به گزارش ایرنا، در اصول کافی آمده است که تقدیر و مقدرات یکساله انسان در نخستین شب قدر نوشته، در دومین شب قدر چکش‌کاری و تایید و در سومین شب به امضا می رسد، این است که به رعایت همه آداب این شب سفارش بسیار شده است. (التَّقْدِیرُ فِی لَیْلَةِ تِسْعَ عَشْرَةَ وَ الْإِبْرَامُ فِی لَیْلَةِ إِحْدَی وَ عِشْرِینَ وَ الْإِمْضَاءُ فِی لَیْلَةِ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِینَ) (الکافی (ط - الإسلامیة)، ج۴، ص۱۵۹
در واقع ارتباط منطقی بین این سه شب قدر وجود دارد، درست مانند اداره‌ای است که برای ثبت درخواست ارباب رجوع، مراحلی را در نظر می گیرند و در نهایت مهر و امضا برای تأیید آن درخواست توسط رئیس اداره درج می شود، حساب و کتاب آدمی نیز در شبهای قدر به همین طریق حل و فصل می شود.
شب قدر را از آن جهت "قدر" نامیده اند که جمیع مقدرات بندگان در تمام سال در این شب تعیین می شود، شاهد این مدعا آیات سوم و چهارم سوره "دخان" قرآن کریم است که می فرماید " إِنّا أَنْزَلْناهُ فی لَیْلَة مُبارَکَة إِنّا کُنّا مُنْذِرینَ * فیها یُفْرَقُ کُلُّ أَمْر حَکیم: «ما این کتاب مبین را در شبی پربرکت نازل کردیم، و ما همواره انذار کننده بوده‌ایم، در آن شب که هر امری طبق حکمت خداوند، تنظیم و تعیین می‌شود".
در روایات شیعه آمده است که" قدر "یکی از سه شب ۱۹، ۲۱ و یا ۲۳ ماه رمضان و زمان نزول قرآن کریم بر پیامبر اسلام (ص) است که احتمال شب بیست و سوم برای نزول قرآن بیشتر از سایر شبها است لذا ثبت حضور و دعا و ثنا در این شب، بیش از دیگر شبهای قدر سفارش شده است، فرصتی که تا سال دیگر به دست نخواهد آمد.
اینجا در حرم ثامن الحجج، احیاگران شب قدر گرد هم می آیند تا عظمت این شب بزرگ را در کنار مضجع نورانی ابالحسن (ع) درک کرده و با شفاعت ضامن آهو، استغفار نمایند و حاجات خود را از خداوند منان طلب کنند تا سرنوشت یکساله آنان به نیکی رقم خورد.
میلیون ها زائر و مجاور در لحظات پر از خیر و برکت شب قدر در محشری که با دعا و ثنایشان در صحن و سرای متبرک آستان قدس رضوی شکل گرفته، دستها را به سوی آسمان بلند کرده و از خداوند ملتمسانه می خواهند تا نظر لطف خود را به سوی آنان نماید تا درهای رحمتی که به سویشان باز می شود را از نادانسته، نبندند و برای گشودن درهایی نیز که بر رویشان بسته شده است، اصرار نورزند.
در لحظات پر رمز و راز شب قدر، شب زنده داری خوی عاشقان، راز و نیاز خوی عارفان، استغفار خوی پاکدلان، بی تابی تب منتظران و بیداری طبع صابران است و حرم مطهر رضوی امشب میزبان چنین جماعتی می شود.
خداوند باری تعالی شبها را قرار داد تا فرصتی برای عبادت و اظهار نیاز بندگان به پیشگاه پروردگارشان باشد تا شبی مانند شب قدر را بیشتر درک کنند اما بسیاری شبها را به خواب غفلت گذرانده و در شب قدر با کوله باری از غفلتها و گناه ها در برابر ایزد متعال حاضر می شوند.
آنان که در شب قدر به حرم انیس النفوس پناه می برند، به امید شفاعت آن امام همام دل به شب زده و با دعا و نماز و اشکهای فراوان در حالی که فریاد "بک یا الله" و "الهی العفو" آنان به آسمان می رسد، امید به گشایش دری دارند که به دست امام رضا(ع) گشوده شود، آنچنان که اگر در شب قدر از آسمان به بارگاه منور امام رضا(ع) بنگری، دایره منوری در مرکز شهر مشهد می درخشد که توسط میلیونها انسان احاطه شده و گرما و حرارت دعا و ثنای ساطع شده از آن فرسنگ تا فرسنگ احساس می شود.
هزاران مومن دل شکسته و یا انسان های گرفتار و گنهکاری که در شبهای قدر به خورشید هشتم آسمانها در مشهد پناه می آورند، بارشان را در شب بیست و سوم رمضان می بندند و فقط به آن یگانه ای امید دارند تا امضایش در نامه مقدرات یکساله آنان مهر و موم شود.
شب زنده داری مومنان در حرم شمس الشموس در شب های قدر، از اقامه نماز مغرب و متنعم شدن از خوان متبرک امام رضا(ع) آغاز می شود، پس از قرائت قرآن، دعای جوشن کبیر خوانده می شود که در آن ۹۹ اسم مبارک ایزد متعال ذکر می شود و هر کس او را در شب قدر به این نامها بخواند، دعایش مستجاب می شود و اگر القاب را شماره کند، اهل بهشت شده و از غذاهای بهشتی تناول خواهد کرد.
از دعای جوشن کبیر گرفته تا خواندن مناجات ها و زیارت عاشورا و گفتن "الغوث الغوث هایی" که زمزمه اش در کوچه پسکوچه های شهر می پیچد، آدابی است که پناه جویان به حرم انیس النفوس در شب قدر به جا می آورند که در نهایت قرآن بر سر می گذارند و ۱۴ معصوم را برای گرفتن حاجات خود از درگاه الهی واسطه قرار می دهند.
آری حرم امام رضا (ع) در شبهای قدر چون آهنربایی است که همه را به سوی خود جذب می کند، همه صحن و سرای بارگاه آن امام همام از شیفتگان و شفاعت طلبان لبریز می شود چون به رافت و مهربانی ضامن آهو ایمان دارند و این حضور در سومین شب قدر به اوج خود می رسد.
شب بیست و سوم رمضان که مقارن با سومین و آخرین شب قدر است، بهترین فرصت برای آدمی است تا خوبیها را جایگزین بدیها، صلح و صفا را جایگزین اختلاف، احسان را جایگزین ظلم و جور، نیکی به والدین را جایگزین عاق والدین و صله رحم را جایگزین قطع رحم کند.
شایسته است که با دادن صدقه به مستمندان برای آبادانی خانه آخرت خود قدمی برداریم، مهربانی را جایگزین تندخویی در رفتار با دیگران نماییم و با انجام اعمال نیک، نام نیکو از خود به یادگار بگذاریم.