تهران- ایرنا- یک شاعر و منتقد ادبی از خالق کتاب «صفر مرزی» به عنوان رویش مبارک شجره طیبه شعر انقلاب اسلامی یاد کرد که همچون دیگر شاعران اصیل انقلاب، از همسفران کاروان شعر ولایی و انقلابی است.

به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا رضا اسماعیلی جمعه شب، ۲۹ اردیبهشت در آیین رونمایی از کتاب صفر مرزی اثر سیده فرشته حسینی که به صورت مجازی به میزبانی گروه بین المللی هندیران برگزار شد، اظهار داشت: این بانو، شاعری است که دل سروده های روشنش متبرک به یاد و نام شهیدان خدایی است و او از رویش های مبارک شجره طیبه شعر انقلاب اسلامی است. خالق مجموعه شعر ارجمند صفر مرزی، به شهادت اشعاری که در این دفتر فراهم آورده، دانش آموخته مکتب تعهد و تعبد است.

وی افزود: خانم حسینی همچون دیگر شاعران اصیل انقلاب، از ارادتمندان خاندان رسالت، و از همسفران کاروان شعر ولایی و انقلابی است. چاپ مجموعه شعر صفر مرزی فصلی روشن و اتفاقی امیدبخش در عرصه شعر انقلاب اسلامی است که باید آن را به فال نیک گرفت.

علیرضا قزوه، شاعر و رئیس مرکز شعر و موسیقی و سرود سازمان صدا و سیما گفت: سیده فرشته حسینی در حوزه شعر زنان با همه جوانی اش خوش درخشیده است. غزل های این شاعر از طراوت و تازگی خوبی برخوردار است و نخستین دفتر این شاعر، دلیل محکم این مدعاست

حسینی همانند شعرهایش که سرشار از مهر و معنویت است در خیریه ای که کودکان بی سرپرست در آن نگهداری می‌شوند، مشغول فعالیت است

سید مسعود علوی تبار، شاعر و مجری برنامه گفت: حسینی همانند شعرهایش که سرشار از مهر و معنویت است در خیریه ای که کودکان بی سرپرست در آن نگهداری می‌شوند، مشغول فعالیت است و بسیاری از لحظات زندگی خود را با مهر این فرشتگان پر عاطفه آکنده می سازد. او شاعری است که ظرافت ها و زیبایی های شعر پارسی را به خوبی می بیند و ساختار مستحکم آن را به خوبی می شناسد.

وی افزود: با وجود جوانی خانم حسینی، سال هاست که در جلوه گاه بی بدیل این بوستان به مشاهده پرداخته و با آفرینش آثاری وزین، مخصوصاً در قالب غزل، خود نیز تجلیات دلنشین این زیبایی ها را برای دیگر دوستداران شعر و ادب پارسی به تماشا گذاشته است. خانم حسینی در سرودن در ابتدا به تبعیت از سبک هندی همت گذاشت اما با شهادت برادرش در آذر ماه ۱۳۹۷ عنصر عاطفه در اشعار او وجه غالب شد.

سید حکیم بینش شاعر افغانستانی گفت: مجموعه صفر مرزی نمونه‌ای از شعر آیینی جوان ماست و تلاش‌های شاعر و تجربه‌هایش در فضای آیینی و معرفتی ستودنی است. وقتی این شاعر، سیمای حضرت علی اکبر(ع) را ترسیم می‌کند، نگاه جدیدی دارد و شخصیت علی اکبر را یک شخصیت قوی و با ابهت معرفی می‌کند؛ به طوری که تأثیرش مثل نام علی اکبر در این بیت تکرار می‌شود و به ما می‌رسد. تمامِ دشت پر شد، اربا اربا روی خاک افتاد؛ علی اکبر علی اکبر علی اکبر علی اکبر

زیبا فلاحی شاعر و پژوهشگر گفت: شعر سیده فرشته حسینی فرشینه ای متناقض نما «واقع گرا _ آرمانگرا» است. شعر واقع گرای معاصر پس از دگراندیشی های نیما در ادبیات ایران رخ نمود. شعر این شاعر جوان در قالب شعر سنتی، واقع باور است. وی بهترین تقدیر و گریز از واقعیات تلخ زندگی را مثل شاعر سنت و مدرنیته؛ زنده یادقیصر امین پور؛ حذف فاصله های انسانی و پیوستن به عاشقان جهان می داند. او همه جهان را وطن زیست شعر خود می داند. غرض از واقع گرایی شاعر؛ رسیدن همه جامعه به حقوق زیستی خودشان است.

در این نشست شاعران و هنرمندانی چون غلامعلی حداد عادل، عبدالرحیم سعیدی راد، بلرام شکلا، مهدی باقرخان، عزیز آذین فرد، محمد علی یوسفی ، نغمه مستشار نظامی، عاطفه جوشقانیان، سمانه خلف زاده ،فاطمه ناظری، سمانه رحیمی، مریم کرباسی، مریم بشر دوست ، سارا عبدالهی فر، صبا فیروزی، فاطمه نانی زاد، سیده کبری حسینی بلخی و مهسا ایمانی حضور داشتند

سیده فرشته حسینی متولد استان ایلام و دارای لیسانس نرم افزار و لیسانس شیعه شناسی است. وی به دلیل فعالیت در زمینه شعر و ادب، کارشناسی ارشد ادبیات دانشگاه علامه را پشت سرگذاشته و تاکنون چهار مقاله علمی نوشته است. کتاب صفر مرزی، نخستین مجموعه شعری اوست که به تازگی توسط انتشارات مؤسسه فرهنگی هنری شاعران پارسی زبان و همزمان با سی و چهارمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران به چاپ رسیده است. این کتاب در قطع رقعی، و در ۱۷۷ صفحه ، مشتمل بر ۴۶ غزل است. در این مجموعه شعر می توان برای شهدای مرزبان، شهدای روحانی، شهدای سلامت ، شهید حاج قاسم سلیمانی و شهید ابومهدی المهندس نمونه غزل‌هایی را مشاهده کرد.

نمونه ای از غزلیات صفر مرزی

پر است از احساس و داستان های عاشقانه؛ پر از طراوت، پر از ترنم، پر از ترانه

شبیه پند پدر پر از قند و مهربانی؛ پر از صداقت پر از سخن های مادرانه

مرا کشانده به قرن های قدیم گاهی؛ گذشته از قید و بند و احوال این زمانه

همیشه از خانه می روم سمت خانه او؛ شبیه گنجشککی به دنبال آب و دانه

دوباره با او نشسته ام پای قصه هایش؛ نهال خشکیده خیالم زده جوانه

من و کتاب و گل انار و دو شاخه مریم؛ چه دوستانه، چه عاشقانه، چه شاعرانه

ندیده ام چون کتاب ، یاری رفیق و همراه؛ ندیده ام هیچ جا شبیه کتابخانه