به گزارش ایرنا، خانه تاریخی آیت الله بروجردی(ره) با سبک و سیاق ساده اش دل هر بیننده ای را به دست می آورد و دریچه بسیار واضحی است بر روش زندگی آیت الله بروجردی(ره) که در زمان حیات خود از هر تشریفاتی دوری می جستند.
ایشان از شاگردان آخوند خراسانی بودند و ۹ سال تمام در کلاس های آن عالم بزرگ شرکت کردند، از اساتید دیگر ایشان می توان سید کاظم یزدی و شریعت اصفهانی را نام برد.
سید حسین طباطبایی بروجردی در سال ۱۳۳۰ به عنوان مرجع عام شیعیان به حساب می آمدند، زمانی که ایشان به ریاست حوزه علمیه منصوب شدند حوزه علمیه قم پیشرفت چشم گیری داشت و بر تعداد طلاب علاقه مند به تحصیل در حوزه علمیه قم افزوده شد.
در ویژگی های اخلاقی سید حسین طباطبایی بروجردی آورده شده است که ایشان در مقابل نظرهای مخالفان سعه صدر بالایی داشتند، ایشان در جلوگیری از ایجاد حاشیه های عوام زدگی در برگزاری مراسم عزاداری امام حسین(ع) بسیار اهتمام می ورزیدند.
از دیگر ویژگی های بارز ایشان کظم غیظ بود و به جرات می توان گفت هیچ کسی ایشان را با چهره آشفته یا عصبانی به خاطر ندارد.
سید حسین بروجردی در ماه صفر ۱۲۹۲ در بروجرد به دنیا آمد، پدر وی سیدعلی طباطبایی و مادرش سیده آغابیگم هر ۲ از سادات طباطبایی بودند، نسب وی با ۳۲ واسطه، به حسن ابن علی (امام دوم شیعیان) می‌رسد.
سید حسین طباطبایی بروجردی پس از گذراندن مقدمات علوم در ۱۸ سالگی، وارد دارالعلم اصفهان شد و از ابو المعالی، سید مدرس و سید محمدباقر درچه‌ای سطوح فقه و اصول و ادبیات عرب را آموخت، همچنین چندین سال از حکیم میرزا جهانگیرخان قشقائی و محمدکاشانی حکمت و فلسفه و کلام و منطق آموخت و پس از هشت سال اقامت در اصفهان، به نجف رفت و پس از آن بیش از ۳۰ سال در شهر خود بروجرد، به تحقیق و تدریس پرداخت.
وی همچنین، در جریان خیزش قم در زمان رضاشاه، علی‌رغم حساسیت نیروهای امنیتی، در فرصتی مناسب از بروجرد خارج شده و برای همراه کردن مراجع نجف با خیزش، به طرف عتبات رفته و سپس با پیام حمایت مراجع آن‌جا به ایران آمد، تجربهٔ خیزش نورالله نجفی اصفهانی به عنوان مهم‌ترین حادثه سیاسی زندگی او قبل از مرجعیت عامه تلقی می‌شود.
آیت الله بروجردی، سال‌ها در نجف از آخوند خراسانی، سید محمد کاظم یزدی، مرتضی طالقانی و آقا شریعت اصفهانی در رشته خارج فقه و اصول تحصیل کرد، و خود در علوم عقلی و نقلی به مرتبه اجتهاد و استادی ارتقاء یافت و در سن ۳۰ سالگی در ردیف استادان حوزه نجف به تدریس پرداخت.
آیت الله بروجردی بعد از ده سال اقامت در عتبات، در سال ۱۳۲۸ از عراق وارد بروجرد شد و مدت چند سال در زادگاه خود به ترویج، تدریس و تألیف مشغول گشت و چند سفر به حوزه قم رفت و آمد کرد که در برهه زمان در جمله مدرسین حوزه قم قرار گرفت و دیری نگذشت که پس از فوت حائری، به صورت تدریجی در رأس استادان بزرگ حوزه علمیه قم قرار گرفت.
آیت الله بروجردی(ره) در ۱۰ فروردین ۱۳۴۰ شوال ۱۳۸۰ در سن ۸۶ سالگی بر اثر بیماری قلبی درگذشت و در حرم فاطمه معصومه(س) در قم به خاک سپرده شد.
با این حال که او مقامی سیاسی و حزبی نداشت و به جز عراق و حجاز جای دیگری نرفته بود، خبر فوت او بازتابی وسیعی داشت، و دولت نیز تعطیل و راهی قم شد و سه روز عزای عمومی اعلام شد.
شهربانی کافه‌ها را بست، در عراق و پاکستان سه روز عزای عمومی، و در سوریه، لبنان و کویت عزاداری شد.
بازار تهران نیز تعطیل شد، سفیر شوروی پیام تسلیت فرستاد و بیشتر سفارتخانه‌های خارجی در تهران، در آن روز با پرچم‌های نیمه افراشته تعطیل شدند.
خانه تاریخی آیت الله بروجردی (ره) در شهر بروجرد معروف به خانه آقا است خانه آیت الله بروجردی یکی از خانه های قدیمی و تاریخی است که در دوره قاجار ساخته شده است.
اگر برای دیدن خانه آیت الله بروجردی به بروجرد سفر کردید باید به دنبال خیابان صفا و کوچه آیت الله بروجردی بگردید.این خانه از آن جایی که محل زندگی آیت الله بروجردی بوده است همواره مورد توجه عموم مردم قرار دارد.
خانه آیت الله بروجردی در سال ۱۳۸۴ در فهرست میراث ملی کشور به ثبت رسید.