به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از دانشگاه تهران، سپیده خویی استاد دانشکدگان علوم دانشگاه تهران روز شنبه با اعلام این خبر گفت: مطالعه در مورد تومورهای گلیوما نشان می دهد که نانوذرات با ابعاد بین ۱۰ تا ۱۰۰ نانومتر مناسب‌ترین اندازه برای ماندگاری در جریان خون و عبور از سد خونی مغزی را دارند.
عضو هیأت علمی دانشگاه تهران اظهار داشت: این تحقیق ارزیابی میزان توزیع حرارتی و اثربخشی درمان هایپرترمیای مغناطیسی متشکل از میدان مغناطیسی متناوب (۵۶/۱۳ مگاهرتز، ۱-۲۰۰ وات) و نانوذرات سوپرپارامغناطیسی اکسیدآهن/اکسید گرافن، در القای آپوپتوز در موش‌های صحرایی ویستار دارای تومور گلیوبلاستوما است.
وی در ادامه افزود: به این منظور، در ابتدا نانوذرات مغناطیسی اکسید آهن با روش هم‌رسوبی و نانو صفحات اکسید گرافن به روش هامرز اصلاح شده، ساخته و نانو ذرات نهایی از پوشش‌دهی پلیمر زیست‌سازگار PLGA روی نانوذرات اکسیدآهن/نانوصفحات اکسید گرافن به روش امولسیون مضاعف طراحی و سنتز شدند.
استاد دانشگاه تهران با بیان اینکه مشخصه‌یابی نانوذرات نشان از سنتز نانوذرات کروی شکل با سایز حدود ۳۶ نانومتر، دارای بار منفی زتا و پایداری خوب داشت، تاکید کرد: نکته مهم در مورد ساخت نانوذرات این است که میزان جذب آنها به شدت وابسته به مشخصات فیزیولوژیک ارگان مد نظر است و برای نانوذراتی با یک اندازه مشخص، الگوهای جذبی متفاوتی در ارگان‌های مختلف مشاهده می‌شود، به ویژه برای مغز که سدی مانند سلول‌های اندوتلیال دارد.
خویی اعلام کرد: مطالعات روی تومورهای گلیوما نشان داد که نانوذرات با ابعاد بین ۱۰ تا ۱۰۰ نانومتر مناسب‌ترین اندازه را برای ماندگاری در جریان خون و عبور از سد خونی مغزی دارند و نانو ذرات با سایز کمتر از ۱۰ نانومتر به سرعت از طریق کلیه‌ها دفع و نانوذرات با ابعاد بیشتر از ۵۰۰ نانومتر توسط سیستم رتیکولو اندوتلیال (سیستم ایمنی بدن) فاگوسیتوز می‌شوند.
استاد دانشکدگان علوم دانشگاه تهران توضیح داد: پس از سنتز و شناسایی نانوذرات، در مرحله مطالعات برون تنی، سلول‌های سرطانی C۶ به صورت تک لایه کشت داده شدند و میزان سمیت نانوذرات سنتز شده با استفاده از تست MTT و میزان تولید گونه‌های فعال اکسیژن با کیت ROS ارزیابی شد. برای ارزیابی سمیت نانوذرات در شرایط Ex- vivo از تست همولیز استفاده شد.
وی در ادامه افزود: تست‌های MTT و همولیز حاکی از عدم سمیت نانوذرات در غلظت‌های کمتر از ۲ میلی گرم بر میلی لیتر بودند و پس از تأیید زیست سازگاری و عدم سمیت نانوذرات در غلظت بهینه، برای مطالعات درون تنی، مدل توموری گلیومای رت ایجاد شد.
استاد دانشکده شیمی دانشگاه تهران درباره روش کار گفت: برای این کار سلول‌های C۶ در سمت راست مغز سر موش صحرایی در ناحیه فرونتال و حدود یک میلیون سلول یا کمک سرنگ هامیلتون با سرعت ۲ میکرولیتر در دقیقه در ناحیه تعیین شده که توسط مته دندانپزشکی سوراخ شده بود، تزریق شد.
وی افزود: سپس رت‌ها در حضور نانوذرات اصلاح شده مغناطیسی با و بدون اعمال هایپرترمیا (C °۴۳، ۵۶/۱۳ مگاهرتز) تحت درمان قرار گرفتند.
خویی با اشاره به اینکه برای انجام درمان، نانوذرات از دم رت‌ها تزریق شدند، سپس رت‌ها به مدت ۲ ساعت درون فانتوم میدان مغناطیسی قرار گرفتند تا انتقال هدفمند غیرفعال رخ داده و نانوذرات در تومور متمرکز شوند، خاطرنشان کرد که نتایج تست ICP، گویای انتقال هدفمند نانوذرات به بافت تومور بود.
وی ضمن توضیح ادامه روند کار، اظهار داشت: همه نتایج نشان داد که ترکیب درمانی هایپرترمیا و میدان مغناطیسی با استفاده از نانوذرات بر پایه اکسید آهن/اکسید گرافن با روکش پلیمری به طور معناداری مؤثرتر از درمان با هایپرترمیای تنها است و تاکید کرد که درمان هایپرترمیا با کمک نانوذرات به طور قابل توجهی توانست رشد تومور را مهار کند. در واقع نانوذرات به خوبی به عنوان نانوهیتر در میدان مغناطیسی متناوب عمل کرده و توانستند حرارت را به صورت موضعی در بافت تومور افزایش دهند.
این مطالعه نشان داد که نانوذرات مغناطیسی نقش کلیدی در تولید حرارت موضعی در تومور، تبدیل انرژی فرکانس رادیویی به گرما در سلول و افزایش مرگ آپوپتوزی داشتند. علاوه بر این، ترکیب این نانوذرات با هایپرترمیای AMF می‌تواند به عنوان یک روش درمانی جدید و مؤثر در درمان سرطان گلیوما معرفی شود.