تهران- ایرنا- رئیس فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو درباره بازگشت چریچ تیم ملی کشورمان، گفت: حضور چریچ به حل مشکلات شخصی خود او بستگی دارد و سپس می توانیم بگویم او با چه مسئولیتی به تیم ملی باز می گردد.

محسن رضوانی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی ایرنا درخصوص اولین حضور تیم ملی واترپلئو در لیگ جهانی اظهار داشت: تیم ملی واترپلو در حال حاضر ظرفیت صعود به فینال بازی‌های آسیایی را دارد. در لیگ جهانی رو به روی رومانی، مالت و نیوزلند بازی‌ کردیم در حالی که سال‌ها از بازی مقابل تیم‌های اروپایی محروم بودیم. سطح واترپلو ایران از آسیا فراتر رفته و به عرصه جهانی پا گذاشتیم. این موضوع نشان دهنده روند پیشرفت تیم ملی است. در بازی مقابل قزاقستان تیم ما با اختلاف یک گل نتیجه را واگذار کرد اما این شکست باعث خوشحالی من شد زیرا از دست دادن موقعیت‌های فراوان توسط ملی‌پوشان باعث شد غرور بچه‌ها از بین برود و در آینده با جدیت بیشتری تمرین کنند.

وی ادامه داد: داور کشور مالت وقتی سطح بازی ما را دید گفت که چقدر کلاس بازی تیم ملی ایران تغییر کرده است. بازی با کشورهای اروپایی که خیلی وقت از رقابت‌ با آن‌ها دور بودیم، برای ما ارزشمند بود. الان که به سطح جهانی ورود کردیم باید هر روز تمرینات شنا و تاکیتک ملی‌پوشان قوی‌تر و بیشتر از قبل شود و به خودشان مغرور نباشند.

رئیس فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو ایران درمورد سرمربی و کادرفنی تیم ملی عنوان کرد: الکساندر چریچ یکی از بهترین مربیان واترپلو دنیا است و شخصیت او را همه خانواده واترپلو در جهان می‌شناسند. شنبه آینده کادرفنی تیم معرفی خواهند شد و حضور چریچ به حل مشکلات شخصی خود او بستگی دارد که چطور و در چه سمتی در تیم ملی حضور پیدا کند. البته خود او هم علاقه زیادی به حضور در تیم ملی ایران دارد. اگر می‌خواهیم روند رو به رشد تیم ملی متوقف نشود، باید تدارکات را خیلی جدی‌تر پیش بگیریم؛ در مسابقات برلین هوا به یکباره تغییر کرد و رو به سرما رفت. جالب است بدانید فدراسیون جین تنها در 12 ساعت برای ملی پوشان خود از کشورشان کاپشن و وسایل لازم را تهیه و ارسال کرد. این سطح تدارکات و حمایت را در تیم ملی نیاز داریم تا بتوانیم با تیم‌های حاضر در لیگ جهانی رقابت کنیم.

وی افزود: هزینه‌های تامین امکانات تیم ملی بسیار بالاست و یکی از مهم‌ترین مشکلات ما این است که به علت عدم پخش تلویزونی، اسپانسرها به طرف این رشته نمی‌آیند و نیاز چند برابری به کمک‌های وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک پیدا می‌کنیم. برای دو مسابقه آخر که یکی بازی‌های آسیایی و دیگر لیگ جهانی بود، اگر از فدراسیون جهانی به ما، کمک مالی نمی‌رسید کار بسیار سختی داشتیم.