تهران - ایرنا -رییس دانشگاه تهران با حضور در منزل استاد بازنشسته و پیشکسوت دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران، قدردانی از اساتید پیشکسوت را باعث برکت در فعالیت‌های دانشگاه دانست و تاکیدکرد: احساس بی‌نقصی در مدیریت و بی‌نیازی از تجربیات پیشکسوتان، نقطه سقوط است.

به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا، سید محمد مقیمی رئیس دانشگاه تهران که برای قدردانی از یک عمر خدمات علمی و اجرایی دکتر حمید ابریشمی، استاد بازنشسته و پیشکسوت دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران در منزل این استاد پیشکسوت حضور یافته بود در این دیدار، جنبه‌های علمی، اخلاقی و منش استادی ابریشمی را زبانزد و باعث افتخار همه دانشگاهیان دانست و در بیان برداشت خود از مواضع استاد در جلسات مختلف از جمله هیات ممیزه دانشگاه تهران، بیان کرد: دکتر ابریشمی همواره علاوه بر اینکه جنبه‌های علمی را در زمینه ارتقای اعضای هیات علمی مدنظر قرار می‌دادند، بر مباحث اخلاقی، ویژگی‌های معلمی، شأن استادی و تاثیرگذاری بر دانشجویان و جامعه نیز به عنوان معیارهای کلیدی در ارتقای اعضای هیات علمی تاکید ویژه داشتند.

وی افزود: همه اساتید برای ارتقای اعضای هیات علمی بر جنبه‌های اخلاقی توجه دارند ولی اینکه دکتر ابریشمی مرتب بر این موضوع تاکید داشتند، برای من خیلی درس‌آموز بود.

رییس دانشگاه تهران با بیان اینکه احترام به علم و عالم و قدردانی از اساتید پیشکسوت باعث ایجاد برکت در دانشگاه می‌شود، تاکید کرد: کلام اساتید می‌تواند خیلی راهگشا باشد. درخواست همیشگی ما از اساتید پیشکسوت این است که به اساتید جوان و دانشجویان رهنمود دهند که چگونه می‌توان مسیر را با موفقیت بیشتری پشت سر گذاشت.


وی همچنین با اشاره به فعالیت مدیریت جاری دانشگاه بر محور شعار «جهاد علمی برای تحقق دانشگاه کارآفرین با رویکرد مسئولیت‌پذیری اجتماعی» طی نزدیک به دو سال گذشته، این شعار را در راستای مسئولیت دانشگاه برای تاثیرگذاری و حساسیت نسبت به مسائل جامعه دانست.

مقیمی گفت:اعتقاد داریم اگر دانشگاهی می‌خواهد در دوران معاصر موفق باشد، باید ویژگی‌های یک دانشگاه کارآفرین را داشته باشد و فرآیندهای خود را طوری تنظیم کند که خروجی آن بر اساس علم نافع باشد یعنی علمی که در خدمت رفاه و آسایش و ارتقای جامعه قرار گیرد.

سعی کردیم التهابات پاییز ۱۴۰۱ را با مشی پدرانه مدیریت کنیم

رییس دانشگاه تهران در بخش دیگری از سخنان خود، از دوره التهابات پاییز ۱۴۰۱ به عنوان یک برهه زمانی از دوره مدیریت جاری دانشگاه تهران نام برد که با تجربه‌های فراوانی همراه بوده است.

مقیمی در این باره اظهار داشت: در بیش از ۵۰ روز التهاب در دانشگاه تهران، با همکاران عهد بستیم که شرایط را به نحوی مدیریت کنیم که هم شأن دانشگاه و دانشجو رعایت شود و هم احساساتی که به برخی دانشجویان غالب شده بود را با یک مشی پدرانه و عقل‌مدار مدیریت کنیم.

وی گفت:سعی کردیم منطقی و معقول عمل کنیم و حداقل نزد وجدان خود راضی باشیم. البته هرگاه حس کنیم بهترین مدیریت را داریم، آنجا نقطه سقوط است؛ بلکه کار مدیریتی ما باید به گونه‌ای باشد که هر روز آن را اصلاح کنیم و بهبود ببخشیم. برای بهبود مستمر نظام مدیریت دانشگاهی، استفاده از تجربیات و رهنمودهای اساتید پیشکسوت بسیار راهگشاست.

رییس دانشگاه تهران با اشاره به تدوین خاطرات روزهای التهاب در کتابی مشتمل بر ۲۳۰ صفحه به صورت روزنگار افزود:اتفاقاتی که در هر روز رخ می‌داد و تصمیمات مدیریتی که اخذ و اجرا می‌شد را بدون پنهان‌کاری در این کتاب بیان کرده ام؛ چون اعتقاد داریم صادقانه باید با ذی‌نفعان و مخاطبین دانشگاه گفتگو کرد.

وی افزود: برخی که گمان می‌کنند پنهان کردن حوادث به نفع مدیریت دانشگاه است، موافق انتشار این کتاب نبودند. اما برعکس، ما در ایام التهابات سعی کردیم روایت اول را درباره اتفاقات ارائه کنیم و بیان واقعی و صادقانه داشته باشیم. در این میان وقتی روایت‌هایمان را صادقانه عرضه کنیم، حتی اگر خطا هم داشته باشیم، مخاطبان برخی اشتباهات ما را صبورانه تحمل می‌کنند و به اصلاح امور امیدوار می‌شوند.

اینکه ضعف‌ها را به گذشته نسبت دهیم درست نیست

رییس دانشگاه تهران همچنین گفت: اینکه ضعف‌ها را به گذشته نسبت دهیم درست نیست؛ بلکه باید با نگاه مثبت ببینیم چه تلاش‌هایی در گذشته صورت گرفته، گذشتگان چه میراثی برای ما به جا گذاشته‌اند و ما چگونه می‌توانیم از این میراث استفاده کنیم.


اقناع یعنی تلاش برای اجرای ایده‌های خود، نه نفی دیگران

به گزارش روابط عمومی دانشگاه تهران، در ادامه این دیدار صمیمانه، حمید ابریشمی استاد پیشکسوت دانشگاه تهران خطاب به رئیس دانشگاه تهران، گفت: «خلاصه بگویم، شما موفق بودید. در دانشگاه کار کردن بویژه با تیپ جوان، کار ساده‌ای نیست. در دانشگاه باید از منطق اقناعی استفاده کرد. شما در این رابطه مهمترین قدمی که برداشتید این است که نگاهی به نارسایی‌های مدیریتی دوران قبل نداشتید و همت و کوشش خودتان را صرف اجرای ایده‌های خودتان کردید و نه نفی دیگران. این یک استراتژی بسیار سازنده‌ای بوده است.»

استاد ابریشمی: به خانمم بسیار وامدار و بدهکار هستم

این استاد پیشکسوت در ادامه سخنانش به توصیف عشق خود نسبت به خانواده و دانشگاه پرداخت و اظهار کرد: «من عاشق دانشگاه بودم و خیلی در دانشگاه وقت گذاشتم.

ابریشمی افزود: به خانمم خیلی وامدار و بدهکار هستم به طوریکه ۴ فرزند به نحوی تربیت کرد که سرمان پایین نیست. اگر غیر از عشق به خانواده نگاه کنید، من واقعا عاشق دانشگاه بودم. از تعامل کردن با دانشجو لذت می‌بردم. اما این فرصت از من گرفته شد، با این حال من از آنهایی نیستم که از میدان به در روم. در حال حاضر هفته‌ای ۲ روز که به دانشگاه می‌روم، روحم تازه شود.»

تمام قد برای دانشجویانم بلند می‌شدم
ابریشمی از احترام خاصی که برای شأن و جایگاه دانشجویی قائل است نیز سخن گفت و بیان داشت: «من برای دانشجو خیلی احترام قائل هستم. هر وقت دانشجو وارد اتاقم می‌شد تمام قد برایش بلند می‌شدم و تا نمی‌نشست، من هم نمی‌نشستم.

وی با تاکید براینکه، دانشجو خیلی قابل احترام است، گفت: آنچه که دانشجو می‌خواهد در آینده تحویل دهد ماحصل رفتاری است که ما با دانشجو انجام می‌دهیم. رفتار اقناعی با دانشجو هم خیلی مهم است. رابطه‌ام با دانشجویان خیلی نزدیک بود و سعی می‌کردم با دانشجو زیاد کار کنم، آن قدر از دانشجو کار می‌کشیدم که وقتی می‌خواستم نمره ۲۰ به او بدهم، ۲۰ واقعی داده باشم.»


دانشگاه تهران را با هیچ پول و جایگاهی معاوضه نکردم
ابریشمی همچنین گفت: «با تمام وجود می‌توانم بگویم که هر آنچه انرژی داشتم را گذاشتم و حالا محصول آن را دیگران باید قضاوت کنند. با تمام توان به عرصه کار آمدم. حتی در زمانی که می‌توانستم با مهاجرت از ایران، ماهانه ۱۰ هزار دلار درآمد پیدا کنم، دانشگاه تهران را - آن موقع حقوقم ۱۵ هزار تومان بود - به هیچ قیمتی با هیچ جایگاهی معاوضه نکردم و با عشق و علاقه به دانشگاه تهران نگاه می‌کردم. برکت یک صدم آن ۱۵ هزار تومان برایم خیلی بیشتر از حقوق دلاری بود.»

استاد پیشکسوت دانشگاه تهران در پایان این دیدار که با حضور دکتر مه سیما پورشهریاری استاد بازنشسته رشته مشاوره خانواده دانشگاه الزهرا (س) و همسر استاد ابریشمی همراه بود، از مقیمی خواست: «اساتید جوان را عاشق دانشگاه و عاشق دانشجو و محیط کار کنید. این عشق که وجود داشته باشد دیگر کار در دانشگاه خستگی ندارد.»