تهران- ایرنا- یکی از آداب شب های قدر در جبهه این بود که رزمندگان به سنگر هم می رفتند و حلالیت می طلبند، خطاب به خدا توبه نامه می نوشتند و بعد از اقامه نماز واجب و نمازهای قضایشان به صورت دست جمعی برای اموات بد وارث و بی وارث نماز می خواندند.

به گفته حاج محمد نیکو صحبت خوانساری در خط های پدافندی آب وجود داشت. قبل از آغاز مراسم شب های قدر رزمندگان با ماشینی که در هر خط در اختیار فرمانده و یک ماشین که در اختیار تدارکات یا پشتیبانی برای انجام کارها بود و یا حتی با آمبولانس برای انجام غسل به مقررهای تاکتیکی که پشت جبهه بود، می رفتند بعد قبل از برگزاری این مراسم معنوی یکسری روایات و توصیه های اخلاقی به رزمندگان گفته می شد و آنان مقدمه این شب نظیر اذکار، دعاها و نماز را می خواندند و برای سر گرفتن قرآن و توسل به ائمه اطهار آماده می شدند.

وی افزود: نیروهای پشتیبان در پادگان ها و مقررهای سازمانی مراسم شب های قدر را به صورت دسته جمعی برگزار می کردند، افرادی که در خط مقدم بودند سنگر به سنگر از طریق رادیو یا روحانی که در سنگر بود این مراسم را برپا می کردند و تا صبح به ائمه اطهار برای پیروزی حق علیه باطل متوسل می شدند. یکی از آداب شب های قدر در جبهه این بود که رزمندگان به سنگر هم می رفتند و حلالیت می طلبند، خطاب به خدا توبه نامه می نوشتند و از کرده های گذشته ابراز پشیمانی می کردند و برخی هم در این شب برای خانواده های خود نامه می‌نوشتند.

نیکو صحبت خوانساری می‌گوید: بیشتر رزمندگان از ابتدای ماه رمضان تصمیم می گرفتند ختم قرآن بگیرند. بعد ۳۰ جز را بین رزمندگان تقسیم می کردند. برخی ها هم نیت می کردند تا ۱۰ شب یک خط قرآن را تلاوت کنند اما بیشتر رزمندگان قرآن را تا پایان ماه رمضان حداقل یکبار ختم می‌کردند، آنها بعد از اقامه نماز واجب و نمازهای قضایشان به صورت دست جمعی و برای اموات بد وارث و بی وارث نماز می خواندند. اکثر رزمندگان دائم در حال ذکر گفتن بودند حتی سر پست هم از گفتن ذکر غافل نمی‌شدند.

وی ادامه داد: برای وعده افطار و سحر همه چیز موجود بود،راننده ماشین تدارکات از بعدازظهر غذاها را بین رزمندگان در خط مقدم توزیع می کرد معمولا شام و وعده سحری غذای گرم کی دادند در هر سنگری چراغ والور وجود داشت و رزمندگان سحر غذای های خود را بر روی آن گرم می کردند.

شهادت هنگام سحر با لب خندان/ شهادت با زبان روزه

به گفته این رزمنده دفاع مقدس عملیلات رمضان سال ۱۳۶۱ از خرمشهر تا پاسگاه زید عراق در پنج مرحله انجام شد. مرحله چهار آن در رمضان با عنوان عملیات رمضان انجام شد یکی از دوستانم قبل از اینکه بخواهیم وارد عملیات شویم خیلی مضطرب بود از او علت را پرسیدم گفت که روزه غذا دارم، نمی‌دانم چه کنم، اگر زنده ماندم روزه های قضایم را می گیرم. مختصر افطاری خورد و بعد به طرف دشمن حرکت کردیم، نزدیک سحر از موانع دشمن عبور کردیم. گردوغبار شدید به وجود آمد و همرزمم زیر رگبار دشمن به شهادت رسید آخرین لحظات عمر یه نگاهی به او کردم و گفتم قبول باشد او لبخند زد و شهید شد.

نیکو صحبت خوانساری افزود: عملیات رمضان در پنج مرحله برگزار شد که سه مرحله آن در ماه رمضان بود و بسیاری رزمندگان با زبان روزه و لب تشنه در منطقه جا ماندند و شهید شدند. در مرحله پنجم رمضان نیز تا تزدیک ظهر درگیر جنگ بودیم که دستور عقب نشینی آمد و ما به خط عقب بازگشتیم.

وی خاطرنشان کرد: حضرت آقا می گوید گنجیه دفاع مقدس هنوز درست استخراج نشده است، در ابعاد مختلف ما انسان هایی داشتیم که کارهایی را انجام دادند که می توانیم از آنها برای فیلم و سریال استفاده کنیم هنرمندان و اهل قلم به دفاع مقدس و شهدا بدهکار هستند تا دیر نشده باید جبران مافات کنند. از اهالی فرهنگ دعوت می کنم جببه نبرد را از نزدیک ببینند تا روایت ها را از نزدیک برای آنها نقل کنیم تا بتوانند حق شهدا را به درستی ادا کنند. از هنرمندانی هم که دچار دوگانگی شدند دعوت می کنیم به مناطق عملیاتی بیایند تا سیره شهدا را برای آنها بگوئیم انشاالله شهدا از آنها دستگیری کنند.

نیکو صحبت خوانساری که داری ۶۰ درصد جانبازی است تاکید می کند گلزار شهدا هم شفا خانه و هم شفاعت خانه است شهدای ما قادر هستند مشکلات دنیوی افراد را حل کنند و ما را در آن دنیا شفاعت کنند به شرطی که صادقانه مشکلات را به آنها بگوئیم و از آنها کمک بخواهیم. نباید از شهدا غافل شویم.