به گزارش روز چهارشنبه ایرنا، فارن افرز با اشاره به تعلیق اجرای پیمان کاهش تسلیحات راهبردی جدید موسوم به استارت ۱ بین روسیه و آمریکا، آینده کنترل تسلیحات هسته ای را تیره توصیف کرد.
این گزارش همچنین با اشاره به احتمال استقرار سلاح های هسته ای تاکتیکی در بلاروس و ادامه آزمایشات هسته ای کره شمالی به افزایش تهدیدهای هسته ای در جهان اشاره کرد و نوشت با توجه به چنین تحولات هشدار دهنده ای به رویکردهای جدید برای جلوگیری از استفاده از سلاح های هسته ای نیاز هست.
به نوشته فارن افرز، راه های موجود برای کاهش تهدیدهای هسته ای و راهبردهایی که از زمان بحران موشکی کوبا در سال ۱۹۶۲ ایجاد شده اند، همچنان بسته هستند.
این گزارش افزود: در شرایطی که اعتماد بین واشنگتن و مسکو در حد صفر و مذاکرات هسته ای دو کشور متوقف شده است، دشوار می توان تصور کرد که هرپیمان جدیدی در مورد تسلیحات هسته ای بتواند بین ایالات متحده و روسیه مورد مذاکره قرار گرفته و در سنای ایالات متحده تصویب شود.
رقابت نامحدود هسته ای بین واشنگتن و مسکو اکنون نه تنها با تلاش های پکن برای گسترش هسته ای و تهدیدهای کره شمالی و تلاش های هند و پاکستان برای تقویت توان هسته ای خود هم پوشانی پیدا کرده بلکه برخی از متحدان آمریکا نیز به دنبال دستیابی به سلاح های هسته ای متعلق به خود هستند. اکنون زنگ هشدار در زمینه چنین رقابت هایی به شکل کر کننده ای به صدا در آمده است.
با ین حال، یک شیوه موثر برای کاهش تهدید هسته ای در جهان هم امکان پذیر و هم قابل اجراست: جلوگیری از استفاده غیرمجاز یا سهوی از سلاح های هسته ای. این خطر فزاینده وجود دارد که سلاح های هسته ای بر اساس قضاوت نادرست، هشدارهای غلط درباره حمله یا سایر محاسبات اشتباه مورد استفاده قرار گیرند.
با کمک تغییرات سریع در فناوری، بازیگران غیردولتی می‌توانند از حملات سایبری برای مختل کردن فرماندهی و کنترل سلاح‌های هسته‌ای و سامانه های هشدار زودهنگام استفاده کنند؛ سامانه هایی که می توانند واکنش احتمالی هسته ای را آغاز کنند و تنها چند دقیقه به دولت ها برای تصمیم گیری فرصت می دهند.
در این گزارش به ایجاد مقرراتی برای مقابله با تهدیدهای سایبری، ایجاد خطوط قرمز روشن از جمله درباره جلوگیری از حمله به زیرساختارها های هسته ای از طریق سامانه های هشدار اولیه و فرماندهی و کنترل، ایجاد مرکز مشترک برای کشورهای مجهز به سلاح هسته ای و حتی اعضای ناتو برای تبادل داده های سامانه های هشدار اولیه و اطلاع رسانی به عنوان راهکارهایی برای ممانعت از بروز اشتباهات هسته اشاره شده است.
فارن افرز راه جان سالم بردن از رقابت های هسته ای در عصر معاصر را تقویت دفاعی کشورهای دارای سلاح هسته ای در برابر تهدیدات سایبری و احتمال استفاده نادرست، اشتباهی یا تصادفی از چنین سلاح هایی عنوان کرد و نوشت: کشورها می توانند این کار را حتی در غیاب معاهدات دوجانبه یا چندجانبه، با پیشبرد یک سیستم ایمنی جهانی هسته ای انجام دهند - سیستمی از پادمان های خودخواسته که توسط کشورهای دارای سلاح هسته ای اتخاذ می شود. مسئولیتی که با قابلیت تسلیحات هسته‌ای همراه است، باید این کشورها را وادار کند تا به شکل پویایی بر اجتناب از یک فاجعه هسته‌ای تمرکز کنند.
به نوشته این رسانه، در عصر مخاطره آمیز کنونی هر کشور دارای سلاح هسته ای در استفاده از همه ابزارهای موجود برای جلوگیری از تبدیل یک اشتباه یا نقض امنیتی به فاجعه ای هسته ای منفعت دارد.
با توجه به اینکه یک حادثه هسته ای، یک اقدام خرابکارانه، یا یک اشتباه محاسباتی وحشتناک مطمئناً پیامدهای جهانی خواهد داشت، هر کشور دارای سلاح هسته ای باید سازکارهای نظارت داخلی خود را با استفاده از پروتکل های بی خطر انجام دهد. هنگامی که این کنترل های داخلی تکمیل شدند، بخش هایی از آن می تواند با دیگر قدرت های هسته ای به اشتراک گذاشته شود. پنج کشور تایید شده دارای سلاح هسته‌ای در معاهده منع گسترش تسلیحات هسته‌ای (NPT) شامل چین، فرانسه، روسیه و بریتانیا به همراه ایالات متحده - می‌توانند بررسی‌های طبقه‌بندی‌شده خود را در چارچوب فرآیند «پی فایو/ P۵» به اشتراک بگذارند. این مجمع کشورهای عضو ان پی تی را برای برای بحث در مورد تعهدات خود در قبال این معاهده گرد هم می آورد و سایر قدرت‌های هسته‌ای، مانند هند و پاکستان، ممکن است در راستای منافع امنیتی خود از این شیوه پیروی کنند.
فارن افرز نوشت: تنش های سیاسی جغرافیایی کنونی نباید مانع مذاکرات در این زمینه شود. مسکو و واشنگتن در گذشته این موضوع را مورد بحث قرار داده اند: این مذاکرات البته بیشتر به دوران جنگ سرد باز می گردد، اما همین اواخر نیز در ژوئن (خرداد/تیر) ۲۰۲۱، روسیه و آمریکا متعهد شدند که فضایی را برای ایجاد زمینه ای برای کنترل تسلیحات آینده و اقدامات کاهش خطر هسته ای ایجاد کنند. به موازات مذاکرات میان میان پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل، سازوکارهای داخلی نظارتی در کشورها می‌تواند به پیشنهادهایی برای اقداماتی برای کاهش کاهش خطرات هسته ای دوجانبه و چندجانبه توسط کشورهای دارای سلاح هسته‌ای منجر شود.
این گزارش نوشت حتی اگر اهداف خلع تسلیحات هسته ای مبهم باقی بماند، همچنان کشورهای دارای سلاح هسته ای می توانند برای جلوگیری از یک فاجعه احتمالی اقدام کنند. جهان نمی تواند منتظر دوره‌های زمانی صلح آمیزتری برای کاهش خطرات استفاده از هسته ای بماند.