رضا کیخواه آریا روز دوشنبه در گفتوگو با خبرنگار ایرنا اظهارداشت: طبق آییننامه و دستورالعملهای مصوب، شورای ملی ثبت آثار، بررسی و تصویب شرایط و ارزش ثبت آثار در چهار حوزه آثار غیرمنقول (اماکن تاریخی فرهنگی)، آثار منقول (اموال فرهنگی و اشیا تاریخی)، آثار طبیعی (مناظر بدیع جغرافیایی، محوطههای طبیعی- تاریخی، پدیدهها و نمونههای ارزشمند گیاهی، جانوری و زیستگاهها) و آثار ناملموس (رویدادها، مراسم و آیینهای معنوی و فرهنگی، آواها و مهارتها و شیوههای پخت غذاهای سنتی ) در فهرست ملی را در بر میگیرد.
وی با پراهمیت خواندن ثبت ملی یک اثر، افزود: با ثبت ملی شدن هر اثر، زمینه حفظ، نگهداری و احیاء این آثار و میراث بهتر فراهم میشود.
سرپرست معاونت میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی سیستان و بلوچستان تاکید کرد: ثبت ملی آثار ناملموس میتواند موجب آشنایی بیشتر، ماندگاری و معرفی هر چه بهتر فرهنگ هر منطقه شود، بنابراین یکی از سیاستهای مهم میراثفرهنگی ثبت آثار ناملموس در فهرست آثار ملی است.
وی ادامه داد: در این راستا سال گذشته ۱۸ اثر تاریخی منقول، تاریخی غیرمنقول و آثار طبیعی و ناملموس در استان ثبت ملی شد که در این راستا پنج اثر منقول، پنج اثر غیرمنقول، چهار اثر طبیعی و چهار اثر ناملموس بوده است.
کیخواه آریا بیان کرد: گاهی اوقات با وقوع یکی از بحرانهای طبیعی احتمال آسیب به بناها و آثار تاریخی و باستانی دور از انتظار نیست که در این زمینه پس از استعلام و شناسایی، کارشناسان مربوطه اقدامات به مرمت آن می کنند.
وی به تلاش و همت بالای گروههای مردمی در حفظ آثار تاریخی شهرها و روستاها اشاره کرد و گفت: تلاش داریم از تمام ظرفیتهای مردمی، دوستداران میراث فرهنگی و کسانی که توانایی همکاری با ما دارند استفاده کنیم بدان جهت که امروز مردم در نگهداری و حفظ آثار باستانی حساسیت داشته و احساس مسوولیت میکنند و به این باور رسیدهاند که بناهای تاریخی هویت ملی آنها است.
موزههای خصوصی، گامی برای افزایش مشارکت مردم در نگهداری میراث فرهنگی
سرپرست معاونت میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی سیستان و بلوچستان با بیان اینکه حمایت از راهاندازی موزههای خصوصی چند سالی است که در دستورکار متولیان میراث فرهنگی قرار گرفته است، افزود: بخشی از اموال میراث فرهنگی در اختیار مردم است، ایجاد موزه های خصوصی کمک می کند تا نظارت بهتری بر حفاظت از این اشیاء صورت گیرد.
وی تاکید کرد: اشیای عتیقه و میراث های خانوادگی بخشی از میراث فرهنگی هستند که در مالکیت اشخاص قرار دارند این افراد میتوانند با آموزش عمومی اقدام به راهاندازی موزهها و مجموعههای خصوصی کنند.