مهدی الهپور روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: متأسفانه در چند دهه اخیر به دلیل خشکسالیهای متوالی و کاهش دبی چشمههای بالادست، شاهد کاهش قابل ملاحظه سطح آب دریاچه و افزایش شوری و املاح آن هستیم.
وی با اشاره به این که کاهش آب دریاچه، موجب شوری و افزایش رشد گیاهان آب شورپسند در سطح دریاچه شده است ادادامه داد: با مسدود و خشک شدن اکثر چشمههای تغذیه کننده کف دریاچه و اطراف آن، تنها منبع تأمین کننده آب به این اثر ملی طبیعی سیلاب است که آن هم با کاهش نزولات آسمانی در چند سال گذشته، جبران کننده تبخیر و کاهش آب دریاچه نبوده است.
مدیرکل محیط زیست خراسان رضوی گفت: این شرایط چنان است که هم اکنون تمامی سطح دریاچه توسط این گیاهان آب شور پسند اشغال شده و همین امر به روند افت آب دریاچه شتاب بیشتری بخشیده است.
اله پور افزود: بر اساس آمار پنج سال گذشته و مقایسه آن با وضعیت فعلی، هم اکنون بزنگان در بحرانیترین حالت ممکن قرار دارد و شوری آب دریاچه بیش از ۵۰ هزار ای.سی است.
وی اضافه کرد: وجود گیاهان شورپسند و غلظت زیاد شوری آب موجب شده که هیچ گونه جانور آبزی نتواند در این دریاچه زیست کند.
مدیرکل محیط زیست خراسان رضوی گفت: بر همین اساس در سالهای گذشته، تعداد پرندگان زمستانگذران دریاچه نیز کاهش چشمگیری داشته است و تنها تعداد معدودی از پرندگان مهاجر به صورت موقت، در فصول سرد سال و در مسیر مهاجرت به عرضهای پایینتر و بالعکس، توقفی چندروزه در دریاچه داشتهاند.
اله پور افزود: خشکسالیهای پیاپی که باعث کاهش سیلابهای فصلی و آبدهی چشمههای بالادست شده، مهمترین عامل خطر و تهدید حیات این اثر طبیعی ملی محسوب میشود.
وی ادامه داد: با خشک شدن اکثر چشمههای تغذیه کننده کف دریاچه در حال حاضر تنها منبع تأمین کننده آب این اثر ملی طبیعی ورود سیلاب است که متأسفانه آن هم با کاهش چشمگیر بارشها در ۲ سال گذشته، جبران کننده نیاز دریاچه نبوده است.
مدیرکل محیط زیست خراسان رضوی گفت: خطر ورود لای به دریاچه همراه با سیلابهای فصلی به دلیل تخریب مراتع بالادست و وسعت کم دریاچه، وضعیت آن را بسیار شکننده و آسیب پذیرتر کرده است.
اله پور افزود: تا قبل از این خشکسالیهای مداوم، منابع آب زیرزمینی تغذیه کننده اطراف دریاچه بزنگان ۲ چشمه دائمی به نامهای "گل بی بی" و "کرق غلام" بود که هم اکنون غیرفعال هستند.
"دریاچه بزنگان" یکی از زیباترین آثار طبیعی ملی و از دریاچههای طبیعی کشور در ۱۳۰ کیلومتری مشهد و ۸۰ کیلومتری شهرستان سرخس در جنوب رشته کوههای هزار مسجد قرار دارد.