به گزارش ایرنا، اوضاع آشفته مالی فوتبال این روزها با توجه به افشاگری‌های تکان دهنده حسین قربان‌زاده رئیس سازمان خصوصی‌سازی آشکارتر از همیشه شده و سبب شده تا بر خلاف قبل این بار مدیران فوتبال نتوانند با فرافکنی از کنار مسئولیت‌هایی که متوجه‌شان است عبور کنند. شاید برای اولین بار در فوتبال ایران باشد که یک مسئول به چالش کشیده و مجبور به پاسخگویی می‌شود.
البته فوتبال ایران سال‌هاست که درگیر و ریخت و پاش‌های مالی است که در سایه عدم نظارت هر سال گسترده‌تر و پرونده‌های آن قطورتر می‌شود. ۸ سال از قرائت پرونده فساد در فوتبال در مجلس می‌گذرد، پرونده‌ای که بهمن‌ماه سال ۹۴ در صحن علنی قرائت شد و به صورت تقریبا کامل با بررسیها و مستندسازی که صورت گرفته بود، به موارد مختلف فساد در فوتبال پرداخته بود. آن پرونده نشان داد تا چه حد در فوتبال ایران هرج و مرج مالی و ورود پول‌های بدون ضابطه سبب شده است تا فساد ریشه کند.
در این دو دهه موارد متعددی از آشفتگی مالی در بخش‌های مختلف از فدراسیون فوتبال گرفته تا باشگاه‌ها دیده شده که باعث حیف و میل چند صد میلیاردی از بودجهای شده که از بیت‌المال به فوتبال سرریز شده است. از رشد بی‌ضابطه رقم قراردادها که بدون هیچ توجیهی در روزهای سخت اقتصادی کشور صورت می‌گیرد گرفته تا قراردادهای شائبه‌دار با بازیکنان و مربیان خارجی که پس از شکایت‌شان، هزینه هنگفتی از بیت المال خرج تسویه حساب با آنها می‌شود.
هر سال که می‌گذرد معضل سوء‌استفاده‌های مالی و غیر شفاف بودن هزینه و درآمدها باشگاه‌ها گسترده‌تر می‌شود و این باعث می‌شود تا جور چنین بی‌بندوباری‌های مالی از بیت المال پرداخت شود و هر سال هزینه‌های سنگین و غیرقابل جبرانی بر دولت تحمیل شود.
فساد در فوتبال و سوء‌استفاده‌هایی که صورت می‌گیرد ریشه در عدم نظارت و حساب کشی از مدیران منصوب شده در فوتبال دارد و اهمال و سکوت برابر حیف و میل‌هایی که صورت می‌گیرد زمینه را برای گسترش فساد مهیا کرده است، به طوری که یک مدیر فوتبالی بنا بر افشاگری رئیس سازمان خصوصی‌سازی به خودش جرات می‌دهد که دو بار بدهی یک چک را از باشگاه نقد کند!
در چنین شرایطی باید از ورود رک و صریح و بدون رودروایسی رئیس سازمان خصوصی در ماجرای اتفاقاتی که در باشگاه استقلال می‌گذرد، استقبال کرد و آن را ستود. سال‌هاست هواداران فوتبال در انتظار هستند که اینچنین صریح و بدون لکنت، مدیرانی که در فوتبال شفافیت مالی ندارند و حرف و حدیث‌های زیادی درباره هزینه‌ها و درآمدهایشان وجود دارد، مورد مواخذه قرار بگیرند و برابر مسئولیت‌هایی که با توجه به جایگاه‌شان متوجه آنها است، پاسخگو باشند.
شکایت رئیس سازمان خصوصی‌سازی از مدیرعامل و اعضای هئیت مدیره استقلال بابت هزینه بدون اجازه ۶۰۰ میلیارد درآمد بورسی این تیم، می‌تواند اولین چراغ در مسیری باشد که سال‌هاست فوتبال ایران به آن نیاز داشته و هیچ گاه پیش نیامده که یک مدیر چه در فدراسیون و چه در باشگاه اینگونه مورد بازخواست قرار بگیرد.
البته حساب کشی مدیران متخلف فوتبال که شفافیت برای آنها محلی از اعراب ندارد، باید ادامه پیدا کند و چه آنهایی که در باشگاه‌ها مسئولیت دارند و چه آنهایی که در فدراسیون فوتبال دارای پست و مقام هستند باید نسبت به ریال به ریال بودجهای که از دولت و بیت‌المال دریافت می‌کنند، پاسخگو باشند و عملکردشان در اتاق شیشه‌ای قرار بگیرد.
فعال‌شدن دستگاه‌های نظارتی و حساب‌کشی از مدیران با توجه به عملکردشان می‌تواند فوتبال ایران را از فسادی که در بخش‌های مختلف گریبانگیر آن است، پاکسازی و از حیف و میل بیت‌المال و بودجهای که می‌تواند در بخش‌های دیگر خیلی از گره‌ها را باز کند، جلوگیری کند.
حالا رئیس سازمان خصوصی‌سازی چراغ اول را در این مسیر روشن کرده است و باید امیدوار بود که سایر بخش‌های نظارتی و قضایی نیز چنین صریح وارد فجایع مالی فوتبال شوند و اجازه ندهند فساد هر روز بیشتر گسترده‌تر شود.