به گزارش روز شنبه ایرنا، آنتونی بلینکن در سفر به بروکسل با دو روزنامه اروپایی «اوئست- فرانس» و «فونکه» آلمان در موضوع مهم تنش‌ها در مورد تایوان و جنگ اوکراین، گفت‌وگو کرد.
مشروح این مصاحبه در روزنامه فرانسوی اوئست فرانس منتشر شده است. بلینکن در پاسخ به این سوال که آیا از احتمال اشغال تایوان توسط چین در سال‌های آینده نگران است، گفت: آنچه در سال‌های اخیر شاهد بودیم آن است که از دیدگاه رهبری چین، وضعیت موجودی که به مدت چهار دهه حاکم بوده و به حفظ صلح و ثبات در تنگه تایوان کمک کرده است، دیگر قابل قبول نیست. و آنچه دیدیم این است که چین با سطح بالاتری از اجبار فشار را بر تایوان افزایش می دهد. همچنین شاهدیم که اقداماتی از جمله استقرار نیرو و اعمال فشار اقتصادی برای قطع ارتباط تایوان با سازمان‌های بین‌المللی یا روابطش با کشورهای خاصی در جهان انجام می‌دهند. مجموعه کاملی از اقدامات با هدف افزایش فشار بر تایوان برای تبعیت آن از خواسته‌های پکن صورت گرفته است. نه دیدگاه ما و نه سیاست ما تغییری نکرده است.
وی ادامه داد: ما به حمایت از اصل چین واحد ادامه می دهیم و از استقلال تایوان حمایت نمی کنیم، اما همچنین به برنامه روابط با تایوان (Taïwan Relations ACT) ملزم هستیم تا آنچه را که تایوان برای دفاع از خود در برابر هرگونه حمله نیاز دارد، تامین کنیم. این برنامه را بسیار جدی می گیریم. کاملاً مشخص کرده‌ایم که در روابط خود با چین، اساس رابطه، درک متقابل است که اختلافات ما باید از طریق مسالمت‌آمیز حل شود، نه از طریق اقدامات یکجانبه یا فشار و یا بدتر از آن، استفاده از زور. ما مانند همه کشورهای جهان منافع عمده ای در حفظ صلح و ثبات در تنگه تایوان داریم.
وزیر خارجه آمریکا در پاسخ به چرایی اهمیت صلح و ثبات این منطقه در تامین منافع آمریکا، گفت: روزانه ۵۰ درصد حمل‌ونقل تجاری از این تنگه می گذرد. ۷۰ درصد یا بیشتر ریزپردازنده‌های مورد نیاز ما برای تلفن‌های همراه، ماشین‌های لباسشویی و خودروهای ما در تایوان تولید می‌شوند. اگر بحرانی در نتیجه اقدام یکجانبه چین رخ دهد، احتمالاً کل جهان را درگیر می‌کند. ما در نهایت با یک بحران اقتصادی واقعی روبرو خواهیم شد و به همین دلیل به نفع همه است که این مسائل مسئولانه و مسالمت آمیز رسیدگی شود. این یک نگرانی است که از جانب بسیاری از کشورهای جهان می‌شنویم. دیدگاه ما در ایالات متحده این است که روابط با چین باید مسئولانه مدیریت شود. فکر می کنیم که این به نفع ماست و این همان چیزی است که کشورهای دیگر از ما انتظار دارند. امیدواریم که پکن نیز در همین مسیر حرکت کند.
وی در پاسخ به این سوال که « آیا ایالات متحده انتظار دارد شرکت های آلمانی یا فرانسوی وابستگی خود را به چین کاهش دهند؟ »، گفت: اورسلا فون در لاین نکته بسیار خوبی را مطرح کرد، بحث جداسازی مطرح نیست، بلکه کاهش خطرات است. به این معنا که به شکل کلی تجارت و سرمایه گذاری با چین خوب است. همه از آن سود می بریم و نمی خواهیم به آن پایان دهیم. اما ما همچنین باید چشمان خود را بازنگه داشته و در مورد برخی از چالش‌های پیش روی کشورهایمان و در مورد امنیت سرمایه‌گذاری‌هایمان در برخی صنایع، شرکت‌ها، بخش‌ها و حوزه‌های راهبردی هوشیار باشیم.
بلینکن برای نمونه، این موارد را برشمرد: فروش چیزهایی به چین که می‌تواند در گسترش نظامی و توسعه سلاح هسته ای، موشک‌های مافوق صوت، هوش مصنوعی مورد استفاده برای سرکوب مردم، کمک کند. ما باید چشمان خود را به روی آن نیز باز کنیم تا مطمئن شویم که در معاملات اقتصادی خود با چین این خطرات را در نظر داریم و می توانیم برخی از آنها را حذف کنیم بدون آنکه ارتباط خود را با این کشور قطع کنیم. آنچه من در اروپا و همچنین در آسیا و سایر نقاط جهان می بینم، همگرایی فزاینده در مورد این مسائل و این رویکرد است.
وی در پاسخ به این سوال که آیا آمریکا از هدف کی‌یف در تصرف مجدد همه اراضی‌اش با سلاح، حمایت می‌کند یا خیر، گفت: این به تصمیم اوکراین وابسته است. این دمکراسی است و ولودیمیر زلنسکی مسئول اراده ملت اوکراین است. پس این تصمیم به خواست و اراده اوکراینی ها باز می گردد. ما همراه با بسیاری از کشورهای دیگر، از اوکراین در تلاش‌هایش برای دفاع از تمامیت ارضی، امنیت، حاکمیت و دفاع از استقلالش حمایت می‌کنیم. ده‌ها کشور برای این کار متحد شده‌اند و ما در نشست سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) در روز چهارشنبه (۵ آوریل/۱۶ فروردین) شاهد آن بودیم. هفته‌ها، ماه‌های آینده و بعد از آن باید دید که چطور پیش خواهد رفت. اما اساساً این یک تصمیم اوکراینی است.
وزیر امور خارجه آمریکا در این باره که «آیا روسیه باید به طور کامل از خاک اوکراین خارج شود؟»، گفت: در واقع، اوکراین قبلاً موفق شده است که طرح اولیه ولادیمیر پوتین (رئیس جمهوری روسیه) را که حذف این کشور از روی نقشه، حذف هویت آن به عنوان یک کشور مستقل و جذب آن در روسیه بود، ناکام بگذارد. این پروژه شکست خورد و اوکراین ثابت کرد که پوتین موفق نبوده و نمی تواند موفق شود. اکنون دقیقاً این که همه اینها ما را به کجا می‌برد هنوز مشخص نیست، اما هدف اصلی که پوتین این جنگ را برای آن آغاز کرد شکست خورده است. این قرار نیست تغییر کند.
وی در مورد «اهداف» ایالات متحده در این باره گفت: برای بسیاری از دوستان و شرکای اوکراین در سراسر جهان، از جمله ایالات متحده، دو هدف وجود دارد. اولین مورد این است که هر کاری می توانیم انجام دهیم و به اوکراین کمک کنیم تا سرزمین های اشغال شده توسط روسیه را پس بگیرد، از جمله از طریق یک ضد حمله که در هفته های آینده انتظار می رود. اما هدف دوم کمک به اوکراین برای ایجاد قابلیت‌های میان مدت و بلندمدت برای خنثی کردن هرگونه تجاوز و دفاع از خود در صورت وقوع حمله جدید است. طبیعتاً برای کمک به بازسازی اوکراین از ویرانی های وارد شده توسط روسیه، تلاش قابل توجهی لازم است. در نهایت، تا زمانی که روسیه تغییر رویه ندهد، ما باید فشار بی‌سابقه‌ای را که بسیاری از کشورها از طریق تحریم‌ها و کنترل‌های صادراتی علیه روسیه اعمال می‌کنند، حفظ کنیم.
«صلح پایدار و نه آتش‌بس»
بلینکن در پاسخ به سوالی در مورد اینکه «در اروپا بحث هایی درمورد لزوم آغاز مذاکرات برای برقراری صلح وجود دارد و آیا امروز در نقطه عطفی قرار گرفته‌ایم؟»، گفت: روسیه هنوز تمایل خود را برای شرکت در مذاکرات جدی با هدف صلح عادلانه و پایدار نشان نداده است. ممکن است برخی با آتش‌بس وسوسه شوند، اما اگر هم آتش‌بس تأثیری بر توقف درگیری داشته باشد، باز تسلط روسیه بر برخی از سرزمین‌های اوکراین را تأیید می کند و می‌تواند مجوزی به روسیه برای سازماندهی مجدد، استراحت و سپس حمله مجدد تفسیر شود و به این ترتیب صلحی عادلانه و پایدار نخواهد بود. ۱۴۱ کشور در سازمان ملل متحد موافق صلح عادلانه هستند، این بدان معنی است که باید به اصول اساسی در قلب منشور ملل متحد، که توسط روسیه نادیده گرفته شده است، از جمله تمامیت ارضی احترام گذاشته شود. این صلح همچنین باید بادوام باشد و نباید مهلتی باشد که به روسیه اجازه دهد پس از نفس تازه کردن از نو شروع کند.
وی در پاسخ به این مسائل که « روسیه می خواهد تسلیحات هسته‌ای تاکتیکی را در خاک بلاروس مستقر کند. واکنش ناتو چه باید باشد؟ استقرار دائمی نیروهای در جناح شرقی آن؟ سلاح‌های هسته ای؟»، ابراز داشت: اول از همه، این لفاظی کاملاً غیرمسئولانه است. تنها کشوری که در مورد تسلیحات هسته‌ای صحبت کرده و در بحبوحه تجاوزات اوکراین به شکل صریح یا تلویحی به استفاده از آن تهدید کرده است، خود روسیه است. این در تضاد کامل با وعده‌ها و تعهداتی است. هیچ‌کس در جنگ هسته‌ای برنده نخواهد شد.
وزیر خارجه آمریکا افزود: همواره تمام تدابیر مناسب برای دفاع از قلمرو و جان کشورهای عضو خود را اتخاذ خواهد کرد. من قصد ندارم بیشتر از این پیش بروم و آنچه را که آنها از قبل می دانند، مطرح کنم. فقط می توان گفت که همه اعضای ناتو در مورد هدف این اتحاد که دفاع در برابر تجاوز است نه حمله، بسیار جدی هستند. این مساله در ماده ۵ منشور و تعهد هر یک از اعضا به سایرین آمده است. نمی خواهم چیز بیشتری بگویم. چیزی که می توانم بگویم این است که ما با دقت به آنچه روسیه انجام می دهد نظارت می کنیم. دلیلی برای تطبیق وضعیت دفاعی خود بر اساس آنچه روسیه تاکنون انجام داده است، نمی بینیم.
وی در واکنش به این مطلب که « برخی از شرکای ناتو افزایش سهم کشورهای عضو از مرز ۲ درصد تولید ناخالص داخلی را که تاکنون تعیین شده، خواستارند و آیا این مساله هدف آمریکا هم هست؟»، گفت: نخست آنکه می خواهیم تعهدات یک دهه پیش به طور کامل انجام شود و ۲ درصد از تولید ناخالص داخلی صرف دفاع شود. ۹ سال از اجلاس سران ناتو در ولز می گذرد و بودجه دفاعی برای رسیدن به این هدف افزایش یافته است. بر اساس این روند، در سال آینده دو سوم کشورهای عضو به این هدف دست خواهند یافت. اما ما می خواهیم این موضوع برای همه کشورهای عضو ناتو صادق باشد.
آنتونی بلینکن افزود: ما معتقدیم ۲ درصد باید کف نرخ تعهدات باشد نه سقف آن. ما یک راهبرد جدید اتخاذ کرده‌ایم و به تازگی آن را در جریان حمایت‌های ارائه شده به اوکراین آزمایش کرده‌ایم؛ مساله‌ای که سبب شد کشورها از ذخایر تسلیحاتی خود استفاده کنند، بنابراین این ذخایر باید جایگزین شوند. در جریان اجلاس ویلنیوس در ماه ژوئیه (تیر/ مرداد) ما در مورد همه این موارد صحبت خواهیم کرد. هر کشور دقیقاً تصمیم خواهد گرفت که به کجا می‌خواهد برود و چگونه تعهدات را در بودجه‌اش بگنجاند. من معتقدم که ما درک کرده ایم که نرخ تولید و هزینه باید منطقی باشد تا بتوانیم به نیازهای ائتلاف پاسخ مناسبی دهیم.