به گزارش خبرنگار معارف ایرنا امروز، سه شنبه ۲۶ شهریور مصادف با ۲۵ شوال، سالروز شهادت شیخ الائمه، امام جعفر صادق (ع) است و مردم در سراسر کشور این روز را به یاد مصیبت های امام صادق (ع) و غربت حرم آن امام در بقیع به سوگ می نشینند ولی امسال رنگ و بوی این عزاداری تفاوت هایی داشت. امسال شیعیان بعد از سه سال کرونایی می توانستند بدون هرگونه محدودیت کرونایی به عزاداری بپردازند و دسته های سینه زنی و عزاداری را در شهرها و گوشه کنار کشور به پا دارند.
خیابان شهادت در شهرری که سال های سال در مناسبت های مذهبی به ویژه سالروز شهادت ائمه معصومین (ع) شاهد حضور مردم در قالب دسته عزاداری بوده، با شیوع ویروس کرونا همچون سایر هیات های عزاداری با محدودیت هایی روبرو شد، به گونه ای که جای خالی دسته های سینه زنی البته به غیر از ماه محرم، احساس می شد. این خیابان که تا زمان آغاز جنگ تحمیلی به مهرنو شناخته می شد، پس از هشت سال دفاع مقدس، خیابان شهادت نام گرفت. چون بسیاری از بسیجیان و هیاتی های این محله قبل از عزیمت به جبهه وصیت می کردند که پیکرشان را از خیابان مهرنو تشییع کنند که عطر و بوی پیکرهای ۴۰۰ شهید در این خیابان پیچید و مردم با شعارهای این گل پرپر شده، هدیه به رهبر شده یا می گفتند بسیجی عزیزم، شهادتت مبارک و منزل نو مبارک. نکته دیگر این که حدود ۱۰۰ شهید از این شهدای تشییع شده در کوچه های اطراف این خیابان ۱۰ متری سکونت داشتند؛ خیابانی پر رفت و آمد و یکطرفه که حدود ۳۰ کوچه را در برمی گیرد و آخرین شهید این خیابان به نام حسین غلام کبیری در فتنه سال ۸۸ به شهادت رسید.
حالا بعد از سه سال کرونایی برخی مداحان و دست اندرکاران هیات ها و ائمه جماعت مساجد این محل تصمیم گرفتند تا دوباره پرچم عزای امام صادق (ع) را در این خیابان بلند کنند و با تشکیل دسته های سینه زنی به مرثیه سرایی بپردازند ولی جای یک نفر، خیلی خالی بود؛ کسی که همیشه پای کار هیات های عزاداری این محله و خیابان بود و شهدایی هم که در این خیابات تشییع می شدند، وصیت خود را برای تشییع به او می گفتند تا بر بالای چهار پایه برود و روضه غربت امام حسین (ع) را هنگام تشییع پیکرشان بخواند و همچون خطیبی باصلابت، حرف دل آنان را بزند و بگوید که همیشه پیرو خط امام خمینی (ره) هستند.
بسیاری از کسانی که امروز در این مراسم حضور داشتند، یاد و خاطره این پیرغلام اهل بیت را زنده نگه داشتند. چون به یاد مداحی ها و ذکر مصیبت های او می افتادند که چگونه در سرما و گرما، در زمان جنگ و غیر جنگ و در دوران فتنه و غیر فتنه، دسته عزا به راه می انداخت و هنگامی که به روی چهارپایه می رفت، قبل از ذکر مصیبت و مداحی، به مسائل روز اشاره می کرد و محور سخنانش هم همیشه پیروی از خط ولایت و رهبری بود ولی چه باید کرد که او جزو اولین قربانیان کرونایی بود و همچون امام حسین (ع) بی غسل و کفن به خاک سپرده شد و داغش همچنان بر دل شاگردان و دوستانش سنگینی می کند؛ همان شاگردانی که امروز سنگ تمام گذاشتند و حق شاگردی را به جا آورده و پا جا پای استاد خود گذاشتند تا دوباره رنگ و بوی عزای حسینی در خیابان شهادت بپیچد و سنگ حمایت از ولایت را بر سینه بزنند.
امروز نام هیچ هیات و مسجدی هم زیر بنر و پرچم های سینه زنی مطرح نبود. همه عزاداران، یک دل و محکم پرچم های سیاه را برافراشتند و با سربندهای سبزی که با نام حضرت مهدی (عج) بر پیشانی و بازوی عزاداران می درخشید، فاصله دو مسجد را در خیابان شهادت پیمودند و همچون محمد حاجی ابوالقاسم که به حاج ابوالقاسمی معروف بود، با ذکر مصیبت و مداحی بر سینه زدند و سالروز شهادت امام صادق (ع) را که گویی در حرم بقیع گرفته باشند، به عزاداری پرداختند.
او که ۴۳ سال پیش هیات پیروان شهدای کربلا را در شهرری بنیان نهاد، به تربیت نیروهای جوان فکر می کرد؛ همان نیروهایی که روزی در جبهه و بسیج بودند و حالا با جهاد فرهنگی به مقابله با دشمن می روند. حاج ابوالقاسمی طی این چهار دهه توانست ده ها روحانی، مداح، شاعر و سینه زن امام حسین (ع) تربیت کند که برخی از آن ها در سطح کشوری شناخته شده و برخی هم به صورت گمنام در گوشه ای مشغول خدمت به اسلام و نظام هستند.
