به گزارش ایرنا، شبکه دویچه وله روز سه شنبه در گزارشی نوشت: عبارت‌های تبادل پذیر «اقتصاد جنگی» یا «اقتصاد زمان جنگ» اقدام‌های چشمگیر روزهای تاریک گذشته را به ذهن می‌آورد؛ زمانیکه دولت‌های اروپایی در حال پیکربندی کل نظام‌های اقتصادی و تولید صنعتی بودند تا به تولید برای "تلاش جنگی" اولویت دهند.
تیری برتون کمیسیونر اتحادیه اروپا شروع به استفاده از این مفهوم در اوایل ماه مارس کرد. وی در آن زمان به دنبال افزایش سریع سفارش‌ها و تولید مهمات و تسلیحات از سوی دول اروپایی بود تا مهمات و تسلیحات به اوکراین عرضه شود و کشورها انبارهای خودشان را پر کنند.
این مقام اتحادیه اروپا بیش از ۱۰ کارخانه تولید تسلیحات را در کشورهای اتحادیه اروپا سرکشی کرد و گلایه‌های زیادی درباره امضا نشدن قراردادهای طولانی مدت شنید. به اعتقاد وی، برغم تصمیم‌های اتحادیه اروپا برای تقویت منابع مالی و کاهش موانع برای تولید مشترک، این تلاش بسیار کند در حال پیشروی است.
برتون روز ۳ مه (۱۳ اردیبهشت) در یک کنفرانس خبری اعلام کرد: تاخیرها با نیازهای فوری ما مطابق نیستند. بنابراین ضروری است تا پایگاه صنعتی را هل داده و به سمت یک "اقتصاد زمان جنگ" ببریم؛ اگر اجازه دهید با این عبارات از آنها یاد کنم.
اما به نظر نمی‌رسد که برتون با تمام کشورهای عضو برای استفاده از این عبارت به توافق رسیده باشد. آلمان ممکن است حساس ترین عضو نسبت به این مفهوم باشد. در حالیکه توماس بگر سفیر این کشور در لهستان مسائلی در مورد تحت فشار قرار گرفتن برای عرضه تسلیحات مطرح کرد. او تاکتیک برتون را غیرسازنده می‌داند.
برگر اوایل این ماه در کنفرانس «لنارت مری» در شهر تالین پایتخت استونی ابراز داشت: شما در آلمان نسبت به عبارت اقتصاد جنگی با واکنش مثبت نخواهید داشت. این راه درستی برای بسیج کردن تلاش جنگی نیست.
ادوارد لوکاس از مرکز تحلیل سیاست اروپایی استفاده از این عبارت را ممنوع دانست و افزود که واکنش آلمان به هیچ عنوان تعجب برانگیز نیست.
لوکاس معتقد است: اقتصاد جنگی واقعی آنجایی است که مردان با سلاح می‌آیند و کارخانه را از شما می‌گیرند و سلاح‌های بیشتری می‌سازند. من فکر نمی‌کنم کسی در واقع آن را در اروپا پیشنهاد کند.
بن تالیس تحلیلگر دیگری در شورای روابط خارجی آلمان اشاره کرد که امانوئل مکرون رئیس جمهوری فرانسه در مورد اقتصاد جنگی بدون برداشتن اقدام‌های چشمگیر صحبت کرده است. تالیس گفت: این پیامدهای زیادی دارد. کنترل زیاد دولت بر اقتصاد و هدایت دولت بر اقتصاد را همراه دارد.
هانو پوکور، وزیر دفاع استونی می گوید که هیچ کس نیازی ندارد به صراحت از «اقتصاد جنگی» در کشورش استفاده کند. استونی پیشتر بیش از یک درصد از تولید ناخالص داخلی خود را به اوکراین کمک کرده است.
وزیر دفاع این کشور به دویچه وله گفت: ما مجبور نیستیم [آن را] به طور خاص بیان کنیم. ما تهدید را می بینیم و می گوییم که همه در اروپا باید به این واقعیت برسند که روسیه یک تهدید وجودی است.