همه کسانی که با سیدمهدی میرافضلی سریزدی آشنایی و سلام و علیکی داشتند، بدون شک مهمترین ویژگی ایشان را سیمای گشاده، بشاش و لب‌های همیشه خندان او به عنوان ویژگی‌های عکاس خوش اخلاق ایرنا بیان می‌کنند، اما سید علاوه بر لبخند پر از ملاحتش، حسن خلقی مثال زدنی داشت که هر کسی را در اولین دیدار شیفته کمالات اخلاقی او می کرد، مانند همه یزدی‌ها که به خوشنامی مشهور هستند، او نیز با تواضع و حسن سلوکی خاص از چهره‌های دوست داشتنی ایرنا بود.
احساس مسئولیت همراه با اهتمام ویژه در کمک به همکاران از دیگر ویژگی های سیدمهدی بود، فراموش نمی کنم با این که در سفر رییس مجلس به استان مرکزی درگیر پوشش تصویری برنامه ها بود، اما همواره با تیم حفاظت رییس مجلس در خصوص خبرنگاران استانی و همکاری با آنان برای پوشش بهتر خبرها صحبت می‌کرد.
سیدمهدی در پوشش تصویری برنامه های خبری دقت و حساسیت زیادی داشت، عکس‌ها و آثار تصویری او بارها در نمایشگاه های مختلف عکاسی به نمایش گذاشته شد و زاویه نگاه تیزبینانه او را در ثبت رویدادهای مختلف خبری نشان می داد.
پانزدهم آذرماه سال ۱۳۸۴، مانند هفدهم مرداد ماه سال ۷۷ ، خاطره تلخی را در ذهن خبرنگاران و فعالان عرصه رسانه کشور ثبت کرد، سقوط هواپیمای سی ۱۳۰ ارتش که ۱۱۶ کشته و ۹۰ زخمی برجا گذاشت، سیدمهدی میرافضلی عکاس و سپهدار ساجدی خبرنگار ایرنا را نیز از خانواده خبرگزاری جمهوری اسلامی گرفت و آنان در این حادثه به فیض شهادت رسیدند، اما سیمای همیشه با لبخند سیدمهدی در خاطر همکاران و دوستانی که با این شهید آشنا بودند، جاودانه است، مانند بیت مشهور :
هرگزم نقش تو از لوح دل و جان نرود / هرگز از یاد من آن سرو خرامان نرود