به گزارش ایرنا، روزها و شب ها، بستر رخدادها هستند، طلوع و غروب وقایع، در بخشی از زمان صورت میبندد و زمان و لحظهها، هفتهها و ماهها، سال ها و قرن ها، مخلوق خدا، مولود طبیعت، مرهون نظام جاری و حرکات موزون عالم است و به ظاهر هیچ فرقی میان آنها نیست. ولی قرآن کریم، همه ایام را یکسان نمیبیند. برخی از آنها را ایام مبارک و مقدس میداند که ماه رمضان و شب های قدر از جمله آنهاست.
در منظر قرآن، شب قدر، شب باارزش و پرفضیلت و با امور مهم و باعظمتی همراه است؛ همانند نزولِ اجمالی قرآن، پیدایش افاضات باطنی و فضای خاصّ معنوی، تقدیر و تعیین سرنوشت ها، تدبیر و برنامه ریزی های جدید و نزول جبرئیل و فرشتهها.
شب قدر فرصتی است زرین و طلایی برای شستشوی آینه دل. شب قدر شبی که فقط یک شب و یک مراسم برای زنده نگاه داشتن هر ساعت آن نیست، شب استغاثه به بارگاه باریتعالی است که برکات و رحمت خود را نصیب همه موجودات و انسان ها کند و بهترین ها را برای بندگانش رقم بزند، شب راز و نیاز با خالقی است که به آسانی می‌بخشد و خان نعمتش چنان فراخ و گسترده است که یک شب تا صبح برای قدردانی از آنها کم است.
دومین شب قدر نیز با حضور گسترده زائران و مجاوران در صحن ها و رواق های حرم مطهر رضوی برگزار شد. عزاداران امام عدالت و پاکی علی (ع) جامه سیاه بر تن، قرآن بر دست و الغوث بر لب، دست دعا بر آسمان نیاز به سوی خالق بی نیاز بلند کردند و زمزمه می‌کردند، هر سحر ورد زبانی تو الهی العفو. ربِ شهر الرمضانی تو الهی العفو.
"الغوث الغوث؛ خلصنا من‌النار یا رب" فریاد، فریاد، ما را از آتش رها کن ای پروردگار، نوایی است که در شب قدر به گوش می‌رسید. دعاگویانی که با هر حاجتی به صاحب این ماه پناه آورده‌اند تا تقدیری به بهترین شکل ممکن برای سرنوشت آنان رقم بزند.
در شبی که بهتر از هزار شب است و ذکرش بهتر از ذکر ارض و سما است، زمینیان به میهمانی غریب الغربا (ع) رفتند تا در خانه دوست، با "رب العالمین" انسی وصف ناشدنی گیرند، دیده به اشک تر کننده و جوشن خوان عشق شوند و فریادگوی «یا غیاث المستغیثین» شوند.