به گزارش دوشنبهشب ایرنا، بیستویکم فروردین برای استقلالیها روزی پر خاطره و خاص است. طرفداران استقلال هر سال این روز را گرامی داشته و با غرور از آن حرف میزنند.
۲۱ فروردین روزی است که که آبیهای تهران موفق شدند در ورزشگاه امجدیه (شهید شیرودی) با شکست دادن نماینده رژیم اشغالگر قدس، نخستین جشن قهرمانی آسیایی را بر پا کنند.
داستان قهرمانی استقلال در آسیا از ۵۲ سال پیش شروع شد؛ ۲۱ فروردینماه سال ۱۳۴۹ سرآغاز تبدیل شدن آبیپوشان تهرانی به پرافتخارترین تیم ایرانی قاره کهن.
سومین دوره مسابقات جام باشگاههای آسیا در سال ۱۹۷۰ به میزبانی ایران و در ورزشگاه شهید شیرودی برگزار شد.
هشت تیم در دو گروه این رقابتها را آغاز کردند. استقلال که به عنوان نماینده ایران در این مسابقات شرکت کرده بود، در گروه اول با هومنتمن بیروت، سلانگور مالزی و سندرز سریلانکا همقرعه بود که نماینده سریلانکا از حضور در رقابتها انصراف داد.
استقلال با 2 پیروزی به عنوان تیم اول از گروه خود صعود کرد و در مرحله نیمهنهایی نماینده اندونزی را ۲ بر صفر از پیش رو برداشت. در دیگر بازی نیمهنهایی هومنتمن لبنان به دلیل اعتراض به سیاستهای اشغالگرایانه رژیم صهیونیستی انصراف داد تا هاپوئل تلآویو حریف استقلال در فینال شود.
ورزشگاه شهید شیرودی که آن روزها امجیدیه نامیده میشد، پر از تماشاگرانی بود که از شب بازی در بیرون ورزشگاه خوابیده بودند تا بتوانند این مسابقه حساس را از نزدیک تماشا کنند. این بازی برای فوتبال ایران اینقدر مهم بود که حتی پرسپولیسیها نیز با پرچمهای قرمز برای تشویق استقلال حاضر شده بودند. استقلال در این رقابتها از چهار بازیکن کمکی به نامهای غلام وفاخواه (عقاب) فریدون معینی (پیکان) مسعود معینی (بانک ملی) و محمود خوردبین (پرسپولیس) در ترکیب خود استفاده میکرد.
زدراکو رایکوف مردی که معمار فوتبال استقلال پیش از انقلاب اسلامی نامیده میشد، برای این مسابقه ناصر حجازی، مسعود لواسانی، کارگرجم، منصور پورحیدری، مسعود معینی، فریدون معینی، کاپیتان علی جباری، کارو حق وردیان، جواد قراب، غلامحسین مظلومی و غلام وفاخواه را به زمین فرستاد.
در آن مسابقه استقلال خلاف جریان بازی گل اول را دریافت کرد. سکوت استادیوم امجدیه را فرا گرفت. رایکوف دست به ریسکی زد که همه حیرت زده شدند؛ او علی جباری کاپیتان تیمش را بیرون کشید و مهدی حاج محمد را به زمین فرستاد! ریسک رایکوف جواب داد و استقلال توپ و میدان را در اختیار گرفت. هشت دقیقه به پایان مسابقه وقت باقیمانده بود که مهدی حاجمحمد توپ را روی دروازه هاپوئل سانتر کرد و غلام وفاخواه با یک پرش تماشایی با ضربه سر بازی را به تساوی کشاند. این گل باعث شد تا مسابقه در وقتهای قانونی با تساوی یک بر یک به پایان برسد.
در ادامه منصور پورحیدری توپ را ارسال و مدافع هاپوئل توپ را دفع کرد. توپ برگشتی روی سینه مسعود معینی فرود آمد که او پس از کنترل، آن را جلوی پای راستش انداخت و سپس با ضربهای که هم قدرت و سرعت زیادی داشت شوت زد و توپ به گوشه دروازه حریف رفت و ورزشگاه منفجر شد.