به گزارش خبرنگار ایرنا، درنای سیبری به سه جمعیت اصلی شرقی، غربی و مرکزی تقسیم می‌شود که جمعیت مرکزی آن به هند مهاجرت می‌کرد که منقرض شد، جمعیت غربی به ایران می‌آمد که الان فقط یک درنای نر با نام امید از آن باقی مانده که با تلف شدن آن این جمعیت نیز کامل منقرض می‌شود اما جمعیت شرقی آن هنوز وجود دارد و می‌گویند که سه هزار درنا از آن همچنان به چین مهاجرت می‌کند.
"امید" تک درنای سیبری پرنده‌ای که ۱۵ سال است برای زمستان گذرانی به تنهایی از سیبری به ایران می‌آید و با این مهاجرت مسیر پروازی غربی به ایران را حفظ کرده اما نگرانی سازمان محیط‌زیست این است که با تلف شدن این تک درنا، مسیر پروازی ایران هم از بین برود از این رو در صدد آوردن جفتی برای امید شد.
اما امید تک درنای سیبری ۱۵ سال است که تنهایی کریدور غربی را حفظ کرده است و امسال هم پنجم آبان ماه وارد ایران و تالاب فریدونکنار شد، همچنان به مسیر پروازی خود در غرب وفادار مانده و هر سال تنها برای زمستان گذرانی در تالاب فریدونکنار به زمین می‌نشیند.
البته برای حفظ این گونه از انقراض اقدامات ملی و بین المللی زیادی انجام شده است، بنیاد جهانی درناها در دهه ۷۰ شمسی طرح احیای درناها را در ایران آغاز کرد، در واقع یک کار بین المللی با بودجه صندوق جهانی محیط زیست و حضور کارشناسان خارجی و همکاری سازمان حفاظت محیط زیست، روسیه و بنیاد جهانی درناها انجام شد و می‌خواستند جمعیت این پرنده را احیا کنند که شواهد نشان می‌دهد با وجود هزینه بسیار، موفق نشدند.
در ۲۶ بهمن پارسال با تصمیم مسؤولان حفاظت از محیط زیست ایران و با هماهنگی دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست کشور درنایی از مرکز جهانی پرورش و نگهداری درناها در کشور بلژیک به تالاب بین المللی فریدونکنار منتقل شد که بعدها بر او "رؤیا" نام نهادند.
رؤیا به این خطه از شمال ایران آورده شد تا ضمن اینکه همسفر تک درنای سیبری در مازندران معروف به "درنای امید" در پانزدهمین سال تنهایی سفرش به تالاب بین المللی فریدونکنار باشد مسیر پروازی غرب در ایران با به پرواز در آمدن این پرنده حفظ شود.
اما درنای بلژیکی که بیشتر سالهای عمرش را در قفس و محیط محدود مرکز جهانی تکثیر و پرورش درناها سپری کرده بود نتوانست امید را در پیمودن این مسیر یار باشد و در ۲۱ اسفند ماه در منطقه‌ای در عباس آباد تنکابن در مازندران فرود آمد و این بار او را به منطقه "اجاکله"در نزدیکی تالاب فریدونکنار منتقل کردند.
در این مدت مسؤولان و کارشناسان حفاظت از محیط کشور و مازندران تمام هم و غم آنها نگهداری مطلوب و شایسته از این پرنده بوده است و همواره گزینه‌های مختلفی برای این امر پیشنهاد دادند از استقرار مه پاش، فواره‌های آبی تا انتقال به مناطق ییلاقی از جمله این موارد است.
در همین حال تمام این کارها همواره با گزارش روزانه به مرکز بلژیکی به صورت تصویری و نوشتاری ارائه می‌شود و آنها به صورت مستقیم در جریان وضعیت پرنده قرار می‌گیرند به طوری که رؤیا بعد از گذشته ماه‌ها حضور در مازندران از نظر جسمی وضعیت خوبی دارد و تندرستی کامل به سر می‌برد.
