به گزارش ایرنا، عباس خامهیار در نشست رونمایی و نقد و بررسی کتاب بزرگان زبان و ادبیات پارسی در جهان عرب تالیف زهرا عامری درحاشیه برپایی سی و چهارمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران، اظهار داشت: ایران تعاملات گستردهای با زبان عربی و فاتحان اسلام داشت و نویسنده در این کتاب به خوبی به این مسائل اشاره داشته و تحلیل علمی خوبی هم ارائه کرده است.
وی افزود: شاید صدها واژه فارسی در قرآن وجود دارد که به عربی تبدیل شده است. زبان فارسی در طی دورههای تمدنی اسلام، زبان معارف، علوم دانش و ادبیات ملتها امپراتوریهای منطقه بوده است.
خامهیار گفت: بسیاری از کتیبهها، سنگنوشتهها، کتابخانههای ملی حاوی هزاران نسخه خطی در جای جای جهان، آسیای میانه، شبه قاره، کشورهای عربی و بویژه مصر از زبان و ادبیات و فرهنگ فارسی وجود دارد.
وی افزود: در شرایط حاضر پس از پیروزی انقلاب اسلامی به خاطر هواداری از ایران از سوی دولتهای مختلف، زبان فارسی جایگاه ویژهتری پیدا کرده است.
خامهیار گفت: ترجمههای نوینی از آثار فاخر ادبی، شاعران نامدار بزرگ ما وجود ندارد و آنچه هست ترجمههای قدیمی از شاهنامه، دیوان حافظ، گلستان و مثنوی است.
رایزن سابق ایران در لبنان تصریح کرد: نگاه جدید به ادبیات فارسی نزد ادیبان و دانشگاهها منتقل نشده و آثار شعرای جوان ما ترجمه نشده و در داخل مرزها باقی مانده است.
حجتالاسلام محمد اسدیموحد مدیرعامل موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بینالمللی الهدی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی هم گفت: خلا این کتاب در جامعه علمی ما پدیدار است. کتابی است که به جامعه نخبگانی ما معرفی میشود.
وی افزود: این کتاب علمی است و در بحث زبان فارسی و خدمت به این زبان و خادمان، کار بینظیری است.
اسدی موحد گفت: زبان فارسی قبل از اسلام در جهان وجود داشت و از آن در کشورهای مختلف استفاده بسیاری میشد.
وی اظهار داشت: زبان هویت یک ملت است و تقویت آن به معنای تقویت فرهنگ است و زبان ما با هویت دینی و ملی ما عجین شده است.
زهرا عامری نویسنده کتاب هم گفت: در این کتاب صرفا به معرفی ادیبان که در حوزه ادبیات فارسی در جهان عرب تلاشهایی داشتند بسنده نکردم بلکه به جریانشناسی زبان و ادبیات فارسی در کشورهای مختلف و ارتباط بین ادیبان و اساتید نیز توجه داشتم که اطلاعات مورد نیاز پژوهشگران در این حوزه در اختیار آنها قرار گیرد.
وی افزود: در این کتاب به ارتباط بین ادیبان هم توجه شده و از ادیبانی نوشته شده که تلاشهای بسیاری داشتند ولی آنگونه که باید شناخته شده نبودند.