به گزارش ایرنا، برای ساکنان شهر کرمان تابلو بزرگ شیرخوارگاه مادر نامآشناست؛ تابلویی که بر سر ساختمانی بزرگ در یکی از مهمترین خیابانهای شهر کرمان در تقاطع بلوارهای جمهوری اسلامی و بلوار امیرکبیر نصب شده و شاید خیلیها از داخل آن خبر داشته باشند و خیلیها هم خبر نداشته باشند.
برای دیدن داخل این شیرخوارگاه در ماه مبارک رمضان حالا فرصتی پیش آمده بود که باید میرفتم و تمام ذهنیاتم رنگ حقیقت میگرفت؛ آن روز درِ شیرخوارگاه باز بود دعوت رسمی داشتیم و برای مراسم تجلیل از پزشکان خیر و همکار با بهزیستی آمده بودیم.
هوای دم افطار روشن بود و بهاری؛ از همهمه مهمانان مراسم هم خبری نبود و راحت میتوانستیم چشم بچرخانیم و نگاه کنیم. در دلم کنجکاوی بیامانی موج می زد و نگاه و ذهنم به محوطه بازی کودکان و ساختمان یک طبقه روبه رو سنجاق شده بود تا شاید از لابه لای آن چیزی ببینم که ارزش این کنجکاوی چند ساله برای دیدار نوزادان و فرصت پیش آمده را داشته باشد.
زیاد نگذشت که یکی از عوامل مجموعه بهزیستی بر سر میزمان آمد و پیشنهاد داد به همراه چند خبرنگار دیگر که دعوت شده بودند به داخل شیرخوارگاه برویم و بازدیدی کوتاه تا شروع مراسم تجلیل، از محل نگهداری نوزادان بی سرپرست داشته باشیم؛ خبر خوبی داد، پس سر از پا نشناخته از هیاهو و صداهایی که لحظه به لحظه بلندتر میشد دورتر شدم و به در اصلی مرکز نگهداری کودکان رسیدم. در کنار در ورودی راهنمایی ندیدم پس مسیر کفشهای درآورده شده را گرفتم تا به راهروها برسم.
صدای جیغ بلند موزون و ناموزون نوزادان در هم می پیچید؛ از هر چهار اتاق راهرو ورودی صدای نوزادان را می شنیدم، اسامی نوزادان هر اتاق روی در اتاق نصب شده بود؛ در اول سیروس و به ترتیب، کاملیا، مهسا و... . یکی دست هایش را می مکید یکی دست هایش را به داخل دهانش فشار می داد، اتاق پُر از نوزاد و در آن همهمه پیدا کردن نوزادی آرام کاری سخت بود، انگار همه با هم گریه میکردند. صدای گریه یکیشان نشان گرسنگی داشت و یکی دیگر خسته به نظر می رسید. مادریار در میان نوزادان نشسته بود، گاهی نوزادی را لالایی می گفت و لحظه بعد شیرخشک نوزاد بیقرار دیگری را می داد؛ ناخودآگاه یاد خواهرزاده و برادرزاده نوزادم افتادم که با هر گریهشان چه ولولهای به جانمان میافتد و یادم آمد آغوشهایمان را تا زمانی که آرام بگیرند چگونه برایشان باز نگه می داریم، اما مادریار تنها بود و کار زیادی برای آن همه نوزاد از دستش بر نمی آمد. اتاقهای دیگر هم همین خبر بود فقط عدد چندماهگی نوزادان بالاتر می رفت اما صدای گریهشان تمامی و فرقی نداشت.
به انتهای بخش نوزادان صفر تا ۶ ماه که رسیدم همکاران خبرنگار دیگرم را دیدم که کمی زودتر برای بازدید فراخوانده شده بودند و گرم صحبت با یکی از پرستاران بودند. پرستار، بانویی حدود ۴۵ سالهای بود سرگرم حرف زدن با یکی از خبرنگاران که صحبتشان را قطع نکردم تا بیشتر بشنوم. می گفت مامان احمدی است پرستار قدیمی شیرخوارگاه مادر؛ همه حرفش برای آیلین بود، کودکی بالای ۲ سال سن که سرش را از آغوش مامان احمدیاش بر نمی داشت، احمدی هم خیلی دوستش داشت موهایش را مرتب میکرد و گاهی او را به خود سفتتر می چسباند؛ هرچند آیلین به ما توجهی نمی کرد اما احمدی از نگاهش همه چیز را میخواند.
دیدار آیلین و پرستار قدیمی، آخرین بخش بازدید بود؛ خیلی زود مدیریت مجموعه، انتهای بازدید را در این مکان اعلام و تاکید کرد که کسی از این نوزادان معصوم عکس و فیلم نگرفته باشد و سئوالات پر تکرارم از این مرکز به جای خود باقی مانده بود؛ اینکه چه تعداد کودک در این مرکز نگهداری میشود، چرا مادریاران راهرو اول کم بودند و باقی پرسش ها.