علی اکبر کاظمی یکی از ۱۰۰ شهید این محله بود که چون طلبه مکتب امام صادق (ع) و یکی از پرورش یافتگان در هیات پیروان شهدای کربلا بود، پدرش هر سال مراسمی را به یادبود فرزندش در سالروز شهادت امام ششم در این هیات برگزار می کرد و امسال فرصت مناسبی فراهم شد تا خاطره این شهید مکتب امام جعفر صادق (ع) و شهدای این محله و همچنین برخی مداحانی که جایشان خالی است، با شکوه بیشتری در دل ها زنده شود.
به مراسم خیابان شهادت برمی گردیم؛ عزاداران در فاصله مداحی دسته اول و دوم صلوات می فرستادند؛ صلواتی که مداح با نام بردن از چند شهید از عزاداران می خواست تا این خیابان را دوباره به نام شهدا و نام محمد و آل محمد مزین کنند. آنها که دسته کم ۵۰ بهار از عمرشان می گذرد و در این برنامه شرکت کرده اند، به یاد دارند که هر گوشه و کنار این خیابان پر است از خاطره های تلخ و شیرین؛ خاطره خداحافظی رزمندگان با پدر و مادرشان، خاطره شوخی های بسیجیان با دوستانشان، خاطره چهارپایه خوانی های حاج ابوالقاسمی و خاطره شهدایی که با آنان در روزهای جنگ و خون با هم سینه می زدند و حالا آن ها به قول امام (ره) در قهقه مستانه شان و در شادی وصلشان عند ربهم یرزقونند.
گویی شهدایی که روزی جسمشان در این خیابان بر روی دوش مردم تشییع می شد، امروز نظاره گر عزای امام صادق (ع) هستند و غبطه می خورند که ای کاش می توانستند در عزای شیخ الائمه اشک بریزند؛ هرچند که امام خمینی (ره) فرمود عند ربهم یرزقون هستند.
نوحه های این دسته عزاداری برگرفته از ویژگی های امام صادق (ع) و اشاره به مظلومیت آن حضرت داشت و یکی از این نوحه ها نیز به مساله روز یعنی حجاب اختصاص داشت. حضور بانوان در این دسته عزای امام صادق (ع) رنگ و بویی دیگر داشت و گویی پرچمی بود برای حمایت از حجاب که این روزها دشمن آن را وسیله نفوذ و اختلاف میان مردم قرار داده است.
داود شفیعی مداح اهل بیت و یکی از شاگردان حاج ابوالقاسمی در اواسط خیابان شهادت بر بالای چهارپایه قرار گرفت و مداحی کرد و همچون استادش سنگ ولایت و رهبری را به سینه زد و سفارش هایی به دخترانی کرد که از روی غفلت و ناآگاهی گاهی حجاب از سربرمی دارند و اسیر تبلیغات دشمن می شوند.
حجت الاسلام قاضی عسگر تولیت آستان حضرت عبدالعظیم نیز که عزاداران را تا مسجد حجتیه همراهی کرد، بعد از برگزاری نماز جماعت در این مسجد به سخنرانی پرداخت و گوشه هایی از زندگی امام صادق را برای عزاداران به تصویر کشید که می توان به چند موضوع اشاره کرد. مثل تربیت نیروهای متخصص در دین و علوم مختلف توسط امام صادق، توسعه علوم اسلامی در میان جامعه، ختثی کردن توطئه های خلفای بنی امیه و بنی عباس و مباحثه و گفت و گو با دیگران که به گفته قاضی عسگر می توان ساعت ها در این زمینه صحبت کرد.
وی به داستان ابومسلم خراسانی هم اشاره ای کرد و گفت: وقتی ابومسلم نامه ای برای امام فرستاد و برای قیام علیه حکومت اعلام آمادگی کرد، امام صادق اینگونه پاسخ دادند که نه تو از یاران ما هستی و نه ما نیازی به حرکت شما داریم. امام جعفر صادق (ع) نامه را در مقابل چشمان نماینده ابومسلم سوزاندند که بگویند ما با ابومسلم کاری نداریم. در واقع برخی می خواستند امام را متهم به همکاری برخی گروه ها کنند و به این بهانه امام را به شهادت برسانند.
قاضی عسگر ادامه داد: ابومسلم خراسانی حدود ۶۰۰ هزار نفر را به قتل رساند و امام صادق به عنوان یک سیاستمدار هوشیار، آینده را به خوبی پیش بینی می کرد و در زیارت جامعه می خوانیم که امامان بهترین سیاستمداران زمان خود بودند.
به گفته یکی از مداحان که بر بالای چهارپایه روضه خوانی می کرد، امروز مردم محله خیابان شهادت با وجود مشکلات اقتصادی و مسائلی که دشمن به تبلیغ آن می پردازد، حضور پررنگ خود را نشان دادند و دل امام زمان (عح) را شاد کردند. امروز حدود هزار و ۵۰۰ نفر عزای امام صادق (ع) را هزاران کیلومتر دورتر از حرم بقیع و در خیابان شهادت به پاداشتند تا این عزاداری در روز تنهایی و حسرت به کمکشان بیاید و سایه ای در آن روزی باشد که همه از حرارت سوزان آن فرار می کنند.