به گزارش ایرنا، تاکنون هشت قسمت از سریال «سوران»، تازه‌ترین محصول مرکز سریال سوره، به کارگردانی سروش محمدزاده و تهیه‌کنندگی مجتبی فرآورده روی آنتن شبکه یک سیما رفته است.
این اثر در سنت‌شکنی آشکاری این‌بار بدون توسل به ستاره‌ها و سرمایه‌گذاری روی جذابیت آنان از چهره‌های گمنام یا کمترشناخته‌شده بهره برده است که در مسیر ستاره‌شدن گام برمی‌دارند؛ آسو پاشاپور یکی از این بازیگران است که کاراکتر «شیلان» را ایفا می‌کند. حضور در این سریال بهانه‌ای شد تا با این بازیگر گفتگویی کوتاه داشته باشیم که در ادامه می‌خوانید.
شما بازیگری را از تئاتر آغاز کردید. شروع بازیگری با تئاتر چه تفاوتی با بازی در حوزه‌های دیگر از جمله سینما و تلویزیون دارد؟
-تئاتر همیشه برای من فضای سیال‌تری دارد و همه چیز، در یک آن در جریان است اما تجربه جلوی دوربین مرا وارد دنیای دیگری می‌کند که مشابه نیست بنابراین هرکدام حس متفاوتی را در من ایجاد می‌کند.
قبل از بازی در سریال «سوران»، با سروش محمدزاده آشنایی داشتید؟ همکاری با ایشان برای شما چه تجربه‌ای را رقم زد؟
-خیر. سروش محمدزاده بسیار انسان شریف و صبوری‌ست. جدا از آن در بحث کارگردانی بسیار به بازیگر فضا می‌دهد و موقعیت امنی را برای بروز احساسات بازیگر ایجاد می‌کند.
«سوران» چندمین سریال شما در تلویزیون به حساب می‌آید؟ در این سریال نقش پررنگ‌تری نسبت به کارهای قبلی‌تان داشتید. «سوران» را نقطه عطفی در مسیر کاری‌تان می‌دانید؟
-«سوران» سومین تجربه تلویزیونی من محسوب می‌شود و تعریف من از عطف چیز دیگری‌ست اما این سریال برای من بهترین شروعی بود که می‌توانستم داشته باشم و یکی از مهمترین نقاط عطف زندگی شخصی من است نه کاری.
از ابتدا قرار بود کاراکتر «شیلان» را بازی کنید؟ خودتان این کاراکتر و کنش‌های او را چطور ارزیابی می‌کنید؟
- من بعد از تستی که توسط آقای سروش محمدزاده و آقای قراورده انجام شد به عنوان بازیگر نقش «شیلان» انتخاب شده بودم و از همان ابتدا می‌دانستم مسیر طولانی خواهم داشت چراکه این کاراکتر بسیار با من فرق داشت و به نظرم باید از نظر حسی به درجه‌ای برسم که همه کنش‌های حسی را درک و بازی کنم.
اگر بخواهید «شیلان» را در یکی دو جمله تعریف کنید، چه می‌گویید؟
-دختر عاشق پیشه و فداکاری که با وجود دل شکستگی همچنان به دلیل وجود عزیزانش صبوری می‌کند و باقدرت جلو می‌رود؛ درست مثل همه زنان ایران.
باتوجه به این که حدود یک سوم سریال پخش شده است، آیا مخاطبان توانسته‌اند با «شیلان» ارتباط برقرار کنند؟
-دریافتی که از بازخورد مخاطبان تا الان داشتم این بود که «شیلان» را دوست داشتند و توانستند با آن ارتباط برقرار کنند.
«شیلان» دختری است که در کردستان زندگی می‌کند. شما با گویش کُردی آشنایی داشتید؟
-کُردی زبان مادری من است و چالشی برای لهجه و یادگیری زبان نداشتم.
باتوجه به این که سریال از رسانه ملی پخش می‌شود و کاراکترها هم لهجه کُردی و محلی دارند، از نظر شما بیننده‌ها توانسته‌اند قصه و شخصیت‌ها را بپذیرند؟
-بله. به نظر من سروش محمدزاده با شناختی که از کردستان و مردمانش دارد، توانسته است این داستان را به خوبی تصویر کند، به گونه‌ای که همه مردم قدرت درک آن را داشته باشند.
مهدی نصرتی بازیگر مقابل شماست. همکاری با این بازیگر چطور بود؟ چقدر برای درآوردن نقش و باور مخاطب، با یکدیگر تعامل داشتید؟
-همکاری با مهدی نصرتی لذتبخش و جالب بود و می‌توانم درباره ایشان بگویم که بسیار بازیگر باحوصله و جزئی‌نگری است. همچنین به من در تمرین‌ها برای درک حس «شیلان» و «سوران» بسیار کمک کردند.