محمد رضایی روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: از مجموع این میزان سطح؛ سمپاشی یکهزار و ۷۵۰ هکتار در سطح جوزارها و مابقی مربوط به گندمزارها بوده است.
وی با بیان اینکه کشتزارهای شهرستان اسفراین، بجنورد و شیروان ۹۰ درصد از سطح مبارزه با آفت سن را به خود اختصاص داده است افزود: پیش بینی می شود که هفته آینده نیز مبارزه با آفت پوره سن انجام شود.
وی عنوان کرد: آفت سن گندم هر ساله با توجه به وضعیت آب و هوایی در نیمه نخست اسفندماه از مناطق زمستان گذران به سطح مزارع ریزش می کند و سال گذشته در حدود ۱۹ هزار هکتار از سطح کشتزار های این استان مبارزه شیمیایی با این آفت انجام شد.
رضایی یادآور شد: خسارت آفت سِن گندم ۲ مرحله را شامل می شود که اولین خسارت آن در زمان سن مادری و باید با روش های شیمیایی مبارزه شود و خسارت مربوط به شاخه، برگ و حتی سنبله گندم مرحله دیگری است که عملکرد تولید گندم با کاهش مواجه خواهد شد.
وی تصریح کرد: چنانچه سن گندم به مرحله پوره برسد علاوه بر افزایش سطح آلودگی و خسارت در کاهش عملکرد گندم و آرد استحصال شده نیز تاثیرگذار است که کیفیت تولید نان را کاهش می دهد.
مدیر حفظ نباتات سازمان جهادکشاورزی خراسان شمالی گفت: متاسفانه بخشی از مزارع گندم در اراضی دیم استان به علت کم بازده بودن از سوی کشاورزان رها شده است و مبارزه شیمیایی با آفات از جمله سن گندم به علت هزینه انجام نمی شود.
وی افزود: کشاورزان ریزش پوره سن غلات را به عنوان یکی از آفات مرگبار برای این محصول جدی بگیرند و این آفات با گرم شدن هوا به نوعی خوش خوراک تر می شوند و خسارت ها بیشتر خواهد.
رضایی افزود: سن غلات یکی از آفات مهم محصولات کشاورزی به ویژه محصول راهبردی گندم است که در صورت مبارزه نکردن با آن خسارت جبران ناپذیری به کشاورزان وارد می کند.
خراسان شمالی ۳۴۴ هزار هکتار عرصه کشاورزی دارد که از این سطح ۳۰۰ هزار هکتار را اراضی زراعی و مابقی را باغ تشکیل می دهد که حدود ۸۰ هزار بهره بردار بخش کشاورزی محسوب می شود.
سال زراعی گذشته ۱۰۸ هزار تن گندم از سطح کشتزارهای این استان تولید شد که نسبت به سال قبل تر از آن ۶ برابر افزایش یافت.
سن غلات از مهمترین آفات گندم و جو است و این آفت با تغذیه از گندم و جو در مراحل مختلف رویشی موجب کاهش عملکرد (خسارت کمی) و از بین بردن خاصیت نانوایی (خسارت کیفی) می شود.
خسارت مربوط به سن معمولی گندم تاریخچه بسیار طولانی دارد و در حال حاضر مساله گیاه پزشکی ایران محسوب می شود و این روند در سال های اخیر تشدید شده است.