار کند، آبروی نداشته غرب‌پرستان هم بیشتر می‌رود! به هر حال این‌ها هشت سال یعنی ۲ هزار و ۹۲۰ روز از عمر یک ملت را به وعده‌های پوچ آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها گره زده بودند! این که دیگر قابل انکار نیست.
با هجمه‌های سنگینی که طی ۲ سال گذشته به کشور تحمیل شد گزافه نگفته‌ایم که حکایت دولت انقلابی، حکایت انقلاب ۵۷ پس از پیروزی است!
دیدیم که ۲ سال گذشته چگونه بر دولت سیزدهم و برنامه های تحولی‌اش تازیدند با این هدف که مسیر پیشرفت کشور را به انحراف و حاشیه بکشانند اما با رهنمودهای رهبر معظم انقلاب و پیگیری و هماهنگی قوا، همه آن حاشیه‌ها در حاشیه ماند و قطار پیشرفت کشور هر روز شتاب بیشتری به خود می‌گیرد، فقط کافی است پرده نامرئی و خیالی رسانه‌های دشمن را کنار بزنیم تا ببینیم چه کارهایی شده و چه اتفاقاتی در انتظار ملت ایران است.
فراموش نمی‌کنیم چگونه مردم را در مقابل هم قرار دادند و چه عزیزانی را با کلمات شیطانی‌شان اسیر خاک کردند، البته آنها که دشمن‌شناس بودند و حامی ملت، شهادت سهمشان شد و آسمانی شدند.
با همه آنچه گذشت و آنچه نباید اتفاق می‌افتاد ولی حضور بی نظیر ملت در مراسم دهه فجر (روزی که طومار اغتشاش به دست مردم باغیرت‌مان درهم‌پیچیده شد) و آرامش این روزها ثابت کرد که انقلابِ روح‌الله همچنان با قدرت و با پشتوانه مردم شهیدپرور ایران اسلامی، مسیر رسیدن به اهداف ارزشمند خود را طی می‌کند و همه وقایع گذشته حاکی از شتاب گام دوم این انقلاب به دست جوانان و نوجوانان نسل جدید است.
در این چکیده؛ تنها بخش کوچکِ تحولات قطعه‌ای از جغرافیای پُرگهر را تحریر می‌کنیم، هرمزگان؛ استانی که در مدت زمان ۲ سال توانست شاخص‌ها را زیر و رو کند و با جدیتِ مدیران ارشد خود بیش از یکهزار و ۲۸۰ واحد تولیدی راکد را مجددا وارد مدار تولید کرد.
مسلما کسانی نمی‌خواهند ما از این اتفاقات مطلع شویم و این، هدف آنها این است، زیرا این دست افراد، نانِ خود را با ناامید کردن مردم از دولت و نظام، چرب می‌کنند.قطعا کسانی نمی‌خواهند ما از این اتفاقات مطلع شویم و این، هدف آنها این است، زیرا این دست افراد، نانِ خود را با ناامید کردن مردم از دولت و نظام، چرب می‌کنند.
همین الان که ما در حال خواندن این مطلب هستیم، مدیریت عالی استان هرمزگان پیگیر افزایش ظرفیت حدود یکهزار واحد تولیدی است، یعنی بهره‌وری کامل از کارخانه‌ها و واحدهایی که همین الان با بخشی از ظرفیت خود مشغول فعالیت هستند.
برخی نمی‌خواهند ما بدانیم در بخش صنعتی هرمزگان، ۴۷۸ واحد صنعتی راکد، احیا شده و بیش از ۲ هزار و ۵۲۰ نفر که قبلا بیکار شده بودند، مجددا به کار خود برگشته‌اند، این‌ها را اجازه نمی‌دهند مردم بدانند چراکه آگاهی ملت از این تحولات، نان برخی را آجر می‌کند! بد هم آجر می‌کند...
اگر اغراق نکنیم باید بگوییم که دگرگونی اقتصادی در هرمزگان به قدری شتاب گرفته است که رسانه‌ها از بیان و تحلیل رویدادها، جا مانده‌اند!
امروز برای سرمایه‌گذاران در این استان فرش طلایی انداخته‌اند و سرمایه‌گذاری در پایتخت اقتصادی ایران حتی با کوچکترین مانعی مواجه نیست و استاندار هرمزگان برای سال ۱۴۰۲ جذب سرمایه‌گذاری را یک اولویت قرار داده است.
خودمانیم از کیف‌های سرمایه‌گذاری هرمزگان خبر دارید؟ از شهرهای جدید و مولد کشاورزی چه خبر؟
اصلا از رایزنیِ تجار کشورهای غرب آسیا برای حضور در بندرعباس اطلاع دارید؟
اصلا اجازه داده‌اند که ما بدانیم در حوزه شیلات و آبزی‌پروری چه جهش‌هایی داشته‌ایم؟ نه، آنها ذهن ما را به رگبار خبرهای بی ارزش بسته‌اند تا مبادا به آینده کشورمان امیدوار بشویم!
سیاست کثیفشان این است؛ کلا نمی‌خواهند مردم بدانند، ولی ما به شما می‌گوییم...
فرصت‌های کم‌نظیری برای سرمایه‌گذاری در این پهنه از کشورمان فراهم شده است که عموم مردم از آنها بی‌اطلاع هستند! و هنوز هم بسیاری از مردم خبر ندارند آن موانع سخت و روند پرپیچ خم اداری برای اخذ مجوزها از میان برداشته شده است!
اگر مایل به سرمایه‌گذاری در هرمزگان هستید بدانید که اینجا در دولت مردمی، امضای طلایی دیگر معنا ندارد، آنچه حائز اهمیت است فقط اراده و امضای شما به عنوان سرمایه‌گذار است و بعد هم صدور پروانه سرمایه‌گذاری...
