به گزارش خبرنگار سینمایی ایرنا، سینمای ایران طی روزهای گذشته، شاهد اتفاق خوبی بود؛ نخستین گردهمایی سینماگران انقلاب و دفاع مقدس به بهانه سالروز حماسه فتح خرمشهر و گرامیداشت دستاوردهای هشت سال دفاع مقدس با حضور جمعی از سینماگران این عرصه در بنیاد سینمایی فارابی برگزار شد.
عنوان این گردهمایی، این تصور را قوت میبخشید که هنرمندان حاضر در این برنامه، همفکرانی هستند که محدود به یک گروه سینمایی بوده و در نتیجه این گردهمایی تکبعدی، اتفاق جذابی رقم نخواهد خورد. آنچه اما جالبتوجه بود، حضور هنرمندان از طیفها و طبقات فکری مختلف بود که سینمای ایران، چندسالی است چنین افرادی را یکجا و با هم ندیده بود.
در این گردهمایی، علاوه بر حضور محمدمهدی اسماعیلی، محمد خزاعی، محمدمهدی عسگرپور و دیگر مدیران سینمایی، بیش از ۱۰۰ هنرمند حضور داشتند که ازجمله آنها میتوان به جمال شورجه، جمشید هاشمپور، مسعود جعفریجوزانی، پرویز شیخطادی، رسول صدرعاملی، کمال تبریزی، ابوالقاسم طالبی، مسعود دهنمکی، علیرضا زریندست، عبدالله باکیده، حبیب اسماعیلی، احمد نجفی، محمدرضا شریفینیا، محمدعلی باشهآهنگر، علی رویینتن، رضا ایرانمنش، سیدجمال ساداتیان، مسعود اطیابی و هادی مقدمدوست اشاره کرد.
این گردهمایی علیرغم اینکه بزرگترین حضور هنرمندان در طیفهای مختلف فکری طی چند سال گذشته است اما نویددهنده یک رخداد بسیار خوب نیز بود و آن اینکه آن شکافی که احساس میشد میان هنرمندان و مدیران سینمایی به وجود آمده بود، تاحدود بسیاری ترمیم شده و روابط میان این دو قطب مهم، تاحدود زیادی بهبود یافته است.
درواقع اگر این خبر در روزهای برگزاری جشنواره فجر یا جشنواره سینمایی دیگر رقم میخورد، تعجب زیادی را برنمیانگیخت اما اینکه بیش از ۱۰۰ هنرمند، با محوریت انقلاب و دفاع مقدس، دور هم جمع شوند و یک شب خاطرهانگیز را رقم بزنند از آن دست توفیقاتی است که در شرایط فعلی سینما، بسیار کارآمد بوده و اعتماد بسیاری را جلب میکند.
در دورهای به دلایلی همچون کرونا و حتی ناآرامیهای اخیر، میان برخی هنرمندان و مدیران سینمایی، شکافی افتاد که گمان برده میشد این شکاف، به این زودیها قابلیت ترمیم پیدا نمیکند. جشنواره فیلم فجر تاحدودی موفق شد این ترمیم روابط را رقم بزند اما گردهمایی اخیر، اتفاق مهمی را در این حوزه رقم زد و سبب شد تا هنرمندان در یک فضای صمیمانه، با مدیریت سینمایی کشور حضور یافته و از دغدغههای خود سخن بگویند.
نکته قابل تامل این است که اینقبیل مراسم، کمک بزرگی به نزدیک شدن هنرمندان با مدیریت سینمایی کشور و ایجاد وفاق میکند که چقدر خوب است در مناسبتهای مختلف دیگر با حضور سایر هنرمندان طیفهای مختلف برگزار شده تا با این عملکرد، اتفاقهای وحدتآفرین بیشتری در حوزه سینما رخ دهد. این اتفاق در شرایطی که سینمای ایران، بیش از هر زمان دیگری به این وحدت نیازمند است، امر مهمی است که سیگنالهای مثبت فراوانی را برای فرهنگ و هنر کشور به همراه دارد.