به گزارش ایرنا، شاید کمتر کسی در ابتدای این فصل لیگ برتر فوتبال کشور پیش بینی می کرد بازی آخر فصل برای ۲ تیم مس کرمان و سپاهان اصفهان جدال قهرمانی و بقا برای این تیم ها باشد.
حساسیت فوق العاده بازی تیم های مس کرمان و سپاهان اصفهان باعث شد تا پس از چهار سال پایم به ورزشگاه برای پوشش این نبرد سرنوشت ساز فوتبالی باز شود؛ روزی که سپاهان اصفهان چشم انتظار بدبیاری پرسپولیس در قائمشهر بود تا ساز قهرمانی را کوک کند و مس کرمان نیز منتظر شنیدن اخبار خوش از سیرجان بود تا با نتیجه خوب گل گهر سیرجان برابر صنعت نفت آبادان جواز ماندن در لیگ برتر را کسب کند؛ هرچند هیچکدام اتفاق نیافتاد.
حدود ۲ ساعت قبل از بازی خودم را به ورزشگاه شهید باهنر کرمان محل دیدار تیم های مس کرمان و سپاهان اصفهان رساندم؛ نیروی انتظامی خیابان درِ غربی و ویژه ورود اصحاب رسانه و خبرنگاران را مسدود کرده بود، با وجود نشان دادن کارت مخصوص ورود به ورزشگاه، ماموران فقط یک جمله را تکرار می کردند: دور بزن و از خیابان دیگر برو! مجبور شدم در ترافیک مسافت ۱۰۰ متری را ۲ کیلومتر طی کنم.
برای مصاحبه، فیلم و عکس از هوداران ۲ تیم از درِ شمالی وارد محوطه بیرونی ورزشگاه شدم؛ تعداد اندکی از هوداران مس و سپاهان در حال رفتن به درون ورزشگاه بودند، بطری آب معدنی تهیه کردم اما نیروی حفاظت در گیت ورودی به داخل ورزشگاه اجازه نداد به همراه خودم ببرم و اظهارداشت که داخل، آب سرد کن دارد؛ هرچند روی سکوها و اطراف زمین هیچ آب سرد کنی وجود نداشت.
با هواداران ۲ تیم که صحبت کردم، اغلب پیروزی سپاهان را پیش بینی کردند و تماشاگران طرفدار مس امیدشان برای پیروزی کمرنگ بود، اما هم هواداران مس کرمان و هم سپاهان شانس پرسپولیس را برای قهرمانی بیشتر می دانستند.
گیت ورودی به داخل ورزشگاه اصلا شکل و شمایل یک ورودی استاندارد و آبرومند نداشت؛ میله های مخصوص داربست چند راهرو را برای ورود تماشاگران تشکیل داده بودند که به‌سختی می توانستیم وارد آن شویم؛ یگان کنترل و حفاظت ورزشگاه سخت گیری برای ورود اشیای همراه تماشاگران داشت اما با وجود همه سختی گیری ها سیگار، فندک و حتی چاقو هم در حین بازی در میان تماشاگران دیده می شد.
در فضای داخل ورزشگاه جایگاه طرفداران سپاهان در ضلع جنوبی و تماشاگران مس در ضلع شمالی با فاصله نسبتا زیاد قرار داشت؛ با وجود اینکه ۴۵ دقیقه به آغاز مسابقه مانده بود، تشویق و کُری‌خوانی های هواداران ۲ تیم آغاز شده بود و در این بین، طرفداران تیم سپاهان اصفهان سر و صدای بلندتر داشتند و منظم تر تشویق می کردند.
پس از انجام چند مصاحبه و تهیه کلیپ از تماشاگران ۲ تیم به داخل جایگاه ورزشگاه شهید باهنر کرمان رفتم؛ هیچ مکان و امکانات ویژه ای برای اهالی رسانه و خبرنگاران وجود نداشت، تنها گزارشگر بازی در اتاق مخصوصی به گزارش بازی می پرداخت. گویا کسی هم هیچ مطالبه ای در این رابطه نداشته و ندارد.
دقایقی قبل از آغاز بازی موفق شدم به کنار زمین چمن ورزشگاه بروم، کیفیت چمن مناسب بود و تشریفات قبل از شروع بازی بخوبی برگزار شد؛ ۲ تیم نبرد نفس‌گیر خود را با شوت داور بازی، اشکان خورشیدی آغاز کردند، هنوز تماشاگران سپاهان گرم تشویق نشده بودند که خبر گل اول پرسپولیس به نساجی قائم شهر آنها را به سکوت عمیقی فرو برد.
