تهران- ایرنا- دو جهانگرد صرب که سفری ۱۸ روزه به نقاط مختلف ایران داشتند، می‌گویند: در هیچ کجای جهان چنین تمایلی از مردم برای کمک به کسی ندیده‌ایم و اگر کمکی دریافت می‌کنید، به این دلیل نیست که آنها از شما انتظار دارند که به آنها کمک کنید؛ آنها از انجام کارهای خوب لذت می برند و این شگفت‌انگیز است.

به گزارش ایرنا، نیشلیه پردراگ پرونوویچ و لیوبیشا ویدانوویچ که هر دو صاحب شرکت‌های خصوصی هستند، به تازگی از سفری بازگشته اند که طی ۲۸ روز ۱۱ هزار کیلومتر را با موتور طی کردند.

آنها با بیان اینکه تصمیم داشتند از کشوری دیدن کنند که که یکی از تمدن‌های قدیمی است و اطلاعات کمی درباره آن وجود دارد، ۱۸ روز سفرشان را در ایران سپری کردند؛ کشوری که ۸۵ میلیون نفر جمعیت دارد و از نظر مساحت حدود ۱۹ برابر صربستان است.

آنها گفتند: همه تبلیغات منفی جهانی نتوانست ما را از این ایده منصرف کند و تصمیم گرفتیم برویم و خودمان ببینیم آنجا (ایران) چگونه است و چه نوع مردمی دارد.

پرونوویچ که پیش از ایران بیش از ۳۰ کشور را با موتور سفر کرده بود و طولانی ترین سفرش از نیس تا ولادی وستوک به طول ۱۶ هزار کیلومتر بود، گفت: ما اصلاً اشتباه نکردیم.

به گفته وی، سرزمین ایران کشور تضادهاست. در جاده هایی که ۲ هزار و ۲۰۰ متر بالاتر از سطح دریا هستند و سپس در ارتفاع منفی ۲۸ متری از سطح دریا می توانید صدها کیلومتر رانندگی کنید.

به گفته این جهانگردان، کل دریای خزر در زیر سطح دریا قرار دارد. انگار موتور سوار نیستی، غواصی می کنی. کمربند سبز خزری در امتداد سواحل، انبار غله اصلی ایران است، همه جا مزارع برنج و دمای هوا در طول سال بسیار مطبوع است. مابقی نقاط ایران به وسیله کوهی به ارتفاع بیش از سه هزار متر از دریای خزر جدا شده و ابرها نمی توانند از آن عبور کنند و به تهران و جنوب آن برسند.

آنها یادآوری می کنند که هنگام بازدید ما، دمای هوا در آن نقطه از کشور ایران از ۴۰ درجه سانتیگراد گذشت و رطوبت هوا بسیار زیاد بود. پرونوویچ توضیح داد که فقط چند دقیقه پس از خروج از اتاقی با تهویه مطبوع، آنها کاملاً خیس می شدند.

پرونوویچ افزود: در طول سفر به ایران، آنها کیلومترها و کیلومترها از مناظری عبور کردند که شباهت وصف ناپذیری به مناظر فیلم "مکس دیوانه" دارد.

یک روز با یک جای کوچک در جاده، ۵۰۰ کیلومتر را در بیابان طی کردیم. هیچ پوشش گیاهی وجود ندشت، کوه ها و دشته ها برهنه بودند، با هر باد کمی گرد و غبار از اطراف بلند می کرد. نه رودخانه و نه زندگی وجود داشت. پرونوویچ با گفتن این سخنان افزود: در چنین مناطقی، به محض دیدن مقداری گیاه، متوجه می شوید که باید آنجا آب باشد.

به گفته وی، پایتخت ایران، تهران، با ۱۵ میلیون نفر، بیشترین جمعیت را در ایران دارد. دومین شهر بزرگ مشهد با سه میلیون و ۴۰۰ هزار نفر و اصفهان با ۲ میلیون و ۲۰۰ هزار نفر جمعیت، سومین شهر پرجمعیت است.

اصفهان در میان آنها زیباترین است. هیچ شهر دیگری در ایران نمی تواند به این همه سرسبزی، ردیف درختان در سراسر شهر، رودخانه ای که در شهر می گذرد و پارک های بسیار بزرگ ببالد. مناطق عابر پیاده که در آن هیچ ماشینی وجود ندارد در سراسر شهر پخش شده است. پرونوویچ این سخنان را گفت و اضافه کرد: اصفهان در ارتفاع یکهزار و ۶۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد که آن را از گرمای غیرقابل تحمل نجات می دهد.

همسفر او ویدانوویچ نیز اظهار داشت که در طول ۱۸ روزی که در ایران گذرانده‌اند، از شهرها، روستاها و مکان‌های تاریخی و فرهنگی جالب و باورنکردنی دیدن کرده‌اند، اما مردم قوی‌ترین تأثیر را بر آنها گذاشته‌اند.

او می گوید: من به دور دنیا زیاد سفر کرده‌ام، اما در هیچ کجا چنین تمایلی از مردم برای کمک به کسی ندیده‌ام و چیزی که من را به‌ویژه خوشحال کرد این بود که اگر کمک آنها را دریافت می‌کنید، به این دلیل نیست که آنها از شما انتظار دارند که به آنها کمک کنید. آنها انجام کارهای خوب لذت می برند. این شگفت انگیز است.

وی یادآوری می کند: در روستایی در ارتفاع ۲ هزار و ۲۰۰ متری از سطح دریا بنزین تمام کردیم. به شکلی به یک پسر توضیح دادیم که به بنزین نیاز داریم. او ما را به یک مغازه محلی برد و مردی که آنجا کار می کند، سه لیتر آخری را که برای موتورش ذخیره داشت به ما داد.

پرونوویچ گفت: او عذرخواهی کرد که بنزین بیشتری نداشت و نمی خواست بشنود که ما به او پول می دهیم.

وی گفت: ایران کشوری با تحصیلکرده های فراوان، شهرهای مدرن با زیرساخت های عالی، مترو، ساختمان های بلند و مغازه های فروش محصولات از سراسر جهان است.

وی ادامه داد: قانون پوشش اسلامی وجود دارد و زنان موظف به پوشیدن روسری هستند. در کافه‌ها می‌توانید دخترانی با لباس شیک ببینید که راحت نشسته‌اند و هرگز فکر نمی‌کنید که در ایران هستید