کسانی که در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی بذر ناامیدی می‌پراکنند همان کسانی هستند که ویلاهایی چندصد میلیاردی و خودروهای چندده میلیارد تومانی دارند! خودروی خوب و خانه لوکس را فقط برای خودشان می‌خواهند نه همه مردم! این‌ها همان کسانی هستند که خود را ژِن برتر می‌دانند، ناراحتی این افراد از جمهوری اسلامی و سیاست‌هایش نیست، ناراحتند چون این دولت، دولتِ مردم و حامی کوخ‌نشینان است نه کاخ نشینان!
دیدیم که رئیس جمهور در دیدار با مردم یزد اظهار کرد: متأسفانه در سنوات گذشته به ناحق و ناروا بسیاری از واحدهای صنعتی دچار رکود یا تعطیلی شده است که می‌شد از همان ابتدا موانع و مشکلات آنها را رفع کرد.
به گفته آیت‌الله رئیسی: وقتی اعلام می‌شود بیش از سه هزار واحد صنعتی در این دوره مجدداً به چرخه تولید بازگشته‌اند، نشان می‌دهد امکان راه‌اندازی این صنایع در سنوات قبل نیز وجود داشته، اما دچار بی‌توجهی و اهمال‌کاری برخی مدیران شده است!
چه کسی هست که نداند؛ بسیاری از این واحدها گاهی تا هفت سال دچار رکود یا تعطیلی شده بودند، در حالی که این امکان وجود داشت که با تولید کالای باکیفیت و قابل رقابت در منطقه موجب رونق تولید و اشتغال‌آفرینی در کشور باشند.
چه نیک گفت رییس جمهور کشورمان: لازمه ایران قوی، رونق تولید در صنعت و کشاورزی است و کشور ما همه ظرفیت‌های قوی‌تر شدن را دارد، با وجود همه تهدیدها و تحریم‌ها علیه کشور، در بخش‌های مختلف اراده پولادینی شکل گرفته که می‌تواند همه این تهدیدات را پشت سر گذاشته و قوت و قدرت آفرینی را در صنعت کشور رقم بزند.
این سخن راهبردی یک رییس جمهور انقلابی است: ما به دنبال احیای سهم خود در بازارهای منطقه‌ای و جهانی هستیم که با تقویت تولید می‌توانیم به آن برسیم.این سخن راهبردی یک رییس جمهور انقلابی است: ما به دنبال احیای سهم خود در بازارهای منطقه‌ای و جهانی هستیم که با تقویت تولید می‌توانیم به آن برسیم.
می‌دانید ضعف کار ما کجاست؟ ما به شما می‌گوییم: ضعف ما آنجاست که خبرنگاران ما باید برای به دست آوردن عملکرد دستگاه‌های اجرایی، هر لحظه و هر ساعت به دنبال روابط‌عمومی‌ها باشند! گویا از زمین به آسمان می‌بارد!
روابط عمومی‌ها در دولت مردمی چرا اینگونه خود را درگیر مسائل حاشیه‌ای‌کرده‌اند! اصلا مگر ما فرصت داریم و در شرایطی هستیم که بخواهیم وقت خودمان را برای انتشار توییتی بی‌ارزش که از سوی اشخاصی معلوم‌الحال و عمدا منتشر می‌شود، هدر دهیم!
اتفاقا دلباختگان غرب و مخالفان پیشرفت کشور همین را می‌خواهند تا ما فرصت روشنگری را از دست بدهیم تا بتوانند روایت‌های وارونه خود را در سبد خبری مردم جا دهند...
این روزها برخی در گوشه و کنار مملکت از امنیت کشور بهره می‌گیرند اما مدتی است که پرچم اختلاف افکنی به دست گرفته‌اند که به آن عزیزان پیشنهاد می‌کنیم مروری بر «نبرد پاوه» در مردادماه ۵۸ داشته باشند زیرا این، یک یادآوری برای جلوگیری از اتفاقی مشابه است!
حقایق را ببینیم؛ چیزی تا فروپاشی استکبار جهانی باقی نمانده است و چه کسی تصور می‌کرد روزی مواضع آمریکا در منطقه ما ۸۳ مرتبه مورد حمله قرار گیرد! چه کسی تصور می‌کرد ناوگان ارتش سرافراز ما دریاها را بشکافد و از حیاط خلوت آمریکا عبور کند و بدون کوچکترین نگرانی، وظایف محوله را به سرانجام برساند!
همه وقایع و تحولات را که در کنار هم بگذاریم متوجه می‌شویم که مدیریت جهان در حال تغییر است.
اگر می‌خواهیم کشوری آرام و با امنیت داشته باشیم نباید اختلاف افکنی کرده و مردم را به چند دسته تقسیم کنیم و فراموش نکنیم که اینجا ایران و حکومتش جمهوری اسلامی است که ۴۴ سال توانسته ابرقدرتهای جهان را پشت مرزهایش نگهدارد! اندکی تامل برای همه ما مفید است تا مغضوب ملت سلحشور ایران اسلامی و آزادی‌خواهان واقعی جهان نشویم.
و اما ختم کلام؛ بیاییم از ظرفیت رسانه‌های دلسوز و دغدغه‌مند بهره‌بگیریم و پرچم روشنگری ایران را در سال ۱۴۰۲ با افتخار به دست گرفته و مردم را از آنچه در دولت مردمی گذشته و می‌گذرد آگاه کنیم، واقعیات را به صورت مستند به مردم بگوییم، تا تیرهای نفرت دشمنان‌مان همچون همیشه به سنگ بخورد.