در این حین، عصمت قنبری، معاون شیرخوارگاه مادر را مدیر مجموعه معرفی کرد تا سوالی بیپاسخ نماند؛ او که خود را پرستار کودکان این شیرخوارگاه معرفی کرد، گفت: کودکان صفر تا سه ساله در این مرکز نگهداری میشوند و این مرکز محل نگهداری کودکانی است که از بدو تولد و بیشتر در بیمارستان رها شدهاند.
وی ادامه داد: معمولا وقتی نوزادی رها میشود با ۱۲۳ ( اورژانس اجتماعی) تماس میگیرند و شرایط انتقال نوزادان به شیرخوارگاه فراهم میشود؛ البته اگر نوزادی بالای سه سال باشد این وضعیت فرق میکند و به مراکز دیگری انتقال می یابد.
قنبری گفت: اینک ۶۶ کودک تا سه سال در این مرکز نگهداری میشوند، مثلا همین بخشی که شما در حال بازدید از آن هستید نوزادان صفر تا ۶ ماهه و (بخش روبه رو) ۶ ماه تا یکسال و بخش دیگر هم یک سال تا سه سال هستند.
کمبود نیرو در شیرخوارگاه مادر
معاون شیرخوارگاه مادر کرمان با اشاره به اینکه این مجموعه شامل ۵۵ نفر کادر اداری، روانشناس، مددکار، درمانگر، آشپز و نیروی خدماتی است، ادامه داد: به پرسنلی که در بخشها کار میکنند مادریار و مراقب میگوییم که در هر شیفت متفاوت هستند و معمولا ۲ نفر در هر بخش داریم که با توجه به نیازمان کمبود زیادی در این بخشها احساس میشود.
وی تاکید کرد: در چارت سازمانی بهزیستی برای مراقبت از هر پنج نوزاد حداقل به یک مراقب و مادر نیاز است که متاسفانه کمبود نیرو در این زمینه در شیرخوارگاه مادر وجود دارد.
قنبری تصریح کرد: مثلا هم اینک در بخش صفر تا ۶ ماهههای این مرکز ۲۸ نوزاد نگهداری میشوند که تنها ۲ نفر مادریار یا مراقب دارند، بخش ۶ ماه تا یکسالمان نیز با وجود ۱۵ کودکی که از آنها نگهداری میشوند فقط یک مادریار یا پرستار دارد.
وی گفت: یک تا سه سالهها هم به ۲گروه تقسیم میشوند، گروه اول یک تا ۲ سال و بعد ۲ تا سه سال هستند زیرا اگر کنار هم باشند بزرگترها امکان دارد کوچکترها را اذیت کنند لذا این قسمت هم فقط ۲ مادریار دارد که به این کودکان خدمات ارائه میدهند.
معاون شیرخوارگاه مادر کرمان بیان کرد: کودکان این مرکز اکثر از نظر نیاز غذایی تکمیل هستند و مشکلی ندارند و بهترین خوراکیها و پوششها برایشان تهیه میشود البته درباره نیاز عاطفیشان نمیتوان گفت کاملا تامین میشود و آن نیرویی که در این مراکز وجود دارد فقط کارهایشان را انجام میدهد.
خدماته شیرخوارگاه مادر
وی اظهارداشت: در این مرکز خدماتی مانند گفتار درمانی برای کودکان داریم که در طول روز خدمات به آنان ارائه میدهند و البته برای کودکانی که زیر نظر متخصص مغز و اعصاب هستند کار درمانی نیز انجام میشود.
قنبری بیان کرد: البته این مرکز روانشناس هم دارد که به صورت هفتگی برنامههایی برای کودکان مشخص میکنند که اگر نیرو وجود داشته باشد یک نفر مربی در کنار مراقبان این کارها را برای کودکان انجام می دهد و اگر نیرویی نباشد همان مراقبان باید این کارها را نیز انجام دهد.
وی گفت: برای نیروهای این مرکز هر ماه کلاسهای آموزشی نیز گذاشته میشود و یکسری کلاسها هم مربی از بیرون دارند؛ البته یکسری از کلاسها نیز توسط پرنسل برای همدیگر گذاشته میشود.
معاون شیرخوارگاه مادر کرمان ادامه داد: آموزش از آن منظر در میان پرسنل مرکز دارای اهمیت است که بعضا در میان بچههایی که در این مرکز پذیرفته میشوند کودکانی دچار بیماریهایی مانند شکاف کام یا سندروم هستند و برای نحوه برخورد با آنان باید همکاران آموزش ببینند.
پذیرش نوزادان دارای شرایط خاص
وی بیان کرد: قبلا میگفتند کودکانی که توانبخشی و مثلا سندروم یا فلج مغزی هستند را پذیرش نکنید و از همان ابتدا به مراکز توانبخشی بروند اما بعضا مراکز توانبخشی هم اذعان داشتند که نمیتوانند به صورت تخصصی امور مربوط به کودکان را پیگیری کنند، از این رو هماینک خودمان در این مرکز این کودکان را هم پذیریش میکنیم و کارهایشان را انجام میدهیم که معمولا تا یک سالگی و بعضی اوقات تا سه سالگی در این مرکز نگهداری میشوند.
