بر اساس سندی که دکتر بروک نیومن تاریخشناس انگلیسی در اختیار گاردین قرار داده است، در سال ۱۶۸۹ میلادی مبلغ یک هزار پوند از سهام یک شرکت آفریقایی فعال در زمینه تجارت برده، به ویلیام سوم پادشاه وقت انگلیس منتقل شده است. در این سند نام ادوارد کولستون دیده میشود؛ تاجری که آن زمان، از تجارت بردههای آفریقایی به غرب پول خوبی به جیب زد و به همین خاطر مجسمه او در جریان اعتراضات ضد نژادپرستانه سه سال پیش، در شهر بریستول به زیر کشیده شد.
گاردین به طور مفصل ارتباط خاندان سلطنتی انگلیس با بردهداری را مورد بررسی قرار داده و نوشته است که بخش بزرگی از ثروت این خاندان و کشور از طریق تجارت برده تأمین شده است.
چارلز سوم، پادشاه انگلیس حمایت خود را از تحقیق درباره پیوندهای تاریخی خاندان سلطنتی با بردهداری اعلام و از جنایات صورت گرفته در این زمینه ابراز "تأسف" کرده است؛ اما او نقش مرکزی سلطنت را در این زمینه نپذیرفته است. این درحالیست که به گفته مورخان، در طول ۲۷۰ سال از تاریخ انگلیس، ۱۲ حاکم این کشور از برده داری حمایت کرده و یا از آن سود بردهاند.
بر اساس یکی از گزارشهای گاردین، الیزابت اول که در سالهای ۱۵۵۸ تا ۱۶۰۳ سلطنت کرد در ازای سهمی که جان هاوکینز تاجر برده به وی از سفرش به آفریقا داده بود، یک کشتی بزرگ سلطنتی هدیه داد. نیک هزلوود در کتاب « The Queen's Slave Trader» نوشته است که هاوکینز در سفر به آفریقا هزاران نفر از مردم این منطقه را اسیر و ۶۰۰ نفر دیگر را نیز از کشتی های پرتغالی تصاحب کرد.
جیمز اول پادشاه دوره ۱۶۰۳ تا ۱۶۲۵ هم به بازرگانان وابسته به سلطنت، انحصار تجارت بردههای آفریقایی را اعطا کرد. برهمین اساس شرکت گینه تشکیل شد که طبق کتاب Staying Power اثر پیتر فرایر، بردهها برای مزارع تنباکو متعلق به انگلیسی ها در ویرجینیای آمریکا کار میکردند. پادشاه بعد از او یعنی چارلز اول که در سالهای ۱۶۲۵ تا ۱۶۴۹ برتاجوتخت تکیه زد به شرکت گینه مجوز داد تا اسرای آفرییقایی را به مستعمرات انگلیس منتقل کنند.
منتقدان میگویند خاندان سلطنتی باید صراحتاً نقش پادشاهی بریتانیا را در تجارت برده بپذیرد. «اریک فیلیپس» نایب رئیس یک نهاد حقوق بشری به نام Caricom Reparation Commission میگوید که چارلز به اندازه کافی از تاریخ بردهداری در این کشور اگاه است و باید دخالت سلطنت در این زمینه را تصدیق کند.
این درحالیست که درست یک ماه دیگر مراسم تاجگذاری چارلز سوم به عنوان پادشاه جدید انگلیس برگزار خواهد شد اما پایههای قدرت او به واسطه سلسله رسواییهای اخلاقی خاندان سلطنتی بشدت سلسله است.
از سویی مردم انگلیس که تحت فشار هزینههای سرسامآور زندگی و تورم دو رقمی روزگار دشواری را سپری میکنند، نه تنها ضرورتی برای برگزاری مراسم پرخرج تاجو تخت نمیبینند که خواهان برچیده شدن سلطنت در این کشور هستند.
جنبش جمهوریخواه انگلیس که هزاران عضو و دهها هزار طرفدار دارد سالهاست که برگزاری همه پرسی در خصوص آینده نظام سلطنتی انگلیس را خواهان است و تاکید دارد که این نظام یادآور ستمهایی است که پادشاهان انگلیس بر مردم روا داشتهاند.
نتایج یک نظرسنجی نشان میدهد که بیشتر اعضای دومین حزب سیاسی انگلیس (کارگر) هم مخالف نظام سلطنتی در این کشور هستند و از خواندن سرود ملی انگلیس در تمجید از سلطنت خجالت میکشند.