مرضیه درخشاننیا که نمایش «شازده کوچولو»، را از شهر همدان به جشنواره نوزدهم تهران مبارک آورده، در گفتوگو با خبرنگار تئاتر ایرنا، درباره استفاده از کاغذ برای صحنهپردازی نمایشاش گفت: چهارده سال مربی کانون پرورش فکری بودم و الآن که همسرم منتقل شدهاند، دیگر با کانون همکاری ندارم؛ ولی بچههایی که اینجا و در این کار میبینید هنرجویانی هستند که از هفتسالگی با من تئاتر کار کردهاند. در کانون خیلی مواد اولیه برای کار با بچهها نداریم و کانون پولی هم برای هزینه کردن ندارد. پایههای اولیه این ایده و کار با کاغذ از همان زمان در ذهن من شکل گرفت؛ از بیپولی! شروع به آزمونوخطا کردم روی متریال (مواد اولیه) کاغذ که در همهجا در دسترس است.
او درباره گروهش افزود: جوانانی که در این نمایش عروسکگردانی میکنند از هفتسالگی تئاتر را با من شروع کردند و در حال حاضر همهشان دانشجو هستند و همچنان با من کار میکنند.
درخشاننیا که پس از تحصیل در مقطع فوقلیسانس بازیگری تربیت مدرس، کارشناسی نمایش عروسکی را در دانشگاه تهران دنبال کرده، ادامه داد: ایده این صحنهپردازی برای پروژه کارگردانیام و زیر نظر استاد بزرگوارم خانم پوپک عظیمپور شروع شد. تا امروز هم ندیدهام که هیچکس حجمهای بزرگ را با کاغذ برای صحنه درست کرده باشد. با همکاری خانم مسعودی و خانم عظیمپور این قطعات دکور و وسایل صحنه را درست کردیم؛ این ایده، نتیجه پروژه کارگردانی و طراحی صحنه من از دانشگاه تهران است. با اصرار خانم عظیمپور برای شرکت در جشنواره اقدام کردم. دستان این دو استادم را میبوسم که بهغایت و مهربانانه کمک میکنند.
این کارگردان تئاتر که پیش از اجرای نمایشاش و در لابی تالار هنر، ساخت اشیا با تکنیک اوریگامی را به مخاطبان و علاقهمندان کودک و نوجوان و البته بزرگسال آموزش میداد و با آنها آکساسوارهای کاغذی میساخت، درباره این اقدام خود و تأثیر این تجربه بر جذب تماشاگران کودک و نوجوان، افزود: بهعنوان مربی که چندین سال با کودکان کار کرده بهخوبی میدانم که چطور بچهها را قبل از ورود به یک محیط غریبه با فضا آشنا کنم. اینکه بچهها بدانند با چه چیزی مواجه خواهند شد، اهمیت زیادی دارد. احساس کردم که قبل از ورود به سالن و دیدن نمایش لازم است که با یک همسنوسال خودشان این مواجهه را تجربه کنند. این باعث میشود که نترسند و احساس نکنند که کار پیچیدهای انجام شده است. به همین دلیل برای مهیا کردن این فضای مأنوس، آنها همراه فرزند نهسالهام ساخت تاج و پرنده و... را بر اساس متریال ساده کاغذی شروع و از نزدیک لمس کردند.
وی ادامه داد: کاغذ همهجا هست. بچهها با بریدن و تا کردن و خلق کردن آشنا میشوند. همین خلق کردن برایشان دلپذیر است. میخواستم بچهها اول خلق کنند و بعد نمایش ما را ببینند.
درخشان نیا درباره احتمال اجرای عمومی این نمایش نیز گفت: کانون پرورش فکری قولهایی برای اجرای عمومی داده است و باید دید که در آینده چه پیش میآید.
او در پایان درباره گروه سنی مخاطب این نمایش نیز توضیح داد: قطعاً مخاطب این نمایش خردسال نیست. اگزوپری آنقدر دیالوگهایش را فلسفی و عمیق نوشته که مخاطبان آن نزدیک به سن نوجوانی باید باشد. گرچه در دورهای زندگی میکنیم که نمیتوان مرز کودکی و نوجوانی را با عدد سن مشخص کرد، کودکی داریم که بسیار فلسفی فکر میکند. مخاطب این کار قطعاً کودک بالای هشت سال است.
نوزدهمین جشنواره بینالمللی نمایش عروسکی تهران- مبارک به دبیری هادی حجازیفر از هشتم تا هفدهم تیرماه ۱۴۰۲ در حال برگزاری است.