شیراز-ایرنا-میز گردشگری خوراک روز سه‌شنبه ۱۲اردیبهشت‌ماه با حضور مدیرکل توسعه گردشگری داخلی معاونت گردشگری کشور در خانه تاریخی نصیرالملک شیراز رونمایی شد.

به گزارش خبرنگار ایرنا؛ سیدمصطفی فاطمی مدیرکل دفتر توسعه گردشگری داخلی کشور در این مراسم اظهار کرد: برای تشکیل چهار میز تخصصی غذاهای ایرانی، ملل، سردنوش‌ها و گرم‌نوش‌ها همچنین نان و شیرینی برنامه‌ریزی‌های منسجمی صورت گرفته است.

مدیرکل دفتر توسعه گردشگری داخلی ادامه داد: پیش از این در شهر سوخته سیستان و بلوچستان آثاری را از خوراک‌های سنتی و تاریخی ایرانی یافتیم و بخشی از این آثار را در نمایشگاه امسال رونمایی کردیم اما اینکه در قالب تشکیل یک کمیته کشوری بتوانیم تمام اجزایی که در ایران در حوزه خوراک‌های تاریخی کار می‌کنند شناسایی کنیم موضوعی بود که از سمت میز خوراک‌های سنتی مطرح شد و مورد توجه قرار گرفت؛ قرار شد این کار در شیراز با همکاری دیگر استان‌های کشور آغاز شود.

فاطمی اضافه کرد: من معتقدم خوراک ما مانند بسیاری از داشته‌های فرهنگی کشور یک پیشینه، تاریخ، تمدن و یک آئین دارد. حتی خوراک خوردن ایرانیان آئین دارد. در واقع برخی غذاها را در ایران به صورت دسته‌جمعی و برخی را در تالار یا به صورت تکی می‌خوریم.

وی با بیان اینکه کتاب‌هایی در رابطه با شیوه غذا خوردن ایرانیان منتشر شده است، افزود: خوراک‌های ایرانی در کنار طعمی که دارد از یک پیشینه تاریخی برخوردار است. پیشینه تاریخی ایران گاهی در خوراک مردمان این کشور ظهور پیدا می‌کند.

این مقام مسوول گفت: نباید تنها به میراث فرهنگی توجه کنیم. گردشگری ادبی فارس و گردشگری خوراک هم جزو داشته‌های باارزش ما هستند که از طریق آنها هم می‌توانیم فرهنگ کشورمان را به جهانیان معرفی کنیم.

وی اظهار داشت: توجه به گردشگری در حوزه‌های مختلف می‌تواند در آیتم‌ها و برنامه‌های تورهای گردشگری قرار بگیرد و بسط پیدا کند تا به معرفی بخشی از فرهنگ کشور بپردازد.


سید مؤید محسن‌نژاد مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی فارس نیز در این مراسم ضمن تشکر از دست‌اندرکاران برگزاری این برنامه گفت: جای بسی خوشحالی است که توانسته‌ایم در قالب هفته شیراز رویدادهای اردیبهشت را با تاریخ و داشته‌های کشور قرین و برگزار کنیم.

محسن‌نژاد پیشنهاد داد: آمادگی این را داریم که در تابستان سال جاری جشنواره خوراک‌های سنتی و تاریخی ایران را در شیراز برگزار کنیم.

مسعود منیعاتی رئیس انجمن دوستداران میراث فرهنگی فارس نیز گفت: حدود ۱۰ سال است که برنامه خوراک‌های تاریخی ایران را در قالب برنامه‌های مختلف از جمله سمینار، استارت آپ و جشنواره با حضور اساتید برجسته و باتجربه برگزار کرده‌ایم و مبنا و اساس این کار تلاش برای افزایش جاذبه‌های گردشگری شهر شیراز و استان فارس است چراکه این استان پهناور در حوزه خوراک مانند سایر استان‌های کشور از تنوع خوراکی اقلیمی و بومی بهره می‌برد.

وی ادامه گفت: تفاوتی که شهر شیراز و استان فارس با سایر استان‌ها در این حیطه دارد این است که برخی خوراک‌ها در این استان از سندهایی به شکل مکتوب بهره می‌برند. این سندها به ما کمک کرد که برخی خوراک‌هایی که امروز از یاد رفته است با تحقیق و پژوهش احیا کنیم.

منیعاتی با اشاره به مشکلات و مصایب تحقیق و پژوهش خوراک‌های تاریخی ایران گفت: پرداختن به مشکلات تحقیق و پژوهش در رابطه با خوراک‌های تاریخی موجب می‌شود که اهمیت این کار بیش از پیش مشخص شود. نیاز است پرداختن حوزه دولتی و خصوصی به این مقوله جدی‌تر باشد.

وی با بیان اینکه گردشگران نمی‌توانند بدون در نظر گرفتن محل اقامت، حمل و نقل و خوراک سفر خود را تعریف کنند، گفت: خوراک از ارکان جدا نشدنی سفر است و توریست معمولا خوراک محلی را انتخاب می‌کند.

این مقام مسوول افزود: ما تاریخچه خوراک‌ها را با خوراکی که توریست می‌تواند انتخاب کند پیوند داده‌ایم و این کار را بر اساس اسنادی که داشتیم انجام داده‌ایم.

منیعاتی بیان داشت: برای خوراک کهن و خوراک‌های تاریخی ما وقت می‌گذاشتند؛ تهیه این خوراک‌ها مهم بوده و استفاده متفاوتی هم داشته‌اند.

وی اضافه کرد: ما در گذشته نوشیدنی‌های مقدسی داشتیم که استفاده از بسیاری از این نوشیدنی‌ها در حال حاضر امکان‌پذیر نیست چراکه تهیه آن بسیار دشوار است.

منیعاتی عنوان کرد: بر اساس مطالعاتی که بر روی تکامل ذائقه انسان شکل گرفته این خوراک‌ها را با ذائقه امروزی انسان تنظیم کردیم تا آرام آرام از مواد مضری که امروزه استفاده می‌شود پرهیز شود تا خوراک‌های سالم‌تر برای تغذیه داشته باشیم.

وی یادآور شد: قرار شده کمیته‌ای با عنوان خوراک‌های کهن و تاریخی در فدراسیون گردشگری خوراک وزارت میراث‌فرهنگی تأسیس شود و در شهر شیراز شکل بگیرد.

منیعاتی اظهار داشت: در حال حاضر خوراک‌های سهل‌الوصول به خاطر مشغله مردم بیشتر مورد توجه قرارگرفته است اما ما آمادگی این را داریم که به احیای خوراک‌های سنتی و تاریخی هرچند که تهیه آنها دشوار باشد بپردازیم.