به گزارش ایرنا، بر اساس اسنادی که دیروز (۲۸ فروردین) در تارنمای "دیکلسیفاید" (declassifieduk.org) منتشر شد، تونی بلر، نخست وزیر اسبق انگلیس، با وجود هشدارهای مکرر در مورد غیرقانونی بودن بمباران عراق، دستور این اقدام را در سال ۱۹۹۸ صادر کرد. بلر در سال ۲۰۰۳ نیز از این الگو پیروی و دستور مشارکت انگلیس در تهاجم نظامی آمریکا و متحدینش را به عراق صادر کرد.
به نوشته این تارنما، پس از آن که بیل کلینتون، رئیس جمهوری وقت آمریکا، صدام حسین را به نقض تعهدات عراق در برابر سازمان ملل و توسعه سلاح های کشتار جمعی متهم کرد، واشنگتن و لندن در دسامبر ۱۹۹۸ بمباران چهار روزه حدود ۱۰۰ مکان نظامی عراق را آغاز کردند که در جریان آن حدود یک هزار و ۴۰۰ سرباز عراقی کشته شدند.
تارنمای تحقیقاتی دیکلسیفاید که به امور نظامی و اطلاعاتی انگلیس می پردازد، به نقل از اسناد آرشیو ملی این کشور نوشت که مشاوران بلر بارها به وی گفته بودند که استفاده از زور علیه عراق بدون قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل غیرقانونی است.
زمانی که بلر در ماه نوامبر اقدام نظامی را به پارلمان اعلام کرد، گفت: بر اساس اسناد قطعنامه شورای امنیت، شک ندارم که ما از اختیارات قانونی مناسب برخورداریم.
مقام های انگلیسی مدعی شدند که قطعنامه سال ۱۹۹۰ که به اعضای سازمان ملل اجازه می داد ارتش عراق را از کویت خارج کنند، به آنها اجازه مداخله مجدد در این کشور را نیز می داده است. تنها آمریکا، ژاپن و پرتغال از این استدلال حمایت کردند.
بر اساس این اسناد، بلر بمباران عراق را برای حفظ روابط نزدیک خود با کلینتون ضروری می دانست. در ماه نوامبر، وی به ظاهر در ملاقات با مشاورانش گفته بود که عدم مداخله باعث "آسیب شدید" به روابط لندن و واشنگتن خواهد شد. در همان روز و با وجود آنکه دستیارانش این مداخله را غیرقانونی می‌دانستند، بلر به کلینتون گفت که آمریکا "می‌تواند روی حمایت ما حساب کند. "