فرصت های گلزنی تیم مس که از دست می رفت فریاد آه و افسوس تماشاگران و کادر فنی و بازیکنان ذخیره تیم به هوا بلند می شد، بازی خوب مس در برابر تیم دوم جدول، تاسف همه علاقه مندان مس را از بازی های ضعیف و از دست دادن امتیازهای فراوان را به همراه داشت، امتیازهایی که اگر بودند، امروز دوای درمان تیم مس بود.
قطع برق اندکی پس از سوت پایان نیمه اول هرچند با نور گوشی های تماشاگران صحنه زیبایی را در ورزشگاه خلق کرد، اما حاشیه ها و حرف و حدیث هایی مبنی بر احتمال عمدی بودن آن را به همراه داشت؛ مساله ای که بعدا با توضیحات شرکت توزیع برق مبنی بر ورود یک قلاده گربه به تجهیزات اصلی برق ورزشگاه حکایت از حادثه ای خارج از کنترل داشت.
هنوز بازی در نیمه دوم گرم نشده بود که سپاهان گل اول را وارد دروازه مس کرد و امیدها برای بقای مس خیلی کمرنگ تر شد؛ از آنطرف هم خبرهای خوبی از ورزشگاه سیرجان نمی رسید و صنعت نفت آبادان با یک گل از تیم سیرجانی پیش بود. اوج استرس و ناراحتی فضای ورزشگاه را فرا گرفته بود، دیگر کسی تیم های مورد علاقه خود را تشویق نمی کرد، در حقیقت دو طرف فقط به کری خوانی می پرداختند.
گل دوم سپاهان اصفهان نیز تیر خلاص به سقوط مس کرمان بود تا گل دقیقه آخر تیم مس کسی را خوشحال نکند و سوت پایان بازی آغاز صحنه های غم انگیز گریه و حسرت بازیکنان مس کرمان شروع شود؛ البته با وجود تشویق های طرفداران سپاهان، نایب قهرمانی این تیم کسی را خوشحال نکرد و سرمربی سپاهان نیز با چهره ای درهم راهی رختکن شد.
اعتراض ها و خشم طرفداران مس کرمان در قالب شعار و الفاظ تند علیه مسئولان باشگاه و سرمربی این تیم بیان می شد؛ پرتاب اشیای مختلف به داخل زمین مسابقه و درگیری لفظی تعدادی از هواداران با بازیکنان و کادر فنی از حاشیه های سقوط مس به دسته پایین تر بود، اگر چه خوشبختانه با خویشتنداری اعضای باشگاه و تیم مس و همچنین مدیریت نیروهای انتظامی، ماجرا بیخ پیدا نکرد.
بازی مس کرمان و سپاهان اصفهان گرچه بر روی کاغذ ۲ به صفر به نفع سپاهان بود اما در داخل زمین هیچکدام از تیم ها از نتیجه رضایت نداشتند و به نوعی سراسر باخت بود؛ مس باید برای فصل بعد مجددا تلاش مضاعفی برای بازگشت به لیگ برتر انجام می داد و سپاهان هم قهرمان نشده بود.
نکته تاریک بازی تیم های مس کرمان و سپاهان اصفهان را در بی نظمی های پس از اتمام مسابقه در حوزه پوشش رسانه ای باید دانست؛ جایی که در شلوغی، هیاهو و حضور افراد متفرقه بازیکنان به مصاحبه باید می پرداختند که نشان از بی برنامگی و هرج و مرج داشت؛ البته سقوط مس و نرسیدن سپاهان به قهرمانی، رعایت برخی موارد را به حاشیه کشانده بود.
در اینجا باید از وضعیت نامناسب زیرساختی و تاسیسات ورزشگاه شهید باهنر کرمان که محل مسابقات تیم مس کرمان است هم انتقاد کرد که با وجود برگزاری مسابقات مهم، از امکانات بسیار ضعیفی برخوردار است و زیرساخت هایی مانند سرویس بهداشتی نامناسب، فقدان پارکینگ برای خودرو، گیت های ورودی غیراستاندارد، نبود امکانات حرفه ای برای جایگاه خبرنگاران و غیره اصلا در حد نام استان کرمان و روزش این دیار نیست.
در پایان باید ضمن اینکه از دست اندرکاران برگزاری این بازی تقدیر کرد، اما باید اذعان کرد که برخورد اغلب کسانی که متولی حفظ نظم بودند با خبرنگاران خوب و مناسب نبود و گفته می شود این نوع برخورد در بسیاری از استان ها وجود ندارد؛ این مهم برعهده مسئولان فوتبال استان و نیروهای انتظامی است که کارکنان خود را نسبت به حفظ شان رسانه ها، خبرنگاران و عکاسان توجیه کنند تا این افراد زحمتکش با مشکل کمتری برای حضور در میادین ورزشی مواجه باشند.