این میزبانی شایسته از رؤیا به همراه دیگر ویژگی‌های موجود در مازندران باعث شد تا به مرکز جهانی تکثیر و نگهداری درناها با نام اختصاری (cbcc) تلنگر زده شود تا این استان را به عنوان دیگر پایگاه جهانی پرورش درناها در نظر بگیرد و در مرحله نخست برای عملیاتی شدن این نظر پیشنهاد ارسال ۲ درنای دیگر به استان را مطرح کرده است.
لازم به ذکر است رؤیا اکنون در سن ۹ سالگی قرار دارد و هشت سال از عمر خود را در مرکز تکثیر و نگهداری بلژیک سپری کرد و از بهمن پارسال ساکن مازندران شده است.
اما ویژگی‌های خاص مازندران چیست که مرکز جهانی تکثیرو پرورش درناها بدنبال استقرار پایگاه در این استان است که در این باره ریبس اداره حیات وحش محیط زیست مازندران توضیح می‌دهد.
کوروس ربیعی روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا گفت که از گله غربی درنای سیبری تنها یک درنا که با نام امیدباقی مانده است و تمام تلاش سازمان‌های محیط زیست جهانی برای حفظ این مسیر پروازی است تا پس از امید این مسیر توسط دیگر درناها نگهداری شود و باقی بماند.
وی افزود: درناهای سیبری که پیش از امید وجود داشتند برای زمستان گذرانی همیشه از سیبری به مازندران و به تالاب فریدونکنار می‌آمدند و حدود چهار ماه از سال در این منطقه می‌مانند یعنی اینکه این تالاب مقصد سفر زمستان گذرانی درنای سیبری است.
رئیس اداره حیات وحش محیط زیست مازندران درباه مسیر پرواز امید تک درنای سیبری گله غربی توضیح داد: مسیر مهاجرت این یک پرنده از فریدونکنار به سوی سواحل غربی دریای خزر ادامه پیدا کرده و پس از گذشتن از استان گیلان، جمهوری آذربایجان، داغستان، و منطقه آستراخان روسیه به سوی شمال قزاقستان رفته و سپس تا رودخانه اوب در نزدیکی اقیانوس منجمد شمالی ادامه می‌یابد.
وی گفت: امید در طول مسیر در هر نقطه به مدت کمتر از ۲ هفته می‌ماند به نوعی این نقاط جزو توقفگاه‌های پرنده محسوب می‌شود و مازندران به عنوان مقصد این پرنده مدت ماندگاری آن حدود چهار ماه است یعنی بیشترین مدت حضور امید در این منطقه است.
به گفته ربیعی مازندران هم بدلیل اینکه مقصد زمستان گذری درنا محسوب می‌شود به لحاظ شرایط طبیعی بهترین محیط برای پرورش این نوع پرنده محسوب می‌شود و به همین دلیل مرکز جهانی تکثیر و نگهداری درناها مستقر در بلژیک آمادگی خود را برای ارسال ۲ درنا دیگر اعلام کرده است.
وی گفت: با این کار ضمن پرورش درناهای بیشتر در مازندران و پرورش یافتن در کنار امکان پرواز و همراهی با امید در این پرنده‌ها نیز افزایش می‌یابد.
رییس اداره حیات وحش محیط زیست مازندران با اشاره به فعالیت بیش از پنج دهه‌ای مرکز جهانی تکثیر و پرورش درنا در کشور بلژیک ادامه داد البته پیشنهاد انتقال این ۲پ رنده بدون اعلام شرایط و خواسته‌های این کشور مطرح شده است و تصمیم گیری درباره این پیشنهاد منوط به مشخص شدن این موضوعات است.
وی افزود: همچنین برای این منظور کمیته‌ای زیر نظر معاونت طبیعی سازمان حفاظت از محیط زیست کشور تشکیل شده است تا مسائل و موضوعات را بررسی کند.
به گفته ربیعی در صورت راه اندازی پایگاه پرورش درناها در مازندران به طور قطع از ظرفیت و مشارکت جوامع محلی برای این منظور استفاده خواهد شد.