نوزادانی عموما معتاد
قنبری بیان کرد: حدود ۲۰ نفر از کودکان مرکز شیرخوارگاه مادر مستقیم زیرنظر متخصص مغز و اعصاب هستند و ممکن است این کودکان تشنج نداشته باشند اما بخاطر ماده مخدری که مادران این کودکان بعضا در دوران باردی استفاده میکنند اکثر کودکان اعتیاد دارند و اینجا ما ترکشان میدهیم؛ البته ممکن است این اعتیاد در مواردی روی مغزشان اثر گذاشته باشد که داروهایشان را زیرنظر متخصص مغز و اعصاب دریافت میکنند.
وی اظهارداشت: مواردی مثل تاخیر تکاملی این نوزادان هم توسط متخصص مغز و اعصاب در این مرکز پایش و اقدامات لازم برای این نوزادان انجام میشود.
مردم چگونه به شیرخوارگاه مادر کمک کنند؟
معاون شیرخوارگاه مادر کرمان اظهارداشت: مردم وقتی میخواهند به مرکز شیرخوارگاه مادر کمک کنند معمولا با این مرکز تماس می گیرند و طی این تماس ما به آنها شماره مشارکت های بهزیستی را هم میدهیم و نحوه ارائه کمک برایشان توضیح داده می شود.
وی با اشاره به اینکه مردم میتوانند در تهیه یکسری داروهای خاص و شیرخشکهای رژیمی با شیرخواگاه مادر همکاری داشته باشند، گفت: با یکسری داروخانههای خاص صحبت کرده ایم که به صورت قرضی به ما شیرخشک یا دیگر ملزومات را تحویل می دهند و خیران به این داروخانه ها معرفی می شوند تا هزینه ها را بپردازند.
قنبری ادامه داد: پس از تماس شهروندان ما شماره تماس این داروخانهها را میدهیم که اگر مردم تمایل داشته باشند در پرداخت هزینه ها همکای کنند و کمکی هم به کودکان این مرکز باشد.
وی گفت: مردم میتوانند با شماره تماس مستقیم مدیریت این مرکز ۳۲۱۲۵۶۰۷ ( در ساعات اداری)یا با شماره تماس ۳۲۱۲۱۷۷۱( در تمام طول روز) قسمت درمانی این مرکز تماس بگیرند تا نحوه دریافت کمکها به آنها توضیح داده شود.
همچنین شماره حساب:۴۱۵۹۰۳۴۵۴۱۶۳۰۴۹۷، شماره شبا: IR۳۸۰۰۱۰۰۰۰۴۱۵۹۰۳۴۵۴۱۶۳۰۴۹۷ و شماره کارت:۶۳۶۷۹۵۷۰۷۱۹۴۶۰۸۶ برای کمک به این نوزادان از سوی بهزیستی اعلام شده است.
به گزارش ایرنا البته بعد از بازدید از مرکز نگهداری نوزادان بیسرپرست در شیرخوارگاه مادر که در شب ولادت حضرت امام حسن مجتبی(ع) انجام شد، مدیرکل بهزیستی کرمان نیز به بهانه مراسم تجلیل از پزشکان خیر و همکار با مجموعه بهزیستی جزییات بیشتری در مورد این شیرخوارگاه پرداخت و خبر داد که حمایت مالی معادن و صنایع استان از این مرکز کاهش یافته است.
حمایتی که مانند گذشته نیست
علیرضا وحیدزاده ادامه داد: در شرایط فعلی عملا خانوادهها و صنایع و معادن استان در حمایت از مراکز بهزیستی بویژه شیرخوارگاه مشارکت و حمایت گذشته را ندارند.
وی با اشاره به اینکه سال گذشته مرکز شیرخوارگاه مادر ۱۳۵ نفر ورودی داشتهاست، افزود: شیرخوارگاه مادر پارسال ۱۱۸ نفر نیز خروجی داشته است. اظهارداشت: این تعداد سال گذشته به خانوادهها باز پیوند شدند و در بحث فرزندخواندگی به عنوان فرزند پذیرفته شدند.
واگذاری کودکان با رعایت مصالح
وی با اشاره به شرایط واگذاری نوزادان مرکز شیرخوارگاه مادر خاطرنشان کرد: واگذاری این افراد به خانوادههای متقاضی براساس مصالح این کودکان است و به طور معمول برای هر کودک ۲۰خانوار متقاضی وجود دارد که با کار کارشناسی این واگذاری به خانوادهها انجام میشود.
وحیدزاده با اشاره به اینکه از ۱۳۵ نفر ورودی به شیرخوارگاه مادر در سال گذشته حدود ۸۰ نفر پسر و ۵۵ نفر دختر بودند، تاکید کرد: ۹۹درصد از ۱۳۵ نفری که پارسال به مرکز شیرخوارگاه مادر وارد شدند، معتاد بودند و از این بیماری رنج می بردند.
وی با اشاره به اینکه خدمات مرکز شیرخوارگاه مادر در چهار دسته خلاصه میشود، تصریح کرد: کودکان زیر سه سال در این مرکز نگهداری و بعد از سه سالگی به مراکز دیگر سپرده میشوند.