به گزارش ایرنا، بازار تابستانی نقل و انتقالات فوتبال در حالی روز به روز داغتر میشود که قانون سقف بودجه ابلاغی توسط فدراسیون فوتبال و محدود کردن هزینه باشگاهها تبدیل به یکی از دغدغههای مدیران تیمها شده است.
با وجود استقبالی که از محدود کردن بودجه باشگاهها صورت گرفته است، مسئولان برخی باشگاهها با حمله به مصوبات فدراسیون فوتبال و مطرح کردن ادعاهایی عجیب، خواستار ادامه رویه قبلی شدهاند؛ مدیرانی که به نظر میرسد میخواهند مانند گذشته دستشان در استفاده از منابع عمومی کشور و بیتالمال باز باشد و مورد بازخواست هم قرار نگیرند.
نمونه آن اعتراض شدیدالحن مسئول یکی از تیمهای معروف بود که مدعی شده بود این قانون تصویب شده است که جلوی قهرمانی آنها گرفته شود؛ اظهارنظری عجیب که در میانه فصل هم از سوی سرمربی این تیم مطرح شد و پایان فصل مشخص شد که این ادعاها کذب و به دور از واقعیت بوده است.
با این حال محدود کردن هزینه باشگاههایی که از بودجه عمومی کشور استفاده میکنند اگر چه هنوز یک طرح نه چندان پخته با ضمانت اجرایی کم است اما در سالهای اخیر با توجه به بالا رفتن نجومی و بی رویه قراردادها، قانونمند کردن و نظارت بر هزینه باشگاههایی که از بیتالمال هزینه میکنند، تبدیل به یک مطالبه عمومی شده و کمتر هواداری است که از هزینههای نجومی و قراردادهای چندده میلیاردی فوتبالیستها که از جیب مردم پرداخت میشود، رضایت داشته باشد.
بدیهی است در فوتبالی که بیش از ۹۹ درصد باشگاهها وابسته به بودجه عمومی کشور بوده و از درآمدهای اصلی فوتبال مانند حق پخش محروم هستند، هزینههای این تیمها هم باید کنترل و مدیریت شود، به خصوص که کشور زیر بار تحریمها، در شرایط سخت اقتصادی قرار دارد. نمیتوان در حالی که اکثر دستگاهها با ریاضت اقتصادی و کاهش درآمدها دست و پنجه نرم میکنند، فوتبال باشگاهی دولتی خودش را تافته جدابافته بداند و ولنگاری مالی را در پیش بگیرد.
به طور قطع نه تنها در شرایط سخت اقتصادی، بلکه در یک شرایط معمولی هم باید ترمز چنین ریخت و پاشهای فوتبالی که هزینه آن از بودجه کشور تامین میشود، گرفته شود. نمیشود مربی و مدیر یک تیم پرطرفدار جلوی دوربین ژست مردمی بگیرد و در روی دیگر سکه، هواداران فوتبال را با طرح ادعاهای کذب، علیه قانونی که با هدف مقابله با ولنگاری مالی و ریخت و پاشها مطرح شده، بشوراند.
بهتر است باشگاههایی که مستقیم و غیر مستقیم از بودجه عمومی کشور استفاده میکنند، به جای زیادهخواهیهای نجومی از بیتالمال، به دنبال مدیریت هزینههایشان باشند و مقابل درخواستهای نامتعارف بازیکنان بایستند. البته عملی شدن چنین مسئلهای به هماهنگی و یکدستشدن همه باشگاههای دولتی احتیاج دارد تا با مقاومت مقابل این زیادهخواهیها، هزینههایشان را مدیریت کنند.
مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال هم هفته گذشته به این مسئله اشاره کرد و گفت وقتی باشگاهها از یک رقمی بیشتر پرداخت نکنند، رقم قراردادها به عدد معقولتری میرسد.
به طور قطع در صورت مدیریت هزینهها و همچنین جمع شدن ریختوپاشهایی که به اسم و عناوینی همچون «آپشن» و پاداش، به بازیکنان و مربیان تعلق میگیرد، مدیران فوتبالی میتوانند تیمهایی در حد قهرمانی ببنندند. قانون سقف بودجه نه تنها مانع نیست، بلکه میتواند یک رقابت عادلانهتر را نیز رقم بزند.