به گزارش ایرنا، روز پنجشنبه در راستای سفر کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی به گلستان، محمدرضا رضایی کوچی رییس کمیسیون و آرامی، یوسفی، علیپور، خانی، شاکری، دیگر اعضای کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی با همراهی ایری و کوهساری دیگر نمایندگان استان، جعفری معادن بازرگانی راه آهن جمهوری اسلامی ایران، نمایندگان سازمان بنادر و دریانوردی کشور، مشاورین پروژه و رسول حسام معاون پیشگیری و کاهش خطر سازمان مدیریت بحران کشور در جریان آخرین اقدامات در این حوزه قرار گرفتند.
به گزارش ایرنا جزیره آشوراده قبل از وقوع سیل سال ۱۳۷۲ با امکاناتی همچون پاسگاه ژاندارمری، شرکت تعاونی روستایی، مدرسه، مغازه، مسجد و حسینیه بیش از هزار نفر سکنه داشت که به مشاغل دامداری، کارگری، پیشه وری و ماهیگیری مشغول بودند ولی با طغیان رود ولگا در روسیه و وقوع سیلاب، جمعیت این جزیره ایرانی کاهش چشمگیر یافته و اکنون شماری از آن ها تردد می‌کنند.
جزیره آشوراده که تمام سال میزبان انواع پرندگان بومی و مهاجر است و در سال ۱۳۵۴ جزو نخستین مناطق زیست کره جهان معرفی و ثبت شد.
علاوه بر این، در گذشته تولید ۴۰ درصد از خاویار کشور در نزدیکی این جزیره انجام می شد و در تولید این محصول شهره است.
آشوراده هم که در ۲ کیلومتری غرب بندرترکمن قرار دارد و تنها راه دسترسی گردشگران به این منطقه بوسیله قایق است.
خلیج گرگان از لحاظ موقعیت جغرافیایی در جنوب شرقی دریای خزر و حوزه شهرستان‌های بندرترکمن، بندرگز، نوکنده و بهشهر از ۶۰ کیلومتر طول و حداکثر ۱۲ کیلومتر عرض برخوردار بوده و دارای امتداد شرقی - غربی است.
ثبت خلیج گرگان در سال ۱۳۵۴ به همراه تالاب میانکاله و «لپو زاغمرز» در استان مازندران به عنوان نخستین مجموعه تالاب بین‌المللی جهان در فهرست تالاب‌های کنوانسیون رامسر ثابت کرد این خلیج و نواحی اطراف آن یک مجموعه ارزشمند زیست محیطی است که علاوه بر حفظ چرخه زیست دریای خزر در معیشت جوامع محلی که حدود ۵۰۰ هزار تا یک میلیون نفر از جمعیت منطقه تحت تاثیر مستقیم خلیج گرگان هستند، اثرگذاری مستقیم دارد.
ایستگاه راه‌آهن بندرترکمن هم که در سوم شهریور ۱۳۱۷ با مساحت دو هکتار و در فضایی بیش از ۴۲ هکتاری در حاشیه دریای خزر به عنوان شمالی‌ترین ایستگاه راه‌آهن سراسری ایران افتتاح شد.
پیوستگی و یکپارچگی معماری ساختمان ایستگاه‌های راه‌آهن ایران در دوره پهلوی اول برگرفته از زبان مشترک معماری این دوره و بر اساس ویژگی‌های ناشی از سبک رایج مانند بهره‌گیری از الگوهای معماری نئو کلاسیک اروپا، معماری آلمان و معماری دوره باستان ایران و تلفیق آن با ویژگی‌های معماری بومی هر منطقه، از شمال تا جنوب ایران قابل مشاهده است.