کریس ویلیامسون روز سه‌شنبه در گفت‌وگوی اختصاصی با خبرنگار ایرنا در لندن گفت: بدیهی است که من به گزارش‌ها نگاه می‌کنم و بر اساس آنچه دیگران توصیف می‌کنند، قضاوت می‌کنم، نه اینکه تجربه‌ای دست اول داشته باشم. با این حال، به نظر من فرانسه با بدترین بحران خود از سال ۱۹۶۸ مواجه است، که تقریباً دولت شارل دوگل را سرنگون کرد.
وی افزود: به وضوح، نارضایتی ها از دولت امانوئل مکرون و اصلاحات نئولیبرالی او که چندین سال پیش شاهد ظهور جنبش جلیقه زردها بود، رو به افزایش است. این امر به همراه شواهد غیرقابل انکار خشونت و تبعیض نژادی توسط پلیس فرانسه منجر به وضعیت فعلی شده است.
ویلیامسون در پاسخ به این سوال که «رفتار پلیس فرانسه با معترضان را چگونه ارزیابی می‌کنید» گفت: شواهد به وضوح نشان می دهد که حقوق بشر در فرانسه رعایت نمی شود. دادگاه حقوق بشر اروپا اعلام کرده که فرانسه، حقوق پناهجویان چچنی و بی بضاعت را نقض کرده و عفو بین الملل هم گزارش داده که تبعیض نژادی و مذهبی در فرانسه همچنان ادامه دارد. این سازمان همچنین بیان کرده است که گروه‌ها و افراد مسلمان توسط مقامات فرانسوی بدون هیچ‌گونه پاسخگویی هدف قرار می‌گیرند.
این سیاستمدار انگلیسی درباره تبعات و سرانجام ناآرامی‌های فرانسه هم گفت: پیش بینی سخت است، اما موضع مکرون به طور فزاینده ای خطرناک به نظر می رسد. به نظر من، اگر او اصلاحات نئولیبرالی را که به دنبال آن بوده است کنار نگذارد و بازسازی اساسی پلیس را اعلام نکند، فرانسه ممکن است با یک جنگ داخلی بالقوه مواجه شود.
وی افزود: شارل دوگل با فراخوان انتخابات پارلمانی جدید به بحران سال ۱۹۶۸ پاسخ داد و باعث شد حزبش به حمایت قاطع رای دهندگان فرانسوی دست یابد. اما آیا این دوباره اتفاق می افتد؟ فقط زمان مشخص خواهد کرد، اما حس من این است که مکرون نمی تواند بدون آسیب از این بحران فرار کند.
درباره احتمال گسترش ناآرامی‌های فرانسه در سایر کشورهای اروپایی، ویلیامسون گفت: من معتقدم که نارضایتی مردم از دولت های اروپایی رو به افزایش است و نارضایتی ها در مورد بی عدالتی های اقتصادی و اجتماعی عمیق است.
وی افزود: نخبگان سیاسی ارتباط خود را با واقعیت از دست داده اند و به طور فزاینده ای تحت نفوذ ایالات متحده هستند. من تا آنجا پیش می روم که بگویم دولت های اروپایی به چیزی شبیه ایالت‌های آمریکا تبدیل شده‌اند.
این قانون‌گذار پیشین انگلیس ادامه داد: شواهد این امر شامل حمایت بی قید و شرط آنها از جنگ نیابتی ناتو علیه روسیه در اوکراین است که می تواند به یک آتش سوزی گسترده تر تبدیل شود و کل اروپا را در بر گیرد. آنها همچنین به دستور ایالات متحده، تحریم‌های ناکارآمد علیه روسیه را اعمال کرده‌اند که به جای اقتصاد روسیه، اقتصاد خود را به باد می‌دهند. بنابراین، این امکان وجود دارد که شورش های مشابهی در کشورهای دیگر از جمله بریتانیا رخ دهد. فقط جرقه مناسب را می طلبد تا شرایط به شکل مارپیچی گسترش یابد.
به گزارش ایرنا، فرانسه این روزها درحالی دوران پرآشوبی را سپری می‌کند که رهبران آن چند ماه پیش ضمن ملاقات با عناصر ضد انقلاب و اظهارنظرهای مداخله‌جویانه در امور داخلی ایران، برای اغتشاشات ایران نسخه‌های سیاسی می پیچیدند. ویلیامسون در مقایسه تحولات فرانسه و اغتشاشات پائیز گذشته در ایران گفت: من هیچ شباهتی بین آنچه در فرانسه اتفاق می‌افتد و اغتشاشات ایران نمی‌بینم.
وی افزود: شورش فرانسه پس از سال‌ها سوءاستفاده نژادپرستانه از قدرت توسط مقامات، به‌ویژه پلیس، از توده‌های مردم بیرون ظهور کرده است. البته این اعتراضات به پلیس محدود نمی شود، چراکه نارضایتی شدیدی از تبعیض در زمینه‌های دیگر مانند مسکن و اشتغال وجود دارد. این چیزی است که باعث شورش گسترده در سراسر فرانسه می شود.
این درحالیست که به گفته وی، «ناآرامی‌های ایران عمدتاً توسط طرفداران تغییر دولت از خارج مانند سازمان مجاهدین خلق مستقر در آلبانی تحت نظارت ارتش و سرویس اطلاعاتی ایالات متحده هدایت می شد.»
به گزارش ایرنا، دور تازه اعتراضات فرانسه پس از آن شروع شد که سه‌شنبه هفته گذشته یک پلیس با شلیک به نوجوانی ۱۷ ساله وی را به قتل رساند. این قتل خشم فرانسوی‌ها را برانگیخت و موجب بروز اعتراضاتی در شهر نانتر که این حادثه در آنجا رخ داد، شد.
این اعتراضات در روزهای بعد به شهرهای دیگر از جمله لیون، تولوز، لیل و مارسی نیز گسترش یافت. در پی این درگیری‌ها هزاران نفر از معترضان بازداشت و زخمی شدند. اعتراضات فرانسه همچنین به کشورهای دیگر از جمله بلژیک و سوئیس نیز کشیده شد.