به گزارش خبرنگار ایرنا، اسدالله عباسی عصر روز شنبه در نشست با سندیکای چای استان گیلان در استانداری اظهار کرد: در گذشته ظرفیت‌ها و فرصت‌های حوزه صنعت چای را تبدیل به تهدید کردند که موجب بروز خسارت سنگینی در این بخش شد.
چای سنواتی به آن بخش از چای تولیدی هر ساله کارخانه‌های چای‌سازی گفته می‌شود که تا پایان همان سال در بازار به فروش نزسیده و تا سال بعد یا بعدتر در انبار کارخانه‌ها می ماند و یا از بابت بدهی کارخانه ها به دولت و سیستم بانکی از کارخانه ها خارج شده و به مالکیت سازمانهای دولتی در آمده ودر انبارهای سازمان چای و یا دیگر سازمانهای دولتی و یا انبارهای استیجاری از بخش خصوصی برهم انباشته می شود.
وی با تاکید بر اینکه ما باید از ظرفیت های این محصول راهبردی برای توسعه استان استفاده کرده و تهدیدهای ایجاد شده را تبدیل به فرصت کنیم، افزود: نمی توانیم مشکلات به جای مانده از گذشته را به حال خود بگذاریم که از آن جمله چای سنواتی است که باید ساماندهی شود.
نماینده عالی دولت در گیلان با تاکید بر اینکه در ساماندهی چای سنواتی باید مقصد آن مشخص و نظارت‌ها دقیق انجام شود، عنوان کرد: امحاء چای سنواتی یا استفاده صنعتی آن در خارج کشور و مانند نیز همه باید مشخص شود.
وی با بیان اینکه دولت در راستای منویات رهبر معظم انقلاب و شعار سال با عنوان «مهار تورم- رشد تولید»، به تولید نگاه ویژه و خاص دارد به موضوع افزایش خرید برگ سبز چای از چایکاران در سال جاری اشاره و اضافه کرد: بر اساس برنامه راهبردی دولت سیزدهم و منویات رهبر فرزانه انقلاب نگاه ما به بخش خصوصی است.
نماینده عالی دولت در استان اظهار کرد: با انتخاب وزیر جهاد کشاورزی جلسه ای با موضوع مشکلات سندیکای چای و موضوع چای سنواتی خواهیم داشت و باید نگرانی سندیکای چای و کارخانجات دچار ضرر در این بخش را سروسامان داده و از آنان حمایت کنیم.
وی با تاکید بر اینکه اراده ما بر رفع مشکلات سندیکای چای است، خاطر نشان کرد: در این ارتباط باید هماهنگی و هم‌صدایی حاکم باشد امری که در گذشته شاهد نبودیم.
رئیس سازمان چای کشور نیز در این جلسه با تشریح مشکلات سندیکای چای گفت: بخشی از مشکلات آنها مربوط به موضوع طرح اصلاح ساختار از سال ۷۹ تا ٨٣ بوده (سازمان چای منحل شد) در نتیجه مشکلاتی با بانک ملی وجود دارد.
حبیب جهانساز اظهار کرد: این مشکل مربوط به زمانی است که خرید تضمینی چای را به سازمان تعاون روستایی واگذار کردند در نتیجه طلب از کارخانجات باقی ماند.
وی ادامه داد: در سال ٧٩ تا ٨٣ قرار بود که کارخانجات چای خود برگ سبز را خریداری کرده و به بانک عرضه کنند و بر این مبنا تسهیلات در اختیار کارخانجات قرار گیرد این اتفاق افتاد و آنان نتوانستند چای را به دلایل مختلف بفروشند.
رئیس سازمان چای کشور در ادامه با اشاره به مشکلات به وجود آمده در بخش اصلاح ساختار خاطرنشان کرد: بر این اساس کارخانجات، سندیکا و تشکلها بدهکار هستند، آنان ممنوع الخروج و ممنوع معاملات بوده و نمی توانند از تسهیلات استفاده کنند.
وی در ادامه افزود: با توجه به اینکه از سال ۸۵ تا ۸۸ مباشر خرید برگ سبز چای تعاون روستایی بود که سهم دولت ۶۷ درصد و سهم کارخانجات ۳۳ درصد از این خرید بود و در این بین برخی کارخانجات توان پرداخت نداشتند و سازمان تعاون روستایی بابت بدهی آنها چای خشک تحویل گرفت که بخشی از چای سنواتی تعیین تکلیف شد.
براساس آخرین آمار در استان‌های گیلان و مازندران بالغ بر ۵۵ هزار چایکار وجود دارد، وسعت باغ‌های چای این ۲ استان حدود ۲۵ هزار هکتار است، برداشت برگ سبز چای هر ساله در سه چین بهاره، تابستانه و پاییزه صورت می‌گیرد.
گیلان و مازندران در مجموع سالانه ۱۳۵ هزار تن برگ سبز چای تولید می‌کنند که از این میزان ٩٠ درصد در مزارع چای گیلان به دست می‌آید و از میزان برگ سبز چای حدود ۳۰ هزار تن چای خشک استحصال می‌شود.
مصرف چای در کشور طور میانگین حداکثر ١٠٠ هزار تن است.