به گزارش ایرنا، ۲۱ بود که سال ۶۲ در عملیات خیبر دچار قطع نخاع و معلولیت شدید جسمی و حرکتی شد ولی در اواخر دهه شصت با همت، خلاقیت و تلاش مضاعف، فعالیت خود را در صنعت چاپ و نشر آغاز کرد و با ایجاد اشتغال برای دهها نفر نماد کارآفرینی، امیدآفرینی و منادی پیام "معلولیت، محدودیت نیست" شد.
این جانباز ۷۰ درصد گلستانی امروز ۶۱ ساله است، ازدواج کرده و با وجود ساز ناکوک جسمی و قطعی نخاع با ۲ پای مصنوعی کارهای چاپخانه را انجام داده و معاش ده نفر را با همت والای خودتامین می کند.
وی معلولیت را محدودیت نمی داند بلکه معتقد است معلولین موفقیت هایی کسب می کنند که بسیاری از افراد سالم قادر به انجام آن نیستند.
انگار دوپای مصنوعی که یادگار دفاع از وطن است، پنجره‌ای رو به دنیای جدید برای او باز کرد. مسیر جدیدی که اگر چه ورود به آن برای آقا باقی سخت بود ولی تصمیمش را گرفته بود و باید اینبار در جنگ فرهنگی به میدان می‌آمد و برنامه زندگی‌اش رسیدن به یک آرمان بزرگ بود؛ کارآفرینی فرهنگی.
از ۷۰ درصد معلولیت تا ورود به جبهه فرهنگی و کارآفرینی
معلولیت ۷۰ درصدی اش به جنب و جوش و فعال بودنش نمی خورد و همانطور که پشت دستگاه چاپخانه مشغول است می گوید: حوزه چاپ و نشر در قبل و بعد از انقلاب تاثیر فراوانی بر افکار جامعه داشته و نقش صنعت چاپ را در انتشار کتاب و حتی اعلامیه‌ها هم می دیدیم.
مهدی باقی افزود: از ابتدای شروع جنگ تحمیلی تازه ۱۹ سالم شده بود که با عنوان بسیجی به منطقه اهواز رفتم، انگار همین دیروز بود پانزدهم دی ماه ۱۳۵۹ و در عملیات های مختلفی همچون آزادسازی خرمشهر عملیات بیت المقدس، فتح المبین، آزادی سوسنگرد، کردستان و خیبر حضور داشتم.
وی اظهار داشت: سال ۶۲ بود که در نخستین عملیات آبی و خاکی و نخستین عملیاتی که موجب بازپس‌گیری خاک ایران از بعثی‌ها شد، عملیات خیبر مجروح شدم و پس از آن در اوج جوانی با دوپایم برای همیشه خداحافظی کردم و دیگر در پشت خط مقدم در جبهه فرهنگ باید فعالیت می کردم و پس از جنگ هم وارد لشکر ۲۵ کربلا شدم.
وی بیان کرد: با تکیه بر نیروی ایمان سعی کردم در مسیر کمک به توسعه فرهنگی کشور گام موثری بردارم که در این راستا با راهنمایی برادرم در اواخر دهه ۶۰ موفق به دریافت مجوز چاپخانه شدم.
با ثاینه ثانیه عمر مفید خود می توانید در جامعه اثرگذار باشید
باقی افزود: با خرید دستگاه های چاپخانه در فروردین ۱۳۷۰ شروع به کار کردیم و ۳۲ سال در جبهه فرهنگ در این منطقه مشغول به فعالیت هستیم.
در پاسخ به اینکه چند سال دارند می خندد و می‌گوید: «دخترم! سن فقط یک عدد است ولی در ثانیه ثانیه آن می توان تاثیرگذاشت ولی براساس تاریخ شناسنامه ۶۱ سالی دارم».
گوشه ای از چاپخانه تندیس توجه ام را جلب کرد. می پرسم در کنار کارآفرینی انگار کار خیر هم انجام می‌دهید؟ گفت: اینطور می گویند ولی در فعالیت کاری چاپخانه پولی از انجمن های خیریه دریافت نمی کنیم و صفر تا صد اطلاع رسانی های آنها به صورت رایگان انجام می دهیم.
وی اظهار داشت: از اینکه بعد از جنگ با علاقه ای که نسبت به فرهنگ و فرهنگسازی داشتیم مشغول در چاپخانه شدیم و خوشحالم در آن زمان بهترین تصمیمی بود که گرفتم.
کارفرمایی با طعم دوستی
عباس وحدانی یکی از کارگران چاپخانه باقی هم در این ارتباط گفت: بیش از ۲۰ سال در این چاپخانه مشغول به کار هستم، در اینجا بیشتر دوست هستیم تا کارگر و کارفرما.
وی افزود: حاجی با وجود معلولیتش علاقه بسیاری به کار کردن دارد و در همه امور ما را کمک می کند و همراه، یاور و پشتیبانی است.
وی اظهار داشت: در چاپخانه، پیمان و قراردادی نانوشته در حال خوب روابط کاری نوشته شده که همه در کنار هم همانند یک خانواده هستیم.
علی بهمدی که حدود ۱۰ سال در چاپخانه باقی مشغول به فعالیت است هم می گوید: در این مدت صاحب کار و کارگری احساس نکردیم چرا که همه جوره هوای کارگران را دارند.
وی افزود: عشق و محبت الهی در صورت و سیرت ایشان نمود یافته و به معنای واقعی انسان است چراکه او مقام انسانیت را درک کرده است.
محمد امانی یکی دیگر از افرادی که در چاپخانه باقی مشغول به فعالیت بوده می گوید: بیش از ۱۵ سال با ایشان آشنا هستم و در کنارشان مشغول به فعالیت هستم و معرفت را به معنای واقعی کلمه در این ایشان دیدم.
وی افزود: آقای باقی جانبازی دلداده سرشار از صبر و معرفت بوده که در عمل و رفتارش مشخص بوده که در آزمون الهی بهترین نمره را دارد.
به عشق پدر از نوجوانی در چاپخانه مشغول به کار شدم
پسر آقای باقی که بیش از ۱۷ سال در کنار پدر مشغول به فعالیت هست هم می گوید: از نوجوانی به عشق پدرم در کنارش بودم و ایشان هم با عشق و علاقه ای که به کار و تلاش داشته بهترین راهنمایم شدند.
بهراد باقی افزود: پدرم مصداق کامل خوبی مطلق است در طول زندگی که در کنارشان بودم صبر و ایثار ایشان سرمشق من، خواهرم و دیگران بود.
وی اظهار داشت: خوب بودن را نمیشه در کلمات توصیف کرد و قدرت قلم قادر به نوشتن برخی خصوصیات مطلقا خوب نیست و شاید برای وصف آن روزهای فراوانی نیاز باشد و بی شک از آدمان خوب نمی توان ویژگی هایش را تعریف کرد.
وی بیان کرد: حضورم در چاپخانه فقط بخاطر عشق به پدرم بود و بخاطر شرایط جسمانی پدرم از نوجوانی تصمیم گرفتم در کنارشان باشم که هیچوقت احساس دست تنهایی نداشته باشند و هر لحظه به کمک نیاز داشت، کنارش باشم.
صدای اذان که می آید تک تک کارگران مشغول به وضو گرفتن می شوند و با خود می گویم چقدر زیباست یک انسان در عمل همه را عاشق خدا کند و چه سخت کاری است و هنوز نماز مهدی باقی تمام نشده که نوه دوساله اش گویا مثل هر روز به دیدن پدربزرگ به محل کارش آمده و کنار سجاده اش می نشیند و سفره ای که با عشق خدا پهن شده است بی شک رنگ خدایی هم می گیرد.
مطابق داده دستگاه‌های مرتبط در گلستان، نزدیک به ۳۳ هزار رزمنده از این استان در جنگ تحمیلی شرکت داشتند و نیز این استان شمالی در دوران پیروزی انقلاب اسلامی و هشت سال دفاع مقدس چهار هزار شهید تقدیم کرده و افزون بر این ۱۳ هزار جانباز و هزار و ۱۷۸ آزاده دارد و همچنین هم اکنون پیکر پاک و مطهر ۱۴۰ تن از شهدای گمنام در ۵۴ نقطه گلستان در خاک استان حضور دارند و ۲۲۰ شهید گلستان در حال حاضر مفقودالاثر و جاویدالاثر هستند.