محمد اکبرزاده برادر یکی از اعضای گرفتار شده در گروهک منافقین در گفتگو با خبرنگار سیاست خارجی ایرنا درباره نحوه پیوستن برادرش به این گروهک اظهارداشت: برادرم عیسی سال ۸۰ چندین مرتبه سفر کاری به ترکیه داشت و چند ماهی آنجا ماند و برگشت که متاسفانه در آخرین سفر خود به این کشور در دام گروهک منافقین افتاد.
وی ادامه داد: بعد از این ماجرا تقریبا یک سالی از برادرم خبر نداشتیم؛ حتی از طریق صلیب سرخ، مجاری قانونی و سفارت پیگیری کردیم ولی به هیچ نتیجه‌ای نرسیدیم؛ در نهایت با پیگیری‌های بیشتر متوجه شدیم که در «پادگان اشرف» است.
برادر این عضو فریب خورده گروهک منافقین با اشاره به اینکه پذیرش این اتفاق برای ما بسیار دشوار بود، گفت: از طرفی مطمئن هم نبودم که در آن اردوگاه باشد، چرا که برادرم اصلا آدم سیاسی نبود و در حوزه نمایش و هنر فعالیت داشت و اصلاً آن گروهک را نمی‌شناخت.
به گفته اکبرزاده مهر ماه سال ۱۳۸۲ که آمریکا به عراق حمله کرد و صدام هم متواری شده بود، فرصتی به وجود آمد که خودم را به مقر پادگان اشرف برسانم تا برادرم را ببینم و آنجا وقتی متوجه پیشینه فعالیت مذهبی من بودند، با من برخورد مناسبی نکردند و اجازه خروج برادرم را هم ندادند.
وی به اتفاقات سال ۸۸ و اجبار سازمان به تخلیه پادگان اشرف اشاره کرد و تصریح کرد: من و خانواده‌مان جزو خانواده‌هایی بودیم که مداوم در آنجا تحصن می‌کردیم و حتی افتخار این را داشتیم تا از خانواده‌هایی که یکی از اعضای آنها درگیر این سازمان بودند پذیرایی کنیم و صدای آنها را به بچه‌هایشان برسانیم.
برادر این عضو گروهک منافقین افزود: در آنجا تمهیداتی چون نصب بیش از ۳۰۰ بلندگو را انجام دادیم تا هر روز خانواده‌ها بتوانند با عزیزان خود صحبت کنند البته باید بگوییم «در آنجا جنگ روانی برقرار بود» و اعضای گروهک عزیزانمان را نسبت به ما بدبین می‌کردند، در واقع می‌گفتند که آنها خانواده شما نیستند؛ اما با تمام وجود و علی‌رغم تمام موانع و سنگ‌اندازی‌های سازمان برای برقراری ارتباط با افرادی که آنجا اسیر بودند؛ به خواسته خود رسیدیم.
وی که همچنان به دنبال روزنه‌ای برای یافتن برادرش و آزاد کردن او از اسارت گروهک منافقین است، درپاسخ به این پرسش که اگر بعد از این مدت عیسی را ببیند، چه واکنشی خواهد داشت، بیان کرد: اگر بعد از این همه سال او را ببینم حسی غیرقابل وصف خواهم داشت، چه بسا گاها وقتی از پشت سیم خاردارهای پادگان اشرف همدیگر را می‌دیدیم فقط نگاه و اشک بین ما برقرار بود و ارتباط کلامی نداشتیم.
اکبرزاده همچنین به فعالیت‌ها و حمایت‌های انجمن نجات اشاره داشت و اظهار کرد: این انجمن متشکل از همین خانواده‌های گرفتار در بند اشرف و حتی آزاد شده از آن است که در راستای نجات افراد تلاش‌ها، افشاگری‌ها و اطلاع‌رسانی‌های بسیار خوبی را طی این سالها انجام داده است.
وی در پایان «حمله پلیس آلبانی به اردوگاه گروهک منافقین» و باز شدن درب این مجموعه را هم لطف خدا دانست و معتقد است اشتباهاتی که گروهک منافقین انجام داد باعث شد که این دیوار بشکند و امید داریم که راه ما به آلبانی باز شود.
گفتنی است، تجمعی با حضور خانواده‌های اعضای گرفتار شده در گروهک منافقین به منظور قدردانی از دولت و دستگاه قضایی آن کشور به واسطه کنترل گروهک مزبور، روز جمعه نهم تیرماه در مقابل سفارت ترکیه به عنوان حافظ منافع کشور آلبانی برگزار شد.
افراد حاضر در آن مراسم با در دست داشتن پلاکاردهایی خواهان اجازه دولت آلبانی به آنها برای سفر به آن کشور و پیگیری وضعیت عزیزان خود شدند.
به گزارش ایرنا، از شهریور ۱۴۰۱ دولت آلبانی به دلیل تحرکات منافقین، روابط دیپلماتیک خود با ایران را قطع کرد و به همین سبب این تجمع در مقابل سفارت ترکیه در تهران برگزار و طی آن مراسم، شرکت کنندگان از دولت آلبانی خواستند تا به آنها اجازه سفر به آن کشور به منظور دیدار با اعضای خانواده‌های خود را بدهد.