به گزارش روز چهارشنبه ایرنا ، اگرچه گزارش نشریه فارن پالیسی با عنوان «آلمان پناهجویان افغان را برای جا دادن به پناهجویان اوکراین، بیرون می کند»، گزارش تازه ای نیست و به زمان داغ بودن اخبار سیل فرار شهروندان اوکراینی بعد از شروع جنگ روسیه و اوکراین مربوط می شود، اما مرور این گزارش به بهانه "روز جهانی پناهجویان" و نگاهی دوباره به نوع برخورد دوگانه و تبعیض آمیز کشروهاای غربی مدعی حقوق بشر با پناهجویان افغان خالی از لطف نیست؛ کشورهای غربی ، همان کشورهایی که بیشتر آنها در قالب اعضای ائتلاف نظامی ناتو، به سرکردگی آمریکا در سال ۲۰۰۱ به بهانه مبارزه با ترور به افغانستان هجوم بردند و این کشور جنگ زده را ۲۰ سال تحت اشغال نظامی خود داشتند و دو سال پیش هم وقتی خاک افغانستان را ترک کردند، ویرانه ای با معضلات و درد و رنج های فراوان از جمله فقر و گرسنگی برای مردم این کشور به جا گذاشتند.
فارن پالیسی گزارش خود را این گونه می نویسد:
زمانی که "پروانه امیری" زن تبعه افغانستان در اقامتگاهی در آلمان همراه شوهر و دو فرزندش در حال صرف صبحانه بودند، صدای در زدن شنیدند. افرادی آمده بودند که پیغام و خبر خوبی برای خانواده پروانه نداشتند. آمده بودند به این خانواده افغان بگویند که اقامتگاه شان را فوری و بدون چون و چرا، ظرف مدت ۲۴ ساعت تخلیه کنند؛ چرا که پناهجویانی از اوکراین در راه آلمان بود.
این زن ۳۳ ساله که فعال مدنی و پناهجوی افغان بود، بعد از سقوط دولت اشرف غنی به همراه خانواده اش از افغانستان خارج شد و به آلمان رفت و پس از ۲ سال پیاپی که پیام های تهدیدآمیز دریافت می کرد تنها یکی از صدها شهروند افغان در سراسر آلمان است که باید به خاطر پناهجویان جدید اوکراینی کنار گذاشته شوند. این خانواده تاکنون ۲ بار مجبور به جابه جایی از اقامتگاه های مختلف شدند که نه تنها ارزان تر نبوده بلکه افرادی با سوابق جنایی در این اقامتگاه ها زندگی می کنند.
باوجود این وقتی تیم خبرنگاران فارن پالیسی پس از گفت و گو با پروانه امیری به اقامتگاه اولیه که آنها را به بهانه اسکان پناهجویان اوکراینی در ماه مارس اخراج کردند رفت با اقامتگاه خالی از سکنه رو به رو شد.
مددکاران اجتماعی نیز از رفتار دولت آلمان با افغان ها مانند سایر پناهجویان از خاورمیانه و شمال آفریقا خشمگین اند.
طارق آلوز یکی از اعضای هیات مدیره شورای پناهندگان برلین در مصاحبه با خبرنگاران گفت : اخراج هدفمند افغان ها به شکل عمومی اعلام نشده است، اما برخی از این افراد که سالها در این خانه ها اقامت داشتند و با فضایی که آنرا خانه خود می دانستند و به ساختارهای اجتماعی شکل گرفته برایشان تبدیل شده بود جدا شدند.برای مثال کودکانی که از مدارسی که در آنها جا افتاده بودند و احساس راحتی می‌کردند دور شدند.
وی در ادامه با توضیح این که حدود ۱۰ محل اقامت پناهجویان در برلین خالی شده است افزود دولت آلمان رفتار خود را در اخراج افغان ها اینگونه توجیه می کند که این شهروندان را تنها از مراکز موقتی که در بدو ورود وارد شده بودند و تنها برای مدتی کوتاه اجازه زندگی در آن را داشتند بیرون کرده است. اما موضوع این است که بسیاری از خانواده ها مدت های طولانی در این مراکز زندگی کرده اند و شرایط زندگی تعداد کمی از این پناهجویان بهبود یافته است. از آنجایی که بسیاری از این پناهجویان ترس آن دارند که حرف زدن درباره این موضوع ممکن است بر موقعیت کنونی مهاجرت شان تاثیر بگذارد، سکوت کردند.
طارق آلوز همچنین گفت درست است که در این موضوع تقصیری متوجه پناهجویان اوکراینی نیست اما ما باید درباره همبستگی مان کمی بیشتر تفکر کنیم اگر قرار است افرادی مشخص در این ماجرا مورد هدف قرار بگیرند. چندین ماه گذشته نشان داد رفتار تبعیض آمیز درباره پناهجویان به شکلی سیستماتیک در جامعه ما جاافتاده است....
او این گونه توجیه می کند: ...درعین حال گزینه دیگری نیز وجود نداشته چرا که پناهجویان اوکراینی را زنان و کودکانی تشکیل می دهند که نیاز به سرپناهی برای زندگی دارند.
استفان استروس دبیر مطبوعاتی دولت آلمان گفت ما متاسفیم که این اتفاق زندگی اتباع افغان را با دشواری رو به رو کرده است و این افراد مجبور به ترک محل زندگی خود که به آن عادت کرده اند، شدند. وی در ادامه افزود برلین در مجموع ۸۳ اقامتگاه مختلف برای پناهجویان دارد که ۲۲ هزار نفر در آن اسکان دارند.
یک مرد ۳۰ ساله افغان که خواست نامش فاش نشود و به همراه مادر و دو برادر کوچکتر که یکی از آنان بیماری قلبی داشت ژانویه همان سال به آلمان آمده بود گفت پس از آنکه خانواده اش از محل اقامت شان اخراج شدند، وی از سایر افراد خانواده جدا شده و اقامتگاهی متفاوت در بخشی دیگر از شهر به او پیشنهاد شده است.
برخی تبعه های افغان در اقامتگاه هایی از این دست در بدو ورود به آلمان اسکان داده شدند و برخی مجبور به زندگی در خانه هایی که مانند مسافرخانه بود شدند.
پیش از جنگ اوکراین، آلمان بزرگترین میزبان اروپایی پناهجویان بود که در سال ۲۰۱۵ مرزهای خود را به روی پناهجویان بویژه از سوریه گشود.بیش از یک میلیون و ۲۴۰ هزار پناهجو در آلمان زندگی می کنند. لهستان نیز ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار پناهجوی اوکراینی را از آغاز جنگ اوکراین پذیرفته است.