به گزارش ایرنا، سرهنگ جلال‌الدین اعظمی روز یکشنبه در جلسه هماهنگی برای برگزاری یادواره شهدای هفتم تیر سردشت اظهار کرد: سال‌هاست این مراسم برگزار می‌شود اما دغدغه اصلی این است که مراسم باید هرساله بهتر و با کیفیت تر نسبت به سال گذشته باشد و این امر تنها به همت و تلاش، وحدت و همدلی و همراهی یکدیگر امکان پذیر است.
وی با اشاره به اینکه موفقیت در کار و برنامه‌ها در این خواهد بود که ذیل ستاد گرامیداشت کمیته‌های ایجاد و تشکیل شود و اقدامات برنامه ریزی و انجام گیرد، افزود: این مراسم باید برنامه‌ای در سطح استانی و در جایگاه ملی برگزار و نمادی از وحدت، آرامش، مظلومیت مردم سردشت در آن به نمایش گذاشته شود.
مسوول حفظ آثار و ارزش‌های دفاع مقدس سپاه شهدای آذربایجان‌غربی گفت: در این مراسم باید نماد حقوق بشر آمریکایی که نمادی از دوگانگی و استکبار و مردم ستیزی است را نشان دهیم و برای این امر نیز می‌طلبد از رسانه‌های ملی و محلی و فضای مجازی استفاده کرد.
سرپرست فرمانداری شهرستان سردشت نیز گفت: مراسم گرامیداشت سالگرد شهدای بمباران شیمیایی سردشت در هفت تیر باید در شأن شهدای معظم شیمیایی و مردم این شهرستان برگزار شود.
باباخان اسکندری افزود: شهدای گرانقدر، جانبازان و ایثارگران، کسانی که برای حیثیت و شرافت این خاک و مملکت زحمت کشیده‌اند همیشه در حافظه، در قلب ما هستند لذا باید این مراسم در شأن شهدای معظم باشد.
وی اظهار کرد: یادواره و گرامیداشت یاد و خاطره شهدای معظم در کشور ما متفاوت تر از سایر ملل و ادیان دیگر برگزار می‌شود چرا که معتقدیم شهدا زنده هستند و ایمان قلبی و اعتقادی به آن داریم.
اسکندری با بیان اینکه مراسم گرامیداشت هفت تیر ماه مقارن با عید سعید قربان است، ادامه داد: برای برگزاری هرچه بهتر این مراسم باید از همه ظرفیت‌ها استفاده کرد و نیازها، دردهای مردم گفته شود و خود جانبازان و خانواده‌های داغدیده در مراسم حضور داشته و مسایل و مشکلات خود را بیان کنند.
به گزارش ایرنا، هفتم تیر سال ۱۳۶۶ رژیم بعث عراق با استفاده از بمب‌های شیمیایی چهار نقطه پرازدحام سردشت را بمباران کرد که در این حمله ناجوانمردانه ۱۱۹ نفر از ساکنان غیرنظامی شهر شهید و بیش از هشت هزار نفر نیز در معرض گازهای سمی قرار گرفتند و دچار مصدومیت شیمیایی شدند.
بمباران شیمیایی شهر مرزی سردشت فجیع‌ترین تهاجم شیمیایی بود که آثار و مشکلات بسیاری به وجود آورد و این شهر اولین شهر قربانی جنگ افزارهای شیمیایی در جهان پس از بمباران هسته‌ای هیروشیما نامیده شد.
پس از این بمباران شیمیایی بسیاری از مردم این شهر که هیچ اطلاعی از این نوع بمب‌های نامتعارف نداشتند، برای یاری رساندن به مصدومان و نجات کسانی که در زیر آوارها مانده بودند به محل اصابت بمب‌ها رفتند و همین امر باعث شده شمار آسیب دیدگان بیشتر و بیشتر شود و بسیاری از مصدومان با تأخیر به مراکز درمانی در شهرهای تبریز، ارومیه و تهران منتقل شدند.
انتقال مصدومان شیمایی از طریق هوایی انجام شد و با توجه به حاکم شدن شرایط جنگ و مرزی بودن سردشت با تأخیر صورت گرفت و آثار مواد شیمیایی بر روی جسم مصدومان بویژه کودکان، تا سال‌ها باقی بماند.
شهرستان سردشت با جمعیت ۱۲۰ هزار نفری در جنوب آذربایجان غربی واقع شده است و با کشور عراق مرز مشترک به طول ۱۰۰ کیلومتر دارد.