به گزارش ایرنا، محسن هاشمی، پسر ارشد مرحوم اکبر رفسنجانی، مدعی شده که «میزان کاهش ارزش پول ملی از دوره قاجار تا ابتدای دولت سیزدهم، کمتر از میزان کاهش آن در این دو سال است.»
جهت اطلاع آقای محسن هاشمی، بدون اینکه نیاز باشد برای حمله به دولت رئیسی، اقدام به سفیدنمایی عملکرد حکومت‌های قاجار و پهلوی کرد، بهتر بود ایشان نگاهی به آمار عملکرد دولت‌های پدرش و حسن روحانی می‌انداختند تا این بی‌انصافی را مرتکب نشوند.
ادعای محسن هاشمی در حالی است که بیشترین سقوط ارزش پول ملی ایران در دوران پس از انقلاب اسلامی، در دولت‌های روحانی و رفسنجانی رقم خورده است.
بر اساس آمار بانک مرکزی، از لحاظ تغییرات سالانه ارزش پول ملی و افزایش قیمت دلار، رکوردداران سقوط ارزش پول ملی و افزایش قیمت دلار در کشور به ترتیب سال‌های ۱۳۹۷ (روحانی با ۱۵۶ درصد)، ۱۳۹۱ (احمدی‌نژاد با ۹۲ درصد)، ۱۳۹۹ (روحانی با ۷۷ درصد)، ۱۳۷۴ (رفسنجانی با ۵۳ درصد) و ۱۳۷۳ (رفسنجانی با ۴۶ درصد) هستند.
از لحاظ متوسط سالانه افزایش نرخ دلار در دولت‌های پس از دفاع مقدس، حسن روحانی با ۳۰.۸ درصد و اکبر رفسنجانی با ۲۲ درصد بدترین عملکرد را داشته‌اند.
همچنین اگر افزایش‌های سالانه دورقمی نرخ ارز در دولت‌های پس از دفاع مقدس (۱۳۶۸ به بعد) را مورد مقایسه قرار دهیم، عملکرد منتقدان دولت رئیسی، مشخص می‌شود.
دولت‌های روحانی و رفسنجانی در ۸ سال عملکرد خود ۵ مرتبه رشدهای سالانه دورقمی در افزایش نرخ دلار ثبت کرده‌اند و مجموعا بدترین عملکرد را در حفظ ارزش پولی داشته‌اند.
افزایش نرخ ارز در سال ۱۴۰۱ یک‌پنجم رکورد ۱۵۶ درصدی دولت روحانی در سال ۱۳۹۷ بوده است اما حامیان و مسئولان دولت روحانی خود را به فراموشی زده‌اند و ادعای نگرانی نسبت به کاهش نرخ ارز در دولت رئیسی می‌کنند. حتی دولت خاتمی نیز در دو سال ۱۳۷۷ و ۱۳۷۸ افزایش بالاتری در نرخ ارز نسبت به سال گذشته